Γράφει ο Ζβίγγλιος: Καλωσήλθατε στην (φρ)ουτοπία…

Η ουτοπία είναι όρος δανεισμένος από το ομότιτλο βιβλίο του Τόμας Μορ που εκδόθηκε το 1516, και περιγράφει μία φανταστική κοινωνία σε ένα νησί του Ατλαντικού Ωκεανού που διαθέτει ένα φαινομενικά τέλειο κοινωνικό, πολιτικό και νομικό σύστημα.

Η Φρουτοπία είναι ένας όρος δανεισμένος από την ομότιτλη σειρά της τηλεόρασης που δημιουργήθηκε το 1983 από τον συγγραφέα παιδικής λογοτεχνίας Ευγένιο Τριβιζά και τον σκιτσογράφο Νίκο Μαρουλάκη και περιγράφει μια φανταστική κοινωνία που αποτελείτε από φρούτα κα διαθέτει ένα φαινομενικά τυχοδιωκτικό  κοινωνικό, πολιτικό και νομικό σύστημα.

Ο Δήμαρχος προφανώς διάβαζε πότε το ένα βιβλίο στις διακοπές του πότε το άλλο. Κάποια στιγμή μεταξύ γυρίσματος στην ξαπλώστρα χτύπησε το τηλέφωνο του. Στην άλλη άκρη της γραμμής η «κλείστρα» γνωστού τηλεοπτικού σταθμού του ζήτησε να παρουσιαστεί σε ένα στούντιο κάπου στον Ασπρόπυργο για να πει στους τηλεθεατές του λεκανοπεδίου τι έχει κάνει μέχρι σήμερα από την θέση του Δημάρχου. Λάτρης της θέασης ο Γιώργος δεν δίστασε πολύ να απαντήσει θετικά.

Άλλωστε πριν από αυτόν είχε ακολουθήσει ο φίλος Σταύρoς (του Κορυδαλλού)  είχε καθίσει στην ίδια θέση που θα καθόταν ο ίδιος και το αυτί του δεν ίδρωσε καθόλου. Ο συνομιλητής του…άλλο Φρούτο

Το έμαθα και εγώ και άφησα την δροσιά του βουνού για να κλειστώ σπίτι μπροστά από την τηλεόραση. Ο Γιώργος φορούσε το καλό του το πουκάμισο και ο συνομιλητής του είχε βγάλει το σκονάκι προσεκτικά να τα βάλει όλα σε σειρά. Το πρώτο ερώτημα αυτός, τα υπόλοιπα ο κόσμος. Υπήρχε και γκάλοπ μέσα στην πόλη. Τα ερωτήματα: Από το ΜΕΤΡΟ, το γήπεδο της πόλης μέχρι το σκουπιδομάνι. Για όλα ήταν έτοιμος ο Δήμαρχος. Κυρίως όμως για να κερδίσει τις εντυπώσεις. Επηρεασμένος από την Ουτοπία ξεκίνησε και έλεγε…

Διαβάστε κόσμε…Σε δύο μήνες από σήμερα θα δοθεί στην κυκλοφορία η Ελευθερίου Βενιζέλου (κρατήστε στο αρχείο αυτό το φύλλο). Αυτό έγινε με δική του μαγκιά. Όπως και το ότι το ΜΕΤΡΟ από το 2017 που θα παραδίδονταν, να πάει στο 2019. Και αυτό, αυτός το πέτυχε, μαζί με τον δήμαρχο της Νίκαιας και του Κορυδαλλού. Αλλιώς κάτι από την μία, κάτι από  την άλλη στραβή, το ΜΕΤΡΟ θα πήγαινε για το 2022! «Μπράβο στην ομάδα» βροντοφώναξα, έβαλα και λίγη μπύρα στο ποτήρι μου. Μπράβο έλεγε και ο παρουσιαστής-δημοσιογράφος.

Η Βενιζέλου θα ανοίξει σε 2 μήνες, σε 2 μήνες θα έχει ολοκληρωθεί και το γήπεδο προς χρήση. Μετά από 15 χρόνια αγώνα σε δύο μήνες όλα θα συμβούν. 30 βρέφη έμειναν έξω από τους βρεφονηπιακούς , σε ένα μήνα θα τακτοποιηθούν. Τα κοινωνικά παντοπωλεία που είχαν σταματήσει, σε 15 ημέρες θα πάρουν μπροστά…Η Ουτοπία έτρεχε με λέξεις πιο γρήγορα από την ταχύτητα του φωτός  και η περιρρέουσα ατμόσφαιρα γέμιζε το δωμάτιο με επιτυχία. Ο δημοσιογράφος ένιωθε προφανώς το ίδιο συναίσθημα με εμένα και κούναγε μόνο το κεφάλι. Ξαφνικά σαν να τον τσίμπησε μύγα έκανε το κρίσιμο ερώτημα. «Θα είστε ξανά υποψήφιος Δήμαρχος;» Εκεί έσβησαν τα φώτα. Όχι στο στούντιο…στο καρέ όμως που κοίταζα, ξεκινούσε το κόμπιασμα

«Δεν έχω λόγο να μην απαντήσω αν και έχουμε ακόμα ενάμιση χρόνο μπροστά». «Και Εγώ θέλω να συνεχίσω το έργο αλλά είναι  νωρίς». «Αυτό που θέλω να πω Εγώ και αυτό που λέω Εγώ είναι να μπορώ να  κοιτάω τους δημότες  στα μάτια και να λέω την αλήθεια». «Αυτό που Έχω πει και αυτό που Έχω ανακοινώσει, θέλω  να παλέψω για να το υλοποιήσω.»  «Αν είναι να μπω σε αυτή την λογική (της επόμενης υποψηφιότητας) δεν θα μπορούσα  σήμερα να διοικήσω τον δήμο».

