Μία de profundis συνέντευξη του Δημήτρη Καλογερόπουλου στο «politica»
Ο Δημήτρης Καλογερόπουλος μιλά για την Δυτική Αθήνα, την οποία υπηρέτησε με συνέπεια, ως δήμαρχος του Αιγάλεω, καθώς και για τα έργα πνοής -όπως, π.χ., την υπογειοποίηση των γραμμών μεταφοράς ηλ. ρεύματος κ.ά.-, τα οποία εξαγγέλθηκαν από την Κυβέρνηση Μητσοτάκη και μέλλουν να αλλάξουν την εικόνα των Δυτικών συνοικιών.
Πάντοτε έχουν ενδιαφέρον οι τοποθετήσεις του κ. Καλογερόπουλου, γιατί τόσο η εμπειρία του όσο και η πολιτική του θεώρηση έχουν ως αφετηρία και τελικό αποδέκτη τον άνθρωπο, ενώ, κίνητρο για την συμμετοχή του στα κοινά είναι η προσφορά.
Εξ όλου συνειρμού και δεδομένων, δεν είναι παράξενο το γεγονός ότι οι τοποθετήσεις του, έχουν πάντοτε ως άξονα την παραγωγή ουσιαστικού έργου και δράσεων οι οποίες ωφελούν και βελτιώνουν την ζωή των πολιτών.
Ως εκ τούτου, ο λόγος και οι θέσεις του Δημήτρη Καλογερόπουλου, τυγχάνουν ευρείας απήχησης και αποδοχής, γιατί, δίχως να αρνείται την πολιτική και ιδεολογική του αφετηρία, μιλά πάντοτε την γλώσσα της αλήθειας και αρνείται την προσφυγή στην ξύλινη κομματική γλώσσα και στερεότυπα.
Έχει τον ιδιαίτερο και ευφυή τρόπο του να διατηρεί ισορροπία μεταξύ της υπεράσπισης της ιδεολογικής του συλλογικότητας και της κοινωνικής ανάγκης.
Τι ευκαιρίες ανοίγονται στη Δυτική Αθήνα από το Ταμείο Ανάκαμψης;
«Το Ταμείο Ανάκαμψης είναι ένα ιστορικά χρήσιμο εργαλείο για τη συνολική ανάπτυξη της Ελλάδας. Μια μεγάλη ευκαιρία για την πατρίδα μας, στον απόηχο δυο επώδυνων κρίσεων, της οικονομικής με τα Μνημόνια, και σήμερα της υγειονομικής με την πανδημία, να γυρίσει σελίδα. Να αναζητήσει καινούριες αφετηρίες ανάπτυξης, να προωθήσει θεμελιώδεις μεταρρυθμίσεις, να αγκαλιάσει τον σύγχρονο βηματισμό άλλων σημαντικών οικονομιών.
Οι τέσσερις πυλώνες του, πράσινη ανάπτυξη, ψηφιακός μετασχηματισμός, επενδύσεις και νέο κοινωνικό μοντέλο, διαμορφώνουν μια μεγάλη ευκαιρία και για τη Δυτική Αθήνα. Με αναβάθμιση της ποιότητας ζωής, εμπλοκή νέων ανθρώπων με σύγχρονες ιδέες στην οικονομική παραγωγή, περιβαλλοντική υπέρβαση επιζήμιων πρακτικών του παρελθόντος, αστικές αναπλάσεις στρατηγικού χαρακτήρα (όπως τον Ελαιώνα), αναδασώσεις (όπως του ποικίλου όρους), ανάπτυξη του νοτίου μετώπου.
Με συνένωση δυνάμεων, διάθεση συνεργασίας και ανοιχτό μυαλό, μπορούμε να μεταμορφώσουμε τη γειτονιά μας. Η Δυτική Αθήνα υπήρξε πάντοτε γειτονιά αλληλεγγύης, και οι πολίτες της περιοχής μας μπορούν να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο για την πατρίδα μας»
Όσον αφορά την υπογειοποίηση των καλωδίων υψηλής τάσης της ΔΕΗ, πως θα συμβάλει στην αναβάθμιση της ποιότητας των πολιτών;
«Στο πλαίσιο της εγκαθίδρυσης ενός συστήματος αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας, οι πυλώνες θα απομακρυνθούν από την Αγία Βαρβάρα και το Αιγάλεω.
