Λάμπρος Μίχος: Εμείς δουλεύουμε τώρα… Δεν κοιτάμε πίσω! – 30 ημέρες ήταν αρκετές για να καλυφθούν 9 χρόνια αδράνειας

Δήμος και δημοτικοί υπάλληλοι βάλαν πλάτη και η πόλη ξαναφτιάχνεται!

Και εκεί που ακούγαμε τον προηγούμενο δήμαρχο να φορτώνει στον κόκορα κάθε αδυναμία του , ξαφνικά όλα δουλεύουν ρολόι.
Με το που η διοίκηση του δήμου άλλαξε χέρια από την πρώτη κιόλας ημέρα σαν να υπήρξε ένα μαγικό ραβδί και όλη η πόλη άρχισε να αλλάζει.
Το παράδειγμα στην καθαριότητα ήταν το πιο ενδεικτικό, αφού άλλωστε η συγκεκριμένη ανταποδοτική παροχή είναι η πρώτη που θέλει να βλέπει ο δημότης. Να ζει σε ένα περιβάλλον καθαρό και περιποιημένο.
Κατά την θητεία του Γιώργου Καπλάνη υπήρχε κίνδυνος ακόμη και για χολέρα ή τύφο.
9 ολόκληρα χρόνια δεν είχε πλυθεί ποτέ ούτε ένας κάδος. Τα απορριμματοφόρα του δήμου έβγαιναν μέρα παρά μέρα και ο χώρος της πρώην ΒΙΟΧΡΩΜ δίπλα στην Δραματική σχολή είχε μετατραπεί σε μίνι χωματερή.

Η δικαιολογία ήταν πάντα η ίδια. Δεν υπάρχει προσωπικό!
Το ίδιο άκουγες και για τους χώρους πρασίνου που έμεναν απεριποίητοι, το ίδιο και για τους προαύλιους χώρους των σχολείων που είχαν ξεσηκώσει άπειρες φορές τους συλλόγους Γονέων και Κηδεμόνων για την επικινδυνότητα τους, το ίδιο και για τους ανοικτούς χώρους αναψυχής που θύμιζαν νεκροταφεία ψυχών αφού οι περισσότεροι από αυτούς είχαν μετατραπεί σε στέκια ναρκομανών.
Μάγος ήταν ο καινούριος γνώριμος δήμαρχος της πόλης; Μάγοι και οι συνεργάτες του;
Όχι. Απλά όπως λέει και ο σοφός λαός , το ψάρι βρωμάει από κεφάλι. Η ηγεσία άλλαξε, και γεννήθηκε και πάλι η ελπίδα. Από τους καθημερινούς ανθρώπους του μόχθου. Αυτούς που μένουν στην διπλανή μας πόρτα. Αυτούς που θέλουν την πόλη τους καθαρή γιατί το αξίζουν.

Λ. Μίχος: Δέκα φόρες καλύτερη η καθαριότητα σήμερα!
Το πλυντήριο των κάδων βγήκε και πάλι στους δρόμους στα πρότυπα του δήμου Αθηναίων και ξαφνικά οι εργαζόμενοι έφταναν για όλες τις υπηρεσίες που είχαν σταματήσει να προσφέρονται και ο δήμος ξύπνησε πριν τον δημότη για να του τις προσφέρει όπως έπρεπε. Τα πρώτα δείγματα γραφής της νέας διοίκησης ήταν αναμφισβήτητα καλά. Η αποκομιδή των σκουπιδιών ξεκίνησε πρωί και απόγευμα καθημερινά παρότι τα απορριμματοφόρα είχαν μείνει ασυντήρητα και φτιάχνονται ακόμη μέχρι σήμερα το ένα μετά το άλλο με πίστωση.
Ούτε ο στόλος αυξήθηκε ούτε το προσωπικό. Απλά όλοι κατανόησαν πώς έπρεπε να βάλουν πλάτη για να ξαναφτιαχτεί η πόλη από την αρχή.
Ο δήμαρχος Λάμπρος Μίχος ήταν συνέχεια δίπλα τους και οι εντολές του ήταν πάντα ρητές. Να καθαρίσει κάθε εστία μόλυνσης της πόλης και να μην πέσει ούτε φύλλο ξανά στην πρώην ΒΙΟΧΡΩΜ.

Οι προαύλιοι χώροι των σχολείων έγιναν σαν καινούριοι, επικίνδυνα αθλητικά όργανα ξηλώθηκαν, οι πλατείες να ξαναφωτίζονται, οι σπασμένες πλάκες των πεζοδρομίων να αλλάζονται, τα φρεάτια να καθαρίζονται, οι χώροι πρασίνου άρχισαν να ποτίζονται, το Πάρκο Μητέρα ξαναζωντάνεψε, οι τουαλέτες του καθαρίστηκαν και σφραγίστηκαν για να μπορούν να χρησιμοποιούνται στις εκδηλώσεις του δήμου.
Το γκαράζ του Δήμου έγινε ανθρώπινο και ο κόσμος σταμάτησε να διαμαρτύρεται.
Με την αδιάλειπτη προσπάθεια του αντιδημάρχου πόλης Γιάννη Πουλάκη και των εργαζόμενων της καθαριότητας η πόλη έγινε και πάλι ανθρώπινη.
20 ημέρες ήταν αρκετές για να προσπεράσουν 9 ολόκληρα χρόνια αδράνειας.
Και όπως φαίνεται αυτό ήταν μόνο η αρχή.
Ο δήμαρχος της πόλης στην τελευταία δημόσια ομιλία του εξύμνησε το έργο όσων προσπάθησαν με υπεράνθρωπη προσπάθεια να αναστηλώσουν την εικόνα της πόλης. Όπως είπε ενώ παράγονταν πέντε βαθμών δουλειά τώρα παράγεται 50 βαθμών. Ζήτησε μάλιστα από όλους να αντιμετωπίζουν τους εργάτες της καθαριότητας σαν την νοσοκόμα που φροντίζουν την άρρωστη μητέρα τους και τους ευχαρίστησε θερμά.
Το μόνο που μένει πλέον είναι όλοι να κατανοήσουμε πώς πρέπει να αλλάξουμε κουλτούρα και να κοιτάξουμε μπροστά. Η πόλη αλλάζει. Με την δική μας συμμετοχή μπορεί και πάλι να γίνει πρώτη!