Δε θα αφήσουμε τα παιδιά μας να φοιτούν σε άθλια σχολεία – Απόσπασμα της τοποθέτησης, στο Δ.Σ., του Γιώργου Δημόπουλου σχετικά με το θέμα της μεταστέγασης του 8ου Γυμνασίου
Στα πυρά της αντιπολίτευσης σχετικά με το θέμα της μετεγκατάστασης του 8ου Γυμνασίου στο κτίριο του 5ου Λυκείου, απάντησε με σαφήνεια ο αντιδήμαρχος κ. Γιώργος Δημόπουλος. Εδώ δημοσιεύουμε το σχετικό απόσπασμα της τοποθέτησής του.
[…Η Διπλοβάρδια στα σχολεία Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, τελείωσε στην πόλη μας, πριν από 16 χρόνια και για την ακρίβεια, το 2005.
Από τότε και μέχρι σήμερα το σοβαρότερο θέμα που αντιμετωπίζουμε σε βάθος χρόνου είναι αυτό της στέγασης ορισμένων σχολείων.
Πρώτα στη σειρά με υψηλότερο αριθμό προβλημάτων, το 8ο Γυμνάσιο (Αρκεσίνης), το 3ο Γυμνάσιο (Ρηνιωτάκη) και το 18ο Δημοτικό.
Τα συγκεκριμένα κτήρια:
1.είναι και τα τρία ενοικιαζόμενα
2.δεν καλύπτουν ούτε τα στοιχειώδη σε όσα απαιτούνται και προβλέπονται απ το νόμο
3.ειναι επικίνδυνα και όσο περνάει ο χρόνος, γίνονται ακόμη περισσότερο
Εύλογα βέβαια θα αναρωτηθεί κάποιος, τι έγινε από το 2006, για τα σχολεία αυτά; Πως φτάσαμε στο 2021 χωρίς να έχει σημειωθεί καμία πρόοδος, καμία εργασία, καμία κίνηση προς την επίλυση των τόσων προβλημάτων; Γιατί πραγματικά:
1. δεν υπήρξε η παραμικρή προσπάθεια, ούτε καν δρομολόγηση διαδικασιών ανέγερσης σχολείων Β’θμιας εκπαίδευσης
2. τα οικόπεδα που είχαν δεσμευτεί για να ανεγερθούν σχολεία «χάθηκαν», λόγω αδιαφορίας και κακών χειρισμών, με στοιχεία κι αποδείξεις:
* το οικόπεδο Θεσπιέων & Λουκιανού, αποχαρακτηρίστηκε κι είναι 4, 5 στρέμματα
* το οικόπεδο στην Παπακυριαζή χάθηκε γιατί δεν αποζημιώθηκε
* το οικόπεδο Πελοπίδα & Παράσχου, επίσης χάθηκε και δεν αποζημιώθηκε
* το οικόπεδο στην Αρκεσίνης, που ήταν της ΔΕΗ, χάθηκε
*Χώρος χαρακτηρισμένος για σχολείο Β’θμιας στην οδό Σταματοπούλου, αφέθηκε στην τύχη του. Ούτε καν σχετική μελέτη δεν υπήρχε.
Για εκείνη τη χρονική περίοδο η Παιδεία στην πόλη μας, αφέθηκε, κυριολεκτικά στην τύχη της… τα κτίρια όμως δεν έχουν τύχη. Εξαρτώνται αποκλειστικά και μόνο από τον ανθρώπινο παράγοντα της εκάστοτε Διοίκησης. Τα κτίρια για να αποκτήσουν υπόσταση, απαιτούν προγραμματισμό και μέριμνα. Απαιτούν μια πλειάδα ανθρώπων να τρέχουν, να επιμένουν, να ΚΤΙΖΟΥΝ!!!
Εμείς, ως νέα δημοτική αρχή, καταφέραμε να εκπονήσουμε οριστική μελέτη το φθινόπωρο του 2020, για 12θεσιο σχολείο δευτεροβάθμιας στη Σταματοπούλου, έχοντας εξασφαλίσει και την προέγκριση οικοδομικής άδειας.
Κι αυτό είναι κάτι χειροπιαστό που θα εξελιχθεί τους επόμενους μήνες ενώ το Δεύτερο μεγάλο βήμα, ξεκινάει επίσης αυτές τις μέρες. Πάλι με δουλειά, με πολύ δουλειά, χωρίς κυνήγι μαγισσών, χωρίς να αρχίσουμε τα κλασσικά ΚΑΤΗΓΟΡΩ στην Πολιτεία ως άμοιροι ευθυνών. Η πείρα μας και η ηθική μας απαγορεύουν τη μοιρολατρία και απαιτούν δουλειά…
Δε θα αφήσουμε τα παιδιά μας να φοιτούν σε άθλια σχολεία.
Δεν θα το κάνουμε και δε θα κρυφτούμε από το πρόβλημα όπως γινόταν τόσα χρόνια.
Έτσι λοιπόν μέσα από σοβαρή δουλειά και μελέτη, με επικεφαλής το Δήμαρχο, τον αντιδήμαρχο Παιδείας και τις Τεχνικές Υπηρεσίες μέσα από γόνιμο και ουσιαστικό διάλογο με όλους τους φορείς ανεξαιρέτως, καταθέσαμε πρόταση(μεταστέγαση στους χώρους 3ου και 5ου Λυκείου) που εξασφαλίζει σε μέγιστο βαθμό την αξιοπρεπή λειτουργία του 8ου Γυμνασίου.
Σε αίθουσες και χώρους που παρέχουν:
*συνθήκες υγιεινής και ασφαλείας
*χώρους παιδαγωγικούς
*με αντισεισμική θωράκιση και πυροπροστασία, σε ένα κτήριο που καλύπτει τις προδιάγραφες ενός σύγχρονου διδακτηρίου.
Ως γονιός/παππούς, ενεργός πολίτης, αντιδήμαρχος θεωρώ ότι:
-Είναι το λιγότερο εγκληματικό να αφήσουμε το εν λόγω σχολείο να λειτουργήσει και τα επόμενα χρόνια σε αυτό το κτήριο γι αυτό αποφασίζουμε πλέον σύμφωνα με τη συνείδηση μας. Και αναλαμβάνουμε τις ευθύνες μας. Χωρίς παραταξιακά, συντεχνιακά και μικροπολιτικά παιχνίδια.
Προτεραιότητα μας τα παιδιά. Και θέλουμε και τους εκπαιδευτικούς δίπλα μας σε όλο αυτό!
Να είμαστε όλοι μαζί. Ενωμένοι! Να αποφασίσουμε τι θα γίνει με το 3ο Γυμνάσιο και το 18ο Δημοτικό. Τι θα γίνει με τα νηπιαγωγεία μας.
Πρέπει να τολμήσουμε, να υπερβούμε τους πάντες και τα πάντα.
Να επιλέξουμε δρόμο και περπατησιά. Γιατί οι επιλογές μας καθορίζουν όχι μόνο εμάς, αλλά και το μέλλον των παιδιών μας…]