Η μιντιακή «δημοκρατία» δεν πρέπει να πλήττει την προοπτική της πόλης

Του Π.Νιζάμη

Διάβαζα προχθές στην εφημερίδα «η Πόλη μας» του πάλαι ποτέ συνεργάτη μου κ. Δίπλα την στήλη που υπογράφει ο αιρετικός που συνοδευόταν από 2 εξώφυλλα. Ένα της εφημερίδας  «Δικαιοσύνη Σήμερα» και ένα της δικής του έκδοσης .

Το πρώτο εξώφυλλο έδειχνε τον κόσμο που είχε το Γιάννης Ρίτσος κατά  την παρουσίαση του συνδυασμού  του υποψήφιου δημάρχου Λάμπρου Μίχου και το δεύτερο τον κόσμο που είχε ο ίδιος χώρος κατά την παρουσίαση του συνδυασμού  του υποψήφιου δημάρχου Μιχάλη Γιάγκα.

Σχολιάζοντας τις δύο συγκεντρώσεις γράφει το υψηλής ανάλυσης σχόλιο μέσα από τις 2 φωτογραφίες.

Αν ο Λάμπρος Μίχος διατείνεται πως θα βγει ξανά δήμαρχος με 50%++ πόσο θα πάρει ο Μιχάλης  Γιάγκας από την εντυπωσιακή του συγκέντρωση; Και αυτός 50%;

Μετά από το παραπάνω προκύπτει και το ερώτημα: Oι υπόλοιποι συνδυασμοί τι ποσοστό θα πάρουν;

Αυτή η άποψη γράφτηκε από χέρια «συντάκτη» , καθούμενο στο γραφείο του κοιτάζοντας προσεκτικά με μεγεθυντικό φακό τον κόσμο στην κάθε εκδήλωση για να δει ποιος είναι και ποιος δεν είναι δημότης της πόλης μας !

Και αυτό το σχόλιο  διαβάστηκε από πολλούς! Όπως διαβάζονται όλα τα κείμενα  που προκαλούν εντύπωση.

Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι επειδή φέρνουν νούμερα είναι και αξιόπιστα.

Το τελευταίο έρχεται προς απάντηση  και  στον κ. Βαμβακόπουλο που μέσα από την ιστοσελίδα του καυχιέται με τον τρόπο του ότι πέτυχε η κίνηση του –που δεν συνέχισε με τον έντυπο τύπο- άσχετα που μετά από λίγες ημέρες μπορεί να μας αφήσει έκπληκτους με την επανέκδοση της εφημερίδας του.

Προσωπικά δεν έχω πρόβλημα με κανέναν.

 Καλύτερα να υπάρχει ανταγωνισμός για να ακούγονται και όλες οι γνώμες , αφού η προεκλογική περίοδος συνήθως περιλαμβάνει και τις προτιμήσεις του κάθε εκδότη στο έντυπο του. Αυτό φαίνεται άλλωστε και ήδη σχολιάζεται.

Η δημοσιογραφία όμως καλό είναι να μην λησμονάται τόσο δεικτικά.

Είναι αυτή που θα συνεχίσει, για να είναι όλα τα έντυπα παραπάνω αξιόπιστα την επόμενη ημέρα των εκλογών.

Ανεξάρτητα από τα χρήματα που θα βγάζει ο κάθε εκδότης με την οποιαδήποτε έντυπη η διαδικτυακή κίνηση του δεν παύει να είναι επιχειρηματίας. Δεν είναι δημοσιογράφος.

Διότι η δημοσίευση είναι η ψυχή της δικαιοσύνης και η δημοσιογραφία πρωτίστως λειτούργημα.

Οι εργοδοσίες όμως πάντα λειτουργούσαν από το όφελος της πένας και οι τελευταίες θέλανε μελάνι για να γράψουν.

Η μιντιακή δημοκρατία για να μην πλήττει την δημοκρατία της πόλης πρέπει να εκφράζεται πρωτίστως σωστά  και δευτερεύοντος διαπιστευμένα.

Αυτό δεν έχει σχέση ούτε με τα ορθογραφικά  ούτε με τα συντακτικά λάθη που μπορεί να διαφύγουν σε ένα έντυπο ή μια ιστοσελίδα.

 Έχει σχέση όμως με τον τρόπο που γράφονται κάποιες ειδήσεις  από ανειδίκευτους που προσβάλουν όχι μόνο την νοημοσύνη των αναγνωστών τους αλλά και τις αρχές ενός ιστορικού επαγγέλματος.