Τις απόψεις της για τον «Κλεισθένη 1» καταθέτει η διευθύντρια Πολιτισμού και Αθλητισμού του Δήμου Αγίας Βαρβάρας Ματίνα Λαζαράκη τονίζοντας πως ο νομοθέτης του, ξεχνάει τους βασικούς όρους που διασφαλίζουν την σταθερότητα την δημοκρατία και την αποτελεσματικότητα. Η ίδια φροντίζει μάλιστα να προτρέψει τους δημότες της πόλης να ενισχύσουν παρατάξεις που μπορούν να είναι συμπαγείς με καθαρή προγραμματική κατεύθυνση για να αποφύγουν έτσι την περιπέτεια της ακυβερνησίας και των αδιάφανων συναλλαγών.
Ο ΚΛΕΙΣΘΕΝΗΣ 1 δεν είναι ασφαλώς η μεταρρύθμιση που είχε ανάγκη η Αυτοδιοίκηση προκειμένου να ανακτήσει την χαμένη διοικητική και οικονομική της αυτοτέλεια και να γίνει αποδέκτης των εξουσιών και των αντίστοιχων πόρων που πρέπει να αποκεντρωθούν στους Δήμους και στις Περιφέρειες για να ασκούνται πλησιέστερα στους πολίτες στο πλαίσιο της πολυεπίπεδης δημοκρατικής διακυβέρνησης. Η μεταρρύθμιση αυτή που θα οδηγούσε παράλληλα στο επιτελικό κράτος και στην κατάργηση του συγκεντρωτικού πολιτικού και διοικητικού μοντέλου δεν ήταν φαίνεται στις προτεραιότητες της Κυβέρνησης, παρότι αυτή είναι η απαίτηση των καιρών για να συμβαδίσουμε με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης.
Ο ΚΛΕΙΣΘΕΝΗΣ 1 περιορίζει την μεταρρύθμιση στην αλλαγή του εκλογικού συστήματος και στην θέσπιση της απλής αναλογικής χωρίς να λάβει υπόψη και να διασφαλίσει την σταθερή διακυβέρνηση των ΟΤΑ πρώτου και δεύτερου βαθμού. Στο όνομα της δήθεν δημοκρατικοποίησης επέλεξε να θεσπίσει ένα εκλογικό σύστημα το οποίο – αντίθετα με όσα διακηρύσσονται- ενθαρρύνει την ανυπαρξία σταθερής προγραμματικής πλειοψηφίας που διοικεί το Δήμο ή την Περιφέρεια και ταυτόχρονα από την άλλη πλευρά μη αναγνωρίζοντας ρόλο και στην μειοψηφία, αποδυναμώνει την ελεγκτική λειτουργία της.
Η απλή αναλογική δεν είναι ασφαλώς πανάκεια αλλά δεν είναι απειλή για την εύρυθμη συγκρότηση και λειτουργία του τοπικού συστήματος διακυβέρνησης, εξάλλου το αναλογικό σύστημα είναι πλησιέστερο στην αυθεντική έκφραση της λαϊκής κυριαρχίας σε τοπικό επίπεδο. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση όμως είναι θεσμός πολιτικοδιοικητικός που οφείλει να λαμβάνει αποφάσεις και μάλιστα σε περιβάλλον ανταγωνιστικό. Απαιτεί σταθερές πλειοψηφίες ακόμη και όταν συγκροτούνται με συνεργασίες παρατάξεων. Απαιτεί προγραμματική καθαρότητα η οποία επιτυγχάνεται ακόμη και με το αναλογικό σύστημα όταν υπάρχουν κανόνες συγκρότησης των πλειοψηφιών, αν δεν τις δίνει το εκλογικό αποτέλεσμα, με όρους που διασφαλίζουν σταθερότητα, δημοκρατία και αποτελεσματικότητα. Αυτούς τους όρους αγνοεί ο νομοθέτης του ΚΛΕΙΣΘΕΝΗ 1 έτσι ώστε η εφαρμογή στις περισσότερες περιπτώσεις να οδηγήσει σε ακυβερνησία και αστάθεια τους Δήμους και τις Περιφέρειες.
Συνεπώς οι πολίτες έχουν την επιλογή να ενισχύσουν παρατάξεις που μπορούν να είναι συμπαγείς με καθαρή προγραμματική κατεύθυνση και να αποφύγουν έτσι την περιπέτεια της ακυβερνησίας και των αδιάφανων συναλλαγών.
