Μ. Βαρβιτσιώτης στο Athens Democracy Forum: Η Δημοκρατία δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς ασφάλεια και σταθερότητα

“H δημοκρατία δεν μπορεί να επιβιώσει σε ένα ασταθές περιβάλλον και τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν μπορούν να είναι αντικείμενο προστασίας, όταν η απειλή του πολέμου είναι στην πόρτα μας“, τόνισε ο Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών, Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης, κατά την ομιλία του στο Διεθνές Συνέδριο Athens Democracy Forum.

Το Athens Democracy Forum πραγματοποιείται υπό την αιγίδα του Συμβουλίου της Ευρώπης και κεντρικοί ομιλητές του ήταν ο κ. Βαρβιτσιώτης, Πρόεδρος της Επιτροπής Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης και η Marija Pejčinović Buric, Γενική Γραμματέας του Οργανισμού, που ήρθε στην Αθήνα για το λόγο αυτό.

Ο κ. Βαρβιτσιώτης, αφού υπενθύμισε τις επιπτώσεις του Λοιμού των Αθηνών πριν 2500 χρόνια, επισήμανε ότι κάθε πανδημία μπορεί να θέσει σε κίνδυνο θεμελιώδεις αξίες της δημοκρατίας και βασικά ανθρώπινα δικαιώματα. Για το λόγο αυτό, η Ελληνική Προεδρία έχει θέσει στο επίκεντρο των εργασιών της την προστασία αυτών των θεμελιωδών αξιών σε καιρό πανδημίας. «Η λύση στo πρόβλημα αυτό δεν είναι να επιστρέψουμε σε αυταρχικά μοντέλα, αλλά να προχωρήσουμε σε μια πιο λειτουργική μορφή δημοκρατίας», σχολίασε χαρακτηριστικά.

Ωστόσο, ο Αναπληρωτής Υπουργός δεν παρέλειψε να υπογραμμίσει ότι σε αυτές τις θεμελιώδεις αξίες περιλαμβάνεται επίσης η προάσπιση της σταθερότητας και της ασφάλειας, κάτι που γνωρίζουν καλά οι λαοί της Νοτιοανατολικής Μεσογείου και ακόμη περισσότερο η Ελλάδα. «Συνεπώς, πρέπει όλοι οι παίκτες του διεθνούς συστήματος να απέχουν από δράσεις που μπορούν να διαταράξουν τη σταθερότητα και την ασφάλεια», δήλωσε και έκανε ιδιαίτερη αναφορά στην εργαλειοποίηση μεταναστών και προσφύγων στον Έβρο τον περασμένο Μάρτιο, αλλά και στη χρήση στρατιωτικών μέσων για την αλλαγή του status quo, που επιχειρεί η Τουρκία.

Τέλος, ο κ. Βαρβιτσιώτης αναφέρθηκε και στη «Διακήρυξη των Αθηνών», που η Ελληνική Προεδρία φιλοδοξεί να υιοθετηθεί με την ολοκλήρωσή της από τα 47 κράτη-μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης. Χαρακτήρισε τη Διακήρυξη ως μια πολιτική παρακαταθήκη για τις μελλοντικές γενιές, ένα νομικό κείμενο αναφοράς, μια πραγματική κοινότητα γνώσης.