Συνήθως, οι ηγέτες, ή εν πάση περιπτώσει, όσοι λογίζουν εαυτόν ως τέτοιον, στην μάχη βρίσκονται στην πρώτη γραμμή, δίπλα, αν όχι εμπρός από τους ανθρώπους τους.
Και να θέλουμε να το παραβλέψουμε, δεν μπορούμε. Γιατί η διαφορά είναι προφανής.
Από την μία πλευρά, ο Δήμαρχος της πόλης, κ. Λάμπρος Μίχος, βρίσκεται στην Αγία Βαρβάρα -όπου και η μόνιμη κατοικία του- και μαζί με τους εργαζόμενους και τα στελέχη του Δήμου δίνουν διπλή μάχη.
Αφ’ ενός, η προσπάθειά τους εντοπίζεται στο να διατηρηθεί το επίπεδο καθαριότητας και της υγειονομικής ασφάλειας της πόλης, αφ’ ετέρου να πραγματοποιούνται, σε καθημερινή βάση, οι απαραίτητοι ψεκασμοί και απολυμάνσεις των δημοτικών και των κοινοχρήστων δημοσίων χώρων, προκειμένου, να συμβάλει ο Δήμος στην αποτροπή διάδοσης του κορωνοϊού και την περιφρούρηση της ασφάλειας των πολιτών της Αγίας Βαρβάρας.
Από την άλλη πλευρά, ο τέως δήμαρχος, κ. Γ. Καπλάνης -κάτοικος άλλης sic περιοχής-, εδώ και μία εβδομάδα βρίσκεται στο χωριό του, μαζί με την σύζυγό του και παρά τις συστάσεις των προηγουμένων ημερών για περιορισμό των μετακινήσεων προς την επαρχία.
Αν δεν συντρέχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος, δεν μπορεί παρά να συμπεράνουμε ότι ως δημόσιοι υπάλληλοι και οι δύο, πιθανότατα, δήλωσαν ότι ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες και ξεκίνησαν τις διακοπές στο χωριό τους, κόντρα και στις υποδείξεις της πολιτείας.
Μεγάλος στα μικρά ο τέως δήμαρχος, στα μεγάλα και ουσιώδη, απών και ανεπαρκής.
Υπάρχει κάποιος που απορεί γιατί οι πολίτες της Αγίας Βαρβάρας επέλεξαν και πάλι, τον Λάμπρο Μίχο για Δήμαρχο;
