Ας αφήσουμε τις εμμονές του παρελθόντος και με τόλμη, ας χαράξουμε πορεία προς το μέλλον
Συνεχίζονται οι καταλήψεις στο 1ο και 2ο λύκειο της Αγίας Βαρβάρας
Οι μαθητές (;) των Λυκείων της Αγίας Βαρβάρας εκφράζουν την αντίθεσή τους στο νέο νομοσχέδιο για την Παιδεία και έχουν προ 3 ημερών προβεί σε καταλήψεις των σχολείων.
Κύρια αιτήματά τους είναι η απόσυρση από το νομοσχέδιο της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών και των σχολικών μονάδων και η αναίρεση της εξισώσεως των πτυχίων των ιδιωτικών κολεγίων με εκείνα των δημόσιων τριτοβάθμιων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων.
Επίσης, αναφέρεται και το κτηριακό, το οποίο, όμως, είναι ήδη δρομολογημένο και επιλύεται καθώς, όπως είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, οι υπεύθυνοι του Δήμου πραγματοποιούν αυτοψίες και οι απαραίτητες επισκευές έχουν ενταχθεί προς χρηματοδότηση στο πρόγραμμα «Φιλόδημος» και άμεσα ξεκινούν οι εργασίες αποκατάστασης. Άλλωστε, στελέχη –αιρετοί και υπηρεσιακοί- του Δήμου σχεδόν καθημερινά εποπτεύουν τους χώρους και οι όποιες ζημιές αποκαθίστανται και τα κτήρια συντηρούνται σε άμεσο χρόνο από τα τεχνικά συνεργεία του Δήμου.
Ακόμη, ένα αίτημα των μαθητών και το οποίο προβάλλεται και από την Ένωση Γονέων, η οποία έστερξε προς υποστήριξη των καταλήψεων, είναι η κατάργηση της βάσης του «10», η οποία τίθεται ως προϋπόθεση για την συνέχεια της πορείας των μαθητών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Δεν ενοχλείται, δηλαδή, κανείς από τους γονείς αν η χώρα γεμίζει με αγράμματους πτυχιούχους καθώς τα πανεπιστήμια δίδουν εξειδίκευση σε κάποιο αντικείμενο και όχι μόρφωση και γνώση, πράγματα τα οποία είναι υποχρέωση του Λυκείου.
Επίσης, δεν απασχολεί τους συλλογικούς φορείς των γονέων και κηδεμόνων η πιθανότητα κάποιος καθηγητής ή δάσκαλος να είναι ανεπαρκής στην εκτέλεση των καθηκόντων του ή ακατάλληλος για το εκπαιδευτικό έργο. Και μην μου πείτε ότι στην μαθητική διαδρομή σας δεν συναντήσατε κανέναν τέτοιο καθηγητή…
Όσο για την εξίσωση των πτυχίων, αυτό συνεπάγεται και την περιέλευση των ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων στην εποπτεία του Υπουργείου Παιδείας, και όχι στην αποκλειστική ευθύνη του Υπουργείου Εμπορίου όπως συμβαίνει σήμερα.
Το κακό με την πραγματικότητα είναι ότι υπάρχει. Ας δούμε λοιπόν ότι η ελεύθερη αγορά βρίθει από εργαζόμενους αποφοίτους των ιδιωτικών κολεγίων, ενώ ο τίτλος σπουδών του δημοσίου πανεπιστημίου έχει βαρύτητα μόνον στο Δημόσιο. Επίσης, όποιος έχει τα χρήματα, μπορεί κάλλιστα να στείλει το παιδί του για σπουδές στο εξωτερικό. Γιατί λοιπόν να διευκολύνουμε την έξοδο τόσων παιδιών κάθε χρόνο;
Ας δούμε λοιπόν, τα θέματα πιο σοβαρά και ας αφήσουμε στην άκρη τις εμμονές· ας προσπαθήσουμε να δώσουμε στις προκλήσεις της εποχής απαντήσεις σύγχρονες και λειτουργικές.
Βέβαια, το θέμα της Παιδείας είναι ένα μεγάλο ζήτημα, το οποίο χρίζει εθνικού στρατηγικού σχεδιασμού, ο οποίος οφείλει να είναι προϊόν ουσιαστικού διαλόγου.