Ο δημοσιογράφος είχε ζητήσει μια  ευθεία απάντηση και από τις πολλές στροφές ο Δήμαρχος τον είχε φτάσει στην  Λάρισα (δήμος με πολλές ευθείες). Αν ήμουν εγώ θα τον ρωτούσα: Γιατί διοικείτε σήμερα; Αλλά δεν ήμουν εγώ. Καλά τον δικαιολογώ. Ζαλίστηκε ο άνθρωπος όμως  τον ξαναρώτησε. Θα είστε τελικά εκ νέου υποψήφιος; Και ο Δήμαρχος απάντησε… πως επιθυμεί.

Συμπέρασμα: Πάντα θα υπάρχουν  Δημοτικά  συμβούλια που απαρτίζονται από σπουδαία λάχανα, επίδοξοι καρπουζοκράτορες, βλίτα που επιδιώκουν να γίνουν Δήμαρχοι  και υποβαθμισμένες γειτονιές, κατοικούμενες από λεμονόκουπες. Πάντα όμως  θα υπάρχουν και   κολοκυθάκια που ονειρεύονται να δείρουν μανάβηδες…(Ευγένιος Τριβιζάς)

Έκλεισα την τηλεόραση και βγήκα έξω στην φρουτοπία. Νιώθοντας  σαν Πίκος Απίκος (δημοσιογράφος και κεντρικός ήρωας της γνωστής σειράς) πήγα και κάθισα σε έναν καναπέ στο Πάνθεον. Δίπλα στα σκουπίδια ήταν ακουμπισμένος δεν άνοιξε και πάλι το μαγαζί. Μην πάει το μυαλό σας σε τέτοια μεγαλεία. Άλλωστε ο Δήμος έχει να πληρώσει παλιά χρέη για την φύλαξη εκείνου του μαγαζιού που ποντικοί κατέφαγαν μέσα και έξω. Μέσα από συμβόλαια και κενά συμβάσεων και συμβάσεων και συμβάσεων…που ποτέ δεν έρχονταν..

Με τον Δήμαρχο πάντως συνήθως δεν θέλει να πάει κανείς. Εννοώ να γίνει Δημοτικός Σύμβουλος της παράταξης του. Της Διοίκησης!!! Αυτή την απροθυμία δεν την έχουμε ξαναδεί. Εννιά δημοτικούς σύμβουλους έχει αλλάξει η παράταξη και όλους με το ζόρι Έφυγε ο Σαρόπουλος, κανείς δεν ήθελε μέχρι πρότινος να πάρει την θέση του. Ο ακόλουθος του άφησε καμιά 10αριά ημέρες μέχρι να απαντήσει. Όσο καιρό κάνει να πάει ένα γράμμα από εδώ στην Αυστραλία. Δεν ξέρω τι περίμενε. Ίσως να δει την Βενιζέλου να ανοίγει τουλάχιστον. Ταχυδρόμος ο διάδοχος.

Η Φέγγη σε αυτό το φύλλο Φέγγει  δια της απουσίας της. Κάτι τα μπάνια του λαού κάτι οι νέες ευθύνες σε διευθυντική θέση. Στο Δημοτικό Συμβούλιο δεν την είδαμε αλλά ήταν και η γιορτή της την ίδια ημέρα. Για το γλυκό γίνεται όλη η δουλειά Αλεξάνδρα μου…θα ήθελα να δω πως θα κερνούσες τον νομικό σύμβουλο του Δήμου…

Τελικά το μουστάκι δεν το είχε κόψει ο κ. Φραντζεσκάκης κύριε Βασιλάκο. Δεν ξέρω τι έγινε στο Δημοτικό Συμβούλιο. Σαν να είχε μπει μία κουρτίνα ανάμεσα στους δύο άνδρες. Καλά ο νομικός σύμβουλος μπορεί να μην έδωσε σημασία σε δημοσιεύματα ο επικεφαλής της «αξιωματικής αντιπολίτευσης» όμως γιατί δεν ήθελε να του πει όσα του έσουρνε όταν δεν ήταν παρών; Κύριε Παγουρτζή γιατί δεν του το προσάψατε;

Υ.Γ: Δήμαρχε είπες κάποια στιγμή πως θα το παλέψεις με εκείνη την κεραία κινητής. Εμείς το γράψαμε, εμείς απειλούμαστε. Το θέμα δεν λύνεται με το να εξαντλήσεις τους καταγγέλλοντες. Το θέμα λύνεται μόνο αν πραγματικά θέλεις να παραμείνεις Δήμαρχος και να κοιτάς τον κόσμο στα μάτια γιατί του έχεις πει αλήθεια. Στα λόγια σου έρχομαι.

Υ.Γ2: Α, για να μην ξεχάσω. Κάπου πήρε την φωνή του Δημάρχου το αυτί μου. Δεν ήταν κάποιο ηχογραφημένο σπότ για να ακούγεται παντού. Μάλλον αυτή η συνομιλία δεν θα έπρεπε να υπάρχει. Το νου σου Άρχοντα!