Συγκίνησε η παρουσίαση του βιβλίου της Στεφανίας Ρουλάκη στην Αγία Βαρβάρα

Πώς είναι άραγε να ζεις τη ζωή σου, να έχεις τους αγαπημένους –τον άντρα, τα παιδιά, τους γονείς, τα αδέρφια σου, τη δουλειά σου– και ξαφνικά ο πιο βίαιος πόλεμος στην ιστορία της ανθρωπότητας να τα διαλύειόλα και να σε ξεριζώνει; Πώς είναι να βαδίζεις με άγνοια προς έναν ομαδικό τάφο; Πώς είναι να χάνεις ό,τι αγαπάς και να μένεις χωρίς σπιτικό, χωρίς φαΐ, σε μία χώρα που όλα είναι καμένα; Τι είναι αυτό που κάνει έναν άνθρωπο να επιβιώσει, όταν ο εχθρός έχει βαλθεί να τον εξοντώσει; Είναι, άραγε, όλα αυτά ένα παρελθόν ή είναι αναπόσπαστο κομμάτι του παρόντος και του μέλλοντός μας; Είναι κάτι που μπορεί να συμβεί σε «άλλους», αλλά όχι σ’ «εμένα»; Ποιος ορίζει τις ζωές μας; Μπορώ να ξεφύγω από κάτι που φαίνεται μονόδρομος, κάτι που μου επιβάλλεται και μοιάζει ανυπέρβλητο;

Βασισμένο σε ένα αληθινό σενάριο

Σε αυτά τα ερωτήματα απαντά το μυθιστόρημα της Στεφανίας Ρουλάκη «Εγώ θα ζήσω», που  παρουσιάστηκε το βράδυ της Τετάρτης 21 Ιουλίου στο φιλόξενο κήπο τους Κέντρου Λόγου και Τέχνης του Δήμου Αγίας Βαρβάρας. Συνταρακτικές ήταν οι αναγνώσεις αποσπασμάτων από τη βιβλιοθηκονόμο Δώρα Κόλλια. Την επιμέλεια της παρουσίασης είχε η εκπαιδευτικός Αργυρώ Χατζηπαναγιώτου. Κατά την έναρξη της εκδήλωσης η συγγραφέας εξήγησε τους λόγους που την ενέπνευσαν να γράψει αυτό  το μυθιστόρημα. Είναι εμπνευσμένο και διασκευασμένο  από τη ζωή της Ντίνας Πρανίτσεβα, που ήταν ένας από τους λίγους ανθρώπους που επέζησαν από τη θηριωδία των Ναζί. Επί δύο χρόνια  εξόντωσαν ομαδικά χιλιάδες Εβραίους, Ρομά, αιχμαλώτους πολέμου και άλλες ομάδες στο Μπάμπι Γιαρ(Φαράγγι της Γιαγιάς) στο Κίεβο της Ουκρανίας, κατά τη διάρκεια του Β Παγκοσμίου Πολέμου. 

Λάμπρος Μίχος: «Δεν είναι μια πτυχή ολοκαυτώματος είναι ένα βιβλίο ολοκαύτωμα»

Στο φιλόξενο δημοτικό χώρο τους παρευρισκόμενους καλωσόρισε ο δήμαρχος Λάμπρος Μίχος,  που όπως τόνισε οι αρχιτέκτονες τον χαρακτηρίζουν ως ένα δείγμα μεσοαστικού εκλεκτικισμού. Πρόκειται για ένα παλιό σπίτι από τα λίγα που σώθηκαν, πριν αρχίσει η Αγία Βαρβάρα να ανοικοδομείται και να αναπτύσσετε. Επί δημαρχίας του τα προηγούμενα χρόνια ανακαινίστηκε και διαμορφώθηκε για να γίνονται φιλολογικές βραδιές και άλλες εκδηλώσεις. Τα τελευταία χρόνια κάποιοι το άφησαν να ρημάζει. Η δημοτική του αρχή που ανέλαβε ξανά πριν από περίπου δύο χρόνια, έκανε τις απαραίτητες τεχνικές εργασίες. Έπεσε όμως πάνω στις συγκυρίες του κορωνοϊου και των υγειονομικών μέτρων. Για αυτό το λόγο και δεν μπορούσαν να πραγματοποιήσουν αντίστοιχες εκδηλώσεις πολιτισμού.  Ο ίδιος όπως ανέφερε συγκλονίστηκε όταν διάβασε το βιβλίο. Ένας από τους βασικούς λόγους ήταν πως μια κοπέλα που δεν ήταν συγγραφέας και με την οποία συνδέεται με οικογενειακή φιλία αποφάσισε να το γράψει,  όταν διάβασε ένα ιστορικό γεγονός. «Δεν είναι μια πτυχή ολοκαυτώματος είναι ένα βιβλίο ολοκαύτωμα» είπε χαρακτηριστικά και πρόσθεσε πως στην ανθρωπότητα παίζονται παιχνίδια ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο. Από την πλευρά της η εκπαιδευτικός Αργυρώ Χατζηπαναγιώτου χαρακτήρισε τον τίτλο του βιβλίου ως πολύ δυνατό γιατί αποτελεί ένα μήνυμα ζωής και περιγράφει το χρονικό επιβίωσης της ηρωίδας του, που ήταν υπαρκτό πρόσωπο.

Στεφανία Ρουλάκη: «Σκεφτείτε πως θα ήταν για τον καθένα  από εμάς να ξυπνήσει ένα πρωί και όλα αυτά που γνωρίζει απλά να μην υπάρχουν»

Η συγγραφέας Στεφανία Ρουλάκη ευχαρίστησε το δήμαρχο για τα καλά του λόγια και εξήγησε πως ο λόγος που την ενέπνευσαν να ασχοληθεί με τη συγγραφή του,  ήταν μια προσωπική της ανησυχία. Όταν από τον καναπέ του σπιτιού της παρακολουθούσε στην τηλεόραση ένα ντοκιμαντέρ για τις εκτελέσεις στο  Μπάμπι Γιαρ και σύμφωνα με τον αφηγητή μόνο μια γυναίκα κατάφερε να σωθεί. Αυτό που την προβλημάτισε είναι ότι εμείς κοιμόμαστε τον ύπνο του δικαίου,  ενώ η ανθρωπότητα έχει περάσει τόσα πολλά στα βάθη της ιστορίας. Για το λόγο αυτό κράτησε το όνομα της ηρωίδας και για δύο χρόνια έκανε ιστορικές έρευνες. « Η ηρωίδα είναι το όχημα για να σας σύρω και να σκεφτείτε πως θα ήταν για τον καθένα  από εμάς να ξυπνήσει ένα πρωί και όλα αυτά που γνωρίζει απλά να μην υπάρχουν. Να τον σέρνουν σε ένα εκτελεστικό απόσπασμα,  όπου φαίνεται πως δεν υπάρχει διαφυγή. Μόνο από κάποιο θαύμα.  Την ηρωίδα διακρίνει η ψυχική ανθεκτικότητα,  η προσπάθεια,  η δύναμη και η τύχη», ανέφερε χαρακτηριστικά.

«Εφόσον το κακό μπορεί να αναπαραχθεί ας κάνουμε και  ας αναπαράγουμε το καλό»

Ακόμα η κ. Ρουλάκη δήλωσε πως αισθάνθηκε συγκινημένη από τις θετικές κριτικές που απέσπασε για την πρώτη της συγγραφική προσπάθεια. Λίγο πριν το κλείσιμο τηςτόνισε πως ότι έχει γίνει στο παρελθόν έρχεται με έναν τρόπο και μπλέκεται  στα πόδια μας εδώ και τώρα.  «Όλοι οι πόλεμοι έχουν να κάνουν με το σήμερα. Χιλιάδες άνθρωποι που κατάφεραν να επιβιώσουν, μέσα από αυτές τις τρύπες συνέχισαν τη ζωή τους. Ο φιλοσοφικός άξονας του βιβλίου είναι,  ότι εφόσον το κακό μπορεί να αναπαραχθεί ας κάνουμε και  αςαναπαράγουμε το καλό,  για να διατηρήσουμε αυτή τη ευαίσθητη ειρήνη», είπε και καταχειροκροτήθηκε. Η βραδιά έκλεισε με ένα μικρό καλλιτεχνικό πρόγραμμα. Ο διευθυντής του Δημοτικού Ωδείου Αγίας Βαρβάρας Σταμάτης Μπερής ερμήνευσε τέσσερα έντεχνα τραγούδια, με τη συνοδεία βιολιού, ακορντεόν,  κιθάρας,  φυσαρμόνικας και  μαντολίνου.

Λίγα λόγια για την συγγραφέα:

Η Στεφανία Ρουλάκη γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Διαφήμιση, Διοίκηση Επιχειρήσεων, Συμβουλευτική Ψυχικής Υγείας και Ομαδική Ψυχοθεραπεία.

Εργάστηκε σε μεγάλες πολυεθνικές επιχειρήσεις και μικρότερες ελληνικές, σε εμπορικά κυρίως τμήματα. Για κάποια χρόνια είχε τη δική της επιχείρηση, ένα μεσιτικό γραφείο. Από το 2015, την κέρδισε ο χώρος της Ψυχικής Υγείας.

Αγαπά πολύ την οικογένειά της, τους φίλους της, το διάβασμα, τα ταξίδια, τη φύση, τη μαγειρική, τη δημιουργία αντικειμένων από υλικά ανακύκλωσης. Αγαπά τη ζωή. Πιστεύει ότι οι άνθρωποι αφήνουμε τα αποτυπώματά μας στους άλλους κι έτσι στη ζωή. Γι’ αυτό και την ενδιαφέρουν πολύ οι ιστορίες των ανθρώπων. Το «Εγώ θα ζήσω» είναι η πρώτη της συγγραφική απόπειρα. Έχει γράψει, επίσης, παιδικά παραμύθια και ποιήματα. Αυτά είναι τα δικά της «αποτυπώματα».