Αναβαθμίζοντας την ποιότητα ζωής των πολιτών και διαμορφώνοντας συνθήκες περισσότερο ασφαλούς διαβίωσης για τους κατοίκους.
Η επιστήμη μας προσφέρει διαρκώς καινούριες δυνατότητες, για να ζήσουμε σε ένα καλύτερο και ασφαλέστερο περιβάλλον από αυτό που κληρονομήσαμε. Και κυρίως, να προσφέρουμε στις γενιές που ακολουθούν μια καλύτερη αφετηρία για τη δική τους ζωή».
Από όσο γνωρίζω από το 2006 η τότε κυβέρνηση είχε ξεκινήσει τον σχεδιασμό και μάλιστα είχε διαθέσει και κονδύλια. Τι έγινε μετά και μπλόκαρε;
Έχετε απόλυτο δίκιο. Αυτή θα είναι η τρίτη φορά τα τελευταία 15 χρόνια, με μια κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας να κάνει το επόμενο βήμα, και να επιχειρεί να υπερβεί τις αντιδράσεις πάσης φύσεως συμφερόντων.
Στο ενδιάμεσο, οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ μετά το 2009 και του ΣΥΡΙΖΑ μετά το 2015, φρέναραν το έργο, με αποτέλεσμα να χαθεί έδαφος και πολύτιμος χρόνος. Γι’ αυτό και οι εκπρόσωποι των κομμάτων της Αντιπολίτευσης, προτού ασκήσουν τυφλή και ανεδαφική κριτική, θα πρέπει να θυμούνται όσα έκαναν, ή μάλλον… δεν έκαναν, όταν βρέθηκαν εκείνοι στο τιμόνι της διακυβέρνησης του τόπου.
Έχουμε το ιστορικό πλεονέκτημα, Πρωθυπουργός να είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος διετέλεσε στο παρελθόν κοινοβουλευτικός υπεύθυνος για το περιβάλλον, γνωρίζει πλήρως το θέμα και είναι ένθερμος υποστηρικτής της περιβαλλοντικής αναβάθμισης της περιοχής μας, αλλά και συνολικά της χώρας.
Το 2010, είχε καταθέσει και σχετική ερώτηση για τις υστερήσεις της κυβέρνησης Παπανδρέου, προς τους αρμόδιους Υπουργούς Ρέππα και Μπιρμπίλη».
Ως Δήμαρχος του Αιγάλεω τι παρακαταθήκη αφήσατε;
«Η σημαντική κληρονομιά που άφησε η δική μας περίοδος, ήταν η εμπέδωση στην κοινωνία της νοοτροπίας να επιλέγει τον Δήμαρχο στη βάση της ικανότητας, του σχεδίου και της αποτελεσματικότητάς του, πέρα και πάνω από πολιτικές αφετηρίες και κομματικές γραμμές.
Να λύνει προβλήματα. Να ακούει τους πολίτες. Να βρίσκεται δίπλα τους στην καθημερινότητά τους. Οι πολίτες επιβράβευσαν τις προσπάθειές μας, και στη δεύτερη θητεία μας χάρισαν τη νίκη από την πρώτη κιόλας Κυριακή. Είμαι ευγνώμων για την τιμή που μου έκαναν να με εμπιστευτούν, καθώς και προς τους συνεργάτες μου, για την ακατάβλητη προσπάθειά τους.
Στο ίδιο μονοπάτι έχει κινηθεί και ο σημερινός δήμαρχος της πόλης μας, ο Γιάννης Γκίκας, δίπλα στην καθημερινή αγωνία των πολιτών για επιβίωση, ειδικά στη ζοφερή πραγματικότητα της πανδημίας του κορονοϊού, με τις πολυεπίπεδες, δραματικές συνέπειες».
Ως μέλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής των Περιφερειών τι εισηγήσεις έχετε κάνει στο Ευρωκοινοβούλιο
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή των Περιφερειών είναι ένα πολιτικό όργανο, κρίσιμο για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με αναφορά την Τοπική Αυτοδιοίκηση, τον πιο ανθρωποκεντρικό Θεσμό της Ενωμένης Ευρώπης.
Η Ελλάδα συμμετείχε στις πολιτικές ομάδες του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος, και μαζί με την αντιπροσωπεία της Κύπρου, αλλά και σε συνεργασία με τη Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Ελλάδας στις Βρυξέλλες, προωθήσαμε συντεταγμένα, με συνέπεια και αποφασιστικότητα, τα εθνικά συμφέροντα του Ελληνισμού.
Είχα την τιμή να διατελέσω δυο φορές Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και 6 φορές Αντιπρόεδρος της Επιτροπής των Περιφερειών. Είχα ακόμη τα καθήκοντα του Προέδρου της Επιτροπής Φυσικών Πόρων, της Επιτροπής CONST, ενώ ήμουν και συντονιστής για λογαριασμό του ΕΛΚ στην Επιτροπή Καλής Γειτονίας CIVEX.
Εκεί, είχα την τύχη να συνεργαστώ με τον Αντόνιο Κόστα, πρωθυπουργό της Πορτογαλίας, ο οποίος ήταν τότε Δήμαρχος Λισσαβόνας. Ένας εξαιρετικός άνθρωπος, ένας καλός φίλος ένας φανατικός φιλέλληνας.
Έχω καταθέσει εισηγήσεις για κρίσιμη ζητήματα για τις ευρωπαϊκές κοινωνίες, όπως για το μεταναστευτικό και την κοινή αγροτική πολιτική, καθώς και για μια σειρά ακόμη από θέματα αιχμής.
Επέλεξα να παραιτηθώ πριν τη λήξη της θητείας μου, ώστε να ανοίξω δρόμο για τον Περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας, Απόστολο Τζιτζικώστα. Έναν νέο άνθρωπο, με φρέσκες ιδέες και τη δυνατότητα να κρατήσει ψηλά την ελληνική σημαία.
Αισθάνομαι λοιπόν διπλή υπερηφάνεια, καθώς έγινε ο πρώτος Έλληνας Πρόεδρος της Επιτροπής των Περιφερειών».
Όση ώρα μιλάμε, παρατηρώ στο γραφείο σας διάφορες ιστορικές εικόνες που μου έχουν κεντρίσει το ενδιαφέρον. Εδώ, σας βλέπω μαζί με τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Περιγράψτε μας το γεγονός.
«Για τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε πολλά μπορεί να πει κανείς. Την περίοδο των Μνημονίων αδίκησε την Ελλάδα και μείωσε τους Έλληνες.
Εκείνη την περίοδο της φωτογραφίας μας όμως, το 2007, όταν ήταν Υπουργός Εσωτερικών της Γερμανίας και είχαμε βρεθεί στο Βισί της Γαλλίας, σε Σύνοδο των Υπουργών Εσωτερικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το μεταναστευτικό, όπου εγώ είχα καταθέσει τη σχετική εισήγηση για την Επιτροπή των Περιφερειών, ο κ. Σόιμπλε είχε άλλη συμπεριφορά και ρητορική.
Επίσης, παρατηρώ πολλά στιγμιότυπα με τον Μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο. Τι θυμάστε από εκείνον;
«Η Ελλάδα έχει βαθιές ρίζες στην Ορθοδοξία. Ο λαός μας έχει αποδείξει ότι παίρνει δύναμη από την πίστη, και η Εκκλησία βρέθηκε πάντοτε στην πρωτοπορία των αγώνων και της στήριξης της κοινωνίας.
Οι γενιές μας ήταν ευλογημένες που ζήσαμε τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο. Ήταν ένας πραγματικός Εθνάρχης, που άγγιξε τις καρδιές των Ελλήνων, και έφερε την Εκκλησία πιο κοντά στα πραγματικά προβλήματα της κοινωνίας.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ την αγωνία του για τα εθνικά θέματα, για την ευημερία των πολιτών και για την υποχρέωση όλων μας να βοηθήσουμε τις νεότερες γενιές να δημιουργήσουν».
Παρατηρώ, δυο ασπρόμαυρες φωτογραφίες με ποδοσφαιρικές ομάδες. Τι ιστορία κρύβεται πίσω από αυτές;
«Είναι δυο αθηναϊκές ομάδες, ο Παναθηναϊκός και ο Αθηναϊκός, πολύ πριν το αλβανικό μέτωπο. Στον Παναθηναϊκό αγωνίστηκαν ο πατέρας μου, Γιάννης Καλογερόπουλος, και αργότερα, την περίοδο της Κατοχής, ο αδελφός του Τάκης.
Ο Παναθηναϊκός τους είχε βάλει να εργαστούν στα Ταχυδρομεία, και σε συνεννόηση με την Εθνική Αντίσταση πετούσαν σακίδια με αλληλογραφία Γερμανών, από τα οποία και πληροφορούνταν σημαντικές ειδήσεις.
Τον θείο μου, Τάκη, τον συνέλαβαν για κατασκοπεία, και τον μετέφεραν στις Φυλακές Αβέρωφ, εκεί όπου γνώρισε και τον Μανώλη Γλέζο. Δικάστηκε και μεταφέρθηκε στο Άουσβιτς, από όπου επέστρεψε μετά τον Πόλεμο, με ταλαιπωρημένη υγεία, και πέθανε μετά από μερικά χρόνια.
Στον Αθηναϊκό, ο πατέρας μου πήρε μεταγραφή μετά τον Παναθηναϊκό. Πρόεδρος της ομάδας ήταν ο πατέρας της Μελίνας Μερκούρη, ενώ ο πατέρας μου έμεινε στην περιοχή του Γκύζη, και πήρε μαζί του και τον 18χρονο τότε Μάνο Κατράκη, ο οποίος φαίνεται στη φωτογραφία».
Κλείνοντας την συνέντευξη μας, θα ήθελα να σας ζητήσω να διαλέξετε ένα αντικείμενο ή μια φωτογραφία, το πιο αγαπημένο σας, και να μας πείτε την ιστορία του.
«Διάλεξα αυτές τις στιγμές, με τους προέδρους της παράταξης και πρώην πρωθυπουργούς, Κώστα Καραμανλή και Αντώνη Σαμαρά, τον πρώην πρόεδρο Βαγγέλη Μεϊμαράκη και τον σημερινό Πρωθυπουργό και ηγέτη μας Κυριάκο Μητσοτάκη.
Δείχνει τη συνέχεια μιας παράταξης που έρχεται από πολύ μακριά, και θα πάει πιο μακριά. Μια παράταξη με αίσθημα εθνικής ευθύνης, που δεν προέταξε ποτέ το κομματικό συμφέρον, ένωσε και δεν δίχασε τους Έλληνες, και ταυτίστηκε με τις μεγάλες εθνικές επιλογές. Όπως την ένταξη στην ευρωπαϊκή οικογένεια, με την υπογραφή του Εθνάρχη Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Είμαι περήφανος που υπηρετώ αυτή την παράταξη, από διαφορετικές θέσεις και ρόλους, σε όλη τη διάρκεια της διαδρομής μου στον δημόσιο βίο.
Εδώ στη Δυτική Αθήνα, ζουν άνθρωποι του καθημερινού αγώνα, που βάζουν πλάτη για την κοινωνία και τη χώρα. Και με Πρωθυπουργό τον Κυριάκο Μητσοτάκη θα καταφέρουμε να σταθούμε όρθιοι, και να αφήσουμε πίσω μας και αυτή τη μεγάλη κρίση».