Η καθημερινότητα ενός Επεμβατικού Καρδιολόγου- οξύ έμφραγμα και κορωνοϊός μαζί

Παναγιώτης Πεντζερίδης , ( Επεμβατικός Διευθυντής Α΄καρδιολογικού Τμήματος Γενικό Κρατικό Νίκαια Πειραιάς «Άγιος Παντελεήμων)

Ένας Επεμβατικός γιατρός μέσα στην μάχη της ζωής και του θανάτου σε καθημερινή βάση. Ένας γιατρός που χαμογελάει και στηρίζει τους συνεργάτες του με χιούμορ, ακόμη και τις πιο δύσκολες στιγμές . Ακούραστος μέσα στις αντιξοότητες της Δημόσιας Υγείας ,χειροκροτεί κάθε φορά που ο Χάρος ντροπιασμένος φεύγει γιατί δεν κατάφερε τον σκοπό του!

Σε μια συνέντευξη αποκαλυπτική αλλά πολύ χρήσιμη για ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ .

• Σε κάθε εφημερία έχουμε σταθερά 3 με 4 εμφράγματα Δύσκολα να «κινηθούμε» με την στολή που φοράμε για να προστατευτούμε από τον κορωναϊό

• Στο οξύ έμφραγμα πρέπει να κάνουμε πολύ γρήγορα • Το άγχος του γιατρού μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την οικογένειά του

• Πολεμάμε με τον αόρατο Χάρο και όταν νικάμε το γιορτάζουμε

• Ποιά ειναι τα οφέλη της αγγειοπλαστικής

• Σαράντα χρόνια καρδιολόγος έχω δει πάρα πολλούς ασθενείς με έμφραγμα.

• Ο ασθενής έχει το αίσθημα του επικείμενου θανάτου.

• Υποφέρει Η καρδιά είναι σαν ένα κτήμα με δέντρα….

• Η καρδιά προειδοποιεί Προσοχή στην χοληστερίνη!

• Διαφορά αγγειοπλαστικής και Baypass

• Αγαπώ την μοτοσυκλέτα μου και έχω να δώσω ωραίες συμβουλές!

Στο Αιμοδυναμικό βρισκόμαστε πολλές ώρες σ ενα σκοτάδι χωρίς παράθυρα Η μηχανή μου μου δίνει την δυνατότητα να απολαμβάνω την φύση. Υπάρχει ρίσκο …το 80% των ατυχημάτων συνήθως ο φταίχτης είναι ο οδηγός του δίτροχου

Ο Κορωνοϊός είναι στον 4ο κύκλο του που σημαίνει ότι μεγάλος αριθμός του λαού έχει ήδη ανοσία. Έτσι σιγά σιγά θα ξεφύγουμε … Προσοχή στις οδηγίες. Στο ΜΕΤA …τηρούμε αποστάσεις, ποιότητα διατροφής και σε πολυσύχναστους χώρους κάλυμμα στο πρόσωπο

Μία από τις πολλές αναρτήσεις του γιατρού

«Μετά από μία ολονύχτια μονομαχία με τον Ακατονόμαστο,μπορέσαμε και σώσαμε από τα χέρια του,τρεις άνδρες με έμφραγμα μυοκαρδίου. Τον Α.Τ.,ετών 58,τον Γ.Χ.,ετών 54,τον Κ.Χ.,ετών 61. Σε λίγες μέρες θα τους παραδώσουμε στις οικογένειες τους,να συνεχίσουν τον εγκλεισμό τους, στην οικία τους. Ο αγώνας με το Χάρο δεν τέλειωσε σήμερα και δεν πρόκειται να τελειώσει ποτέ. Ο στόχος είναι να τον νικάμε πάντα και να μην του δίνουμε το συναίσθημα της χαράς και της ευχαρίστησης.