Άννα Τζαβαλή: Η κατάσταση στα σχολεία του Κορυδαλλού
Γράφει η Άννα Π. Τζαβαλή,
PhD Περιβάλλοντος*
Το θέμα της σχολικής στέγης, Α/βάθμιας και Β/βάθμιας, ταλανίζει εδώ και δεκαετίες τον Κορυδαλλό. Κτήρια παλαιά, ενοικιαζόμενα, παιδιά που κάνουν μάθημα σε αίθουσες προκάτ και σε κοντέινερ σε χώρους που πολύ απέχουν από όσα απαιτούνται για το σύγχρονο σχολείο. Χώροι που δεσμεύτηκαν να γίνουν σχολείο και αποδεσμεύτηκαν, χώροι που δεν απαλλοτριώθηκαν, χώροι που χάθηκαν και χάνονται. Ακόμα και για το διδακτήριο στη Σταματοπούλου που υπήρχε μελέτη η οποία ήθελε επικαιροποίηση, σύμφωνα με επιβεβαίωση του Διευθύνοντα Συμβούλου των ΚΤΥΠ, ακόμα και εκεί, υπάρχει καθυστέρηση και ολιγωρία. Απαράδεκτη είναι η συνολική κατάσταση των κτηρίων του Κορυδαλλού, με έλλειψη νέων σχολείων στο σύνολο της πόλης, στο κέντρο του Κορυδαλλού, στον Άνω Κορυδαλλό αλλά και στο Σχιστό.
Με προχειρότητα αντιμετωπίζεται και η εφαρμογή της Δίχρονης Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης σε αίθουσες ενοικιαζόμενες σε παλαιά μαγαζιά χωρίς αύλειο χώρο ή σε αίθουσες προκάτ και κοντέινερ που «δανείζονται» τον αύλειο χώρο άλλου σχολείου και με τα νήπια να στριμώχνονται σε χώρους τουλάχιστον ακατάλληλους.
Ελλιπείς επίσης είναι οι συντηρήσεις των σχολείων καθώς στα περισσότερα δεν έχει γίνει κάποια σημαντική παρέμβαση ενώ η γενική εικόνα, η λειτουργικότητα των χώρων και η δομική τους κατάσταση χαρακτηρίζονται από τους διευθυντές των σχολείων ως μέτριες και χρήζουν παρεμβάσεων. Και παρά τα προβλήματα και τα αυξημένα έξοδα συντηρήσεων, που μέρος ή και το σύνολο πληρώνεται από τα ίδια τα σχολεία, με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, μειώνεται η χρηματοδότηση των Γυμνασίων, Λυκείων από τη Δημοτική Αρχή και απαξιώνεται η Δημοτική Επιτροπή Παιδείας ενώ τα χρήματα που το κράτος έδωσε για θέρμανση για τα σχολεία του Κορυδαλλού ακόμα δεν έχουν δοθεί στα σχολεία της Α/βάθμιας. Όλα γίνονται χωρίς διαβούλευση, χωρίς πρόγραμμα, χωρίς όραμα και με έντονη προχειρότητα.
Ιδιαίτερα σημαντική είναι η ασφάλεια των μαθητών την οποία οφείλουμε να προτάσσουμε. Ακόμα αναμένουμε την ολοκλήρωση της αντισεισμικής προστασίας και θωράκισης των σχολείων μας καθώς δεν έχει γίνει τίποτα για την εφαρμογή των οδηγιών-μνημονίου του Οργανισμού Αντισεισμικής Προστασίας. Παράλληλα, τα έργα για την αντικεραυνική προστασία των σχολείων, όχι μόνο έχουν παγώσει, αλλά έχει αφαιρεθεί από τον προϋπολογισμό το αντίστοιχο κονδύλι. Ακόμα περιμένουμε την ολοκλήρωση των έργων πυρασφάλειας και πυροπροστασίας που έχει μάλλον αναβληθεί επ’ αόριστον καθώς υπάρχει μεγάλη καθυστέρηση και τα περισσότερα δεν έχουν ακόμα πιστοποιητικό αν και το θέμα έχει ξεκινήσει από το 2017.
Και μέσα σε όλα αυτά τα προβλήματα, η Δημοτική Αρχή με εκβιαστικό τρόπο, πατώντας στο δίλημμα και στην ανάγκη για ασφάλεια των παιδιών και υποστηρίζοντας ότι το «μη χείρον βέλτιστον» έχοντας δώσει όλες τις απαντήσεις και αισθανόμενη ικανοποιημένη από αυτές, χωρίς να λαμβάνεται υπ’ όψιν η αντιπαιδαγωγικότητα του εγχειρήματος αποφασίζει την μετεγκατάσταση του 8ου Γυμνασίου στο χώρο του 5ου Λυκείου. Αναμφισβήτητα το 8ο Γυμνάσιο έπρεπε εδώ και χρόνια να έχει φύγει από το συγκεκριμένο κτήριο όμως για την εφαρμογή αυτής της λύσης προχωρά στη διάλυση χώρων του 5ου Λυκείου, της βιβλιοθήκης, του εργαστηρίου, του γυμναστηρίου κ.λπ. ενώ προβληματισμός υπάρχει για τον συγχρωτισμό μεγάλου αριθμού παιδιών 12-18 ετών. Αντί να γίνουν άμεσα οι απαραίτητες ενέργειες για εξεύρεση χώρου και ανέγερση νέου διδακτηρίου (που έπρεπε να έχει τελειώσει από εχτές) σχεδιάζεται να στοιβαχτούν 700 παιδιά στον ίδιο χώρο προβάλλοντας αυτή τη λύση ως ιδανική, διχάζοντας έτσι την εκπαιδευτική κοινότητα.
Αναμφίβολα, η Διοίκηση Χουρσαλά-Δημόπουλου πορεύεται χωρίς σχέδιο, χωρίς πρόγραμμα, χωρίς στρατηγική, με προχειρότητα στην εξεύρεση των όποιων λύσεων και με γνώμονα μόνο «πασαλείμματα», μπαλώματα και προσωρινές λύσεις (ουδέν μονιμότερον του προσωρινού) στην αντιμετώπιση του κτηριακού προβλήματος των σχολείων του Κορυδαλλού. Βγάλε από εδώ στρίμωξε εκεί και εντάξει, το πρόβλημα λύθηκε, λες και τα παιδιά μας είναι πιόνια σε επιτραπέζιο παιχνίδι. Ούτε κουβέντα για σχεδιασμό και οργάνωση, για χρονοδιάγραμμα, για δεσμεύσεις χώρων, απαλλοτριώσεις και δημιουργία νέων σχολείων. Ίσως αν δεν μας ενδιέφερε να φτιάξουμε σχολείο αλλά κάτι άλλο εμπορικό, ο χώρος να βρισκόταν άμεσα, εύκολα και πιο ανώδυνα.
Γεγονός είναι ότι αποδεικνύουν ολοένα ότι είναι κατώτεροι των περιστάσεων αφού ακόμα και σε συνεδριάσεις για θέματα παιδείας ήρθαν χωρίς καμία πρόταση. Από την άλλη είναι έντονη η προσπάθεια και η επιθυμία φίμωσης του γονεϊκού κινήματος, με δικαστικές επιθέσεις δημοτικών συμβούλων και μελών της παράταξης Χουρσαλά στην Ένωση Γονέων.
Λυπηρό είναι ότι μέλη του σημερινού Προεδρείου της Ένωσης Συλλόγων Γονέων Μαθητών Κορυδαλλού αντί να συνταχθούν με τον αγώνα για καλύτερα σχολεία στον Κορυδαλλό, αντιτάσσονται στις πολυετείς προσπάθειες και στους αγώνες της Ένωσης προβάλλοντας προσωπικές και παραταξιακές απόψεις. Πραγματικά λυπάμαι για την ανεπάρκεια και το έλλειμμά τους και απεύχομαι τα χειρότερα ενώ συνεχίζω να φωνάζω ότι «Αυτά τα δέντρα δε βολεύονται με λιγότερο ουρανό…»· τον θέλουν ΟΛΟΚΛΗΡΟ (Ρωμιοσύνη Γ. Ρίτσος).
*Η Άννα Π. Τζαβαλή, PhD Περιβάλλοντος
είναι πρ. Πρόεδρος Ένωσης Συλλόγων Γονέων Μαθητών Κορυδαλλού