Ομιλία της Νάντιας Γιαννακοπούλου στην Ολομέλεια της Βουλής, κατά την συζήτηση του Σχέδιο Νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης για το Ελεγκτικό Συνέδριο

«ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΓΕΝΝΑΙΑ ΒΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ, ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΜΑΣ»

Στην Ολομέλεια της Βουλής, στη συζήτηση του Νομοσχεδίου του Υπουργείου Δικαιοσύνης για τον οργανικό νόμο του Ελεγκτικού Συνεδρίου, την Πέμπτη 22 Ιουλίου 2021, τοποθετήθηκε ως Ειδική Αγορήτρια η Βουλευτής του Κινήματος Αλλαγής Νάντια Γιαννακοπούλου.

Ξεκινώντας την ομιλία της, η βουλευτής αναφέρθηκε στα αυξανόμενα φαινόμενα  κακοποίησης  γυναικών και στις γυναικοκτονίες που αποτελούν πυορροούσα πληγή το τελευταίο διάστημα. Τόνισε την ανάγκη να υπάρχει μια συνολική αντιμετώπιση και ότι μέσα σ΄αυτό το πλαίσιο είναι αναγκαία η άμεση επανεξέταση και η αυστηροποίηση των ποινών του Ποινικού Κώδικα για τα εγκλήματα αυτά.

Η κα Γιαννακοπούλου, εισερχόμενη στο σχέδιο νόμο, έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στην έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής του 2020 για την κατάσταση του κράτους-δικαίου στην Ελλάδα, τονίζοντας τα εξής:

«Το κείμενο της έκθεσης είναι κόλαφος για πολύ σημαντικά θέματα τα οποία μας αφορούν, όπως την ανεξαρτησία της ελληνικής Δικαιοσύνης, τον τρόπο επιλογής των ηγεσιών των ανωτάτων δικαστηρίων και, βεβαίως, το μεγάλο απόστημα, την καθυστέρηση στην απονομή της δικαιοσύνης. Η ευρωπαϊκή έκθεση υπογραμμίζει ότι το επίπεδο της εκλαμβανόμενης ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης είναι μέτριο.Και προσθέτει ότι μόνο το 53% του ευρέως κοινού θεωρεί ότι η ανεξαρτησία της δικαιοσύνης είναι αρκετά καλή και πολύ καλή, ποσοστό που τα τελευταία χρόνια βαίνει μειούμενο. Επίσης η ευρωπαϊκή Έκθεση υπογραμμίζει ότι το σύστημα απονομής δικαιοσύνης της Ελλάδας εξακολουθεί να αντιμετωπίζει σοβαρές προκλήσεις όσον αφορά στη συνολική του αποδοτικότητα. Αυτό σημαίνει ότι η Ελλάδα αντιμετωπίζει σαφή κίνδυνο δημιουργίας νέων συσσωρευμένων υποθέσεων κάτι το οποίο φανερώνουν οι στατιστικές για τη δικαιοσύνη καθώς ο χρόνος που απαιτείται για την εκδίκαση των αστικών και εμπορικών υποθέσεων αμφισβητούμενης δικαιοδοσίας σε πρώτο βαθμό αυξήθηκε εκ νέου 559 ημέρες το 2018 σε σύγκριση με 479 ημέρες το 2017. Το ίδιο βεβαίως ισχύει και για τους κλάδους των ποινικών και των διοικητικών δικαστηρίων.»

Στη συνέχεια, αναφέρθηκε συγκεκριμένα στο άρθρο 9 παρ.5 του υπό συζήτηση σχεδίου νόμου, που αφορά τον έλεγχο των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου σωματειακής μορφής. Η διάταξη αυτή δημιουργεί τον προβληματισμό κατά πόσο συνάδει με την κατοχυρωμένη εκ του νόμου οικονομική, διοικητική και διαχειριστική αυτονομία και αυτοτέλεια των επαγγελματικών συλλόγων.

Κλείνοντας, η βουλευτής επανέλαβε ότι η κωδικοποίηση των νόμων και η βελτίωσή τους όσον αφορά στο Ελεγκτικό Συνέδριο έστω και με δειλά βήματα λύνουν χρόνια προβλήματα και για αυτό επί της αρχής και το Κίνημα Αλλαγής είναι θετικό, χωρίς να σημαίνει ότι θα μπορούσαν ορισμένες διατυπώσεις να είναι καλύτερες.

Μπορείτε να παρακολουθήσετε το βίντεο της τοποθέτησης στο:

https://youtu.be/2YxWnmCe6NE

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της τοποθέτησης:

Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.

Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητάμε σήμερα στην Ολομέλεια της Βουλής ένα ακόμα νομοσχέδιο για τον εκσυγχρονισμό της ελληνικής Δικαιοσύνης και παρά τη σοβαρότητα και κρισιμότητα του εν λόγω νομοσχεδίου, αλλά και των τροπολογιών οι οποίες κατατέθηκαν χθες, δεν μπορώ να μην ξεκινήσω τη σημερινή μου ομιλία χωρίς να αναφερθώ στα όσα νοσηρά έρχονται στην επιφάνεια με αφορμή τη νέα γυναικοκτονία της άτυχης Γαρυφαλλιάς στη Φολέγανδρο.

Αναφέρθηκα εκτενώς και στη β΄ ανάγνωση, κύριε Υπουργέ, θα το πω και τώρα, γιατί θέλω να το πω από το Βήμα της Ολομέλειας της Βουλής. Δεν μου αρέσουν οι υπερβολές. Ωστόσο, μετά τον COVID, ο οποίος μας ταλαιπωρεί για πάνω από ενάμιση χρόνο, η δεύτερη πληγή, πυορροούσα, που στοιχειώνει το φετινό καλοκαίρι, είναι οι κακοποιήσεις γυναικών. Βιασμοί, εκπορνεύσεις,  δολοφονίες. Κάθε, σχεδόν, εβδομάδα κάτι καινούριο έρχεται στο φως, στην επιφάνεια. Άλλη, λοιπόν, μία γυναίκα δολοφονημένη από τον σύντροφό της, άλλη μία γυναικοκτονία. Δυστυχώς, μπήκε στο λεξιλόγιο μας, πλέον, αυτή η λέξη, αυτή η πραγματικότητα.

Κάτι νοσηρό, λοιπόν, συμβαίνει στην κοινωνία μας, κάτι που μας κάνει να πρέπει να πιάσουμε το νήμα από την αρχή, να ευαισθητοποιηθούμε περισσότερο, να δράσουμε ακόμη πιο στοχευμένα, ακόμη πιο αποτελεσματικά από τον τρόπο που μεγαλώνουμε τα κορίτσια μας και κυρίως τα αγόρια μας, από το τι μαθαίνουν στα σχολεία, από το πλαίσιο το οποίο ισχύει στους εργασιακούς και στους κοινωνικούς χώρους μέχρι -και αυτό αφορά εσάς κατά κύριο λόγο, κύριε Υπουργέ- την επανεξέταση και την αυστηροποίηση των ποινών στον Ποινικό Κώδικα. Και ακόμα περιμένουμε με μεγάλη καθυστέρηση να φέρετε σε συζήτηση στη Βουλή την αύξηση των ποινών, την αυστηροποίηση των ποινών αυτών των εγκλημάτων στον Ποινικό Κώδικα, γιατί είναι πολλά τα δραματικά περιστατικά για να είναι απλά «κακές στιγμές». Και η έκφραση απλά συγκίνησης ή αποτροπιασμού σε καμία απολύτως περίπτωση δεν αρκεί.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ξεκινήσω την ομιλία μου όχι με το σχέδιο νόμου, αλλά με την τροπολογία η οποία κατατέθηκε χθες και η οποία αφορά στην υποχρεωτικότητα εμβολιασμού σε ορισμένες επαγγελματικές κατηγορίες και συγκεκριμένα στους εργαζόμενους σε δομές υγείας ηλικιωμένων και ΑμΕΑ. Ορισμένες εντελώς απαραίτητες παρατηρήσεις:

Πρώτον βρισκόμαστε στα τέλη Ιουλίου και καθυστερεί το πρόγραμμα εμβολιασμού. Απέχουμε πολύ από το στόχο του 80% με 85% που θεωρείται από τους επιστήμονες εντελώς απαραίτητο για να υπάρχει μία ασπίδα προστασίας της κοινωνίας απέναντι στην πανδημία και κυρίως απέναντι στη μετάλλαξη «Δέλτα» που απειλεί την υγεία μας, τη ζωή μας, απειλεί την τουριστική και την οικονομική δραστηριότητα, την κατάσταση μέσα στην οποία θα κληθούν να λειτουργήσουν τα σχολεία. Και δεν μπορώ να διανοηθώ άλλη μία χρονιά με κλειστά τα σχολεία, αλλά και τα πανεπιστήμια!

Δεύτερον, δεν είμαστε της λογικής «άσπρο – μαύρο», ούτε θεωρούμε σε καμία περίπτωση το πεδίο της πανδημίας κατάλληλο ή πρέπον για στείρα αντιπολίτευση. Έχουν εμβολιαστεί κοντά στα 5,5 εκατομμύρια πολίτες και έχουν ολοκληρώσει τον εμβολιασμό τους 4,47 εκατομμύρια. Έχουμε, όμως, φτάσει πλέον στα πιο δύσκολα τμήματα του πληθυσμού και εκεί πέρα φαίνεται αδυναμία και αποτυχία πειθούς από τη μεριά της Κυβέρνησης. Δεν αναφέρομαι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σε ένα 15% με 20%, που, απ’ ό,τι φαίνεται, είναι οι σκληροί αντιεμβολιαστές. Αναφέρομαι κατά κύριο λόγο σε ένα 15% με 20% που έχει ερωτήματα, που έχει ακούσει διάφορα ακόμα και από γιατρούς, που αμφιβάλλει.

Θα χρειαζόταν, επομένως, μία πολύ πιο στοχευμένη προσπάθεια από τη μεριά της Κυβέρνησης προκειμένου να αντιμετωπιστούν τα εκατοντάδες, τα χιλιάδες fakenews, τα οποία αναπαράγονται ανεύθυνα και ειδικά στο διαδίκτυο. Θα χρειαζόταν μια πολύ πιο συντονισμένη καμπάνια ενημέρωσης από όλες τις δυνάμεις και τους χώρους -ιατρικοί σύλλογοι, οικογενειακοί γιατροί, Εκκλησία, κόμματα, και εμείς ήδη ανακοινώσαμε ότι ξεκινούμε καμπάνια ευαισθητοποίησης- με ευθύνη της Κυβέρνησης ασφαλώς.

Καθυστερείτε, όμως, κύριε Υπουργέ, και σε αυτό, όπως και σε πολλά άλλα. Για παράδειγμα, εμείς ως Κίνημα Αλλαγής είχαμε προτείνει τις εξωτερικές μονάδες εμβολιασμού. Βγήκαν -και είναι θετικό- αλλά με πάρα πολύ μεγάλη καθυστέρηση.

Τρίτη παρατήρηση: Το ίδιο ακριβώς, λοιπόν, ισχύει και με την τροπολογία την οποία φέρατε. Καθυστερήσατε χαρακτηριστικά. Στην Ιταλία η υποχρεωτικότητα για τους υγειονομικούς έγινε τον Απρίλιο και σήμερα το 99% είναι εμβολιασμένο. Εσείς και καθυστερήσατε και δεν φέρνετε την υποχρεωτικότητα για το σύνολο των επαγγελματικών κατηγοριών που συζητιούνται και φαίνεται να το σκέφτεστε ακόμα. Φέρνετε μόνο για τους εργαζόμενους στα νοσοκομεία, σε δομές ΑμΕΑ και ηλικιωμένων.

Εμείς ως Κίνημα Αλλαγής είμαστε θετικοί στην υποχρεωτικότητα για αυτές τις κατηγορίες. Είναι επιβεβλημένο και κανείς δεν μπορεί να παίζει με τη ζωή, την υγεία αυτών που δουλειά του είναι να τους «υπηρετεί». Και, βέβαια, υποχρεωτικότητα -για να είμαστε σοβαροί σε αυτά τα οποία λέμε- βεβαίως σημαίνει και κάποιες επιπτώσεις για όσους δεν εφαρμόζουν τους κανόνες. Διαφορετικά ας κάναμε μία ακόμη έκκληση.

Είναι αδιανόητο, λοιπόν, να υπάρχουν ανεμβολίαστοι σε δομές υγείας ή ηλικιωμένων. Αυτό λέει η απλή λογική και ας αφήσουν πολλοί τα κηρύγματα περί δικαιωμάτων, τα οποία προσπαθούν με τον τρόπο τους να τα τεκμηριώσουν. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να είναι φορέας θανάτου, «ξενοδόχος θανάτου» όπως είπε ο ακαδημαϊκός Τάσιος.

Επίσης, όσοι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συμφωνούν από τα κόμματα, ας βγουν και ας το πουν καθαρά. Στάση υπέρ του εμβολιασμού και ταυτόχρονα να λένε κάποιοι ότι οι επιπτώσεις συνιστούν δήθεν αιτίες διχασμού, είναι θολή θέση, απολίτικη θέση, δίχως ευθύνη και πατάει σε δύο βάρκες.

Είμαστε, λοιπόν, θετικοί με τις προτάσεις, αν και θα μπορούσαμε να καταθέσουμε σειρά κριτικών, γιατί υπάρχουν πολλά λάθη στη διατύπωση της τροπολογίας, και σειρά προτάσεων. Ωστόσο, εμείς ως Κίνημα Αλλαγής, ως η υπεύθυνη δύναμη της αντιπολίτευσης, θέλουμε να συμβάλουμε στην εκπομπή ενός καθαρού μηνύματος στην ελληνική κοινωνία. Οφείλουμε όλοι να κάνουμε τα πάντα για να βάλουμε τέλος στην περιπέτεια την οποία περνάμε εδώ και ενάμιση χρόνο.

Πάντως εμείς -και σας καλώ να την κάνετε αποδεκτή- καταθέτουμε ως Κίνημα Αλλαγής για δέκατη πέμπτη -κυριολεκτικά δέκατη πέμπτη!- φορά τροπολογία για την ένταξη των υγειονομικών στα βαρέα και ανθυγιεινά, κάτι που θεωρούμε ότι αποτελεί ελάχιστη ηθική υποχρέωση από τη μεριά της Κυβέρνησης.

Αν, λοιπόν, όλα όσα λέτε, τα πιστεύετε και τα εννοείτε, τότε το ελάχιστο που μπορείτε να κάνετε είναι να κάνετε αποδεκτή την τροπολογία μας. Όλα τα άλλα, δυστυχώς, είναι δείγμα υποκρισίας.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επιστρέφω στα θέματα Δικαιοσύνης.

Καταρχάς, δεν πρέπει να κλείνουμε τα μάτια σε γεγονότα όπως η έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής του 2020 για την κατάσταση του κράτους-δικαίου στην Ελλάδα. Φαντάζομαι τη διαβάσατε, κύριε Υπουργέ, και φαντάζομαι ότι σας προβλημάτισε. Γιατί το λέω αυτό; Γιατί το κείμενο της έκθεσης είναι κόλαφος για πολύ σημαντικά θέματα τα οποία μας αφορούν, όπως την ανεξαρτησία της ελληνικής Δικαιοσύνης, τον τρόπο επιλογής των ηγεσιών των ανωτάτων δικαστηρίων και, βεβαίως, το μεγάλο απόστημα, την καθυστέρηση στην απονομή της δικαιοσύνης. Η ευρωπαϊκή έκθεση υπογραμμίζει ότι το επίπεδο της εκλαμβανόμενης ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης είναι μέτριο. Έτσι λέει ακριβώς.

Και προσθέτει ότι μόνο το 53% του ευρέως κοινού θεωρεί ότι η ανεξαρτησία της δικαιοσύνης είναι αρκετά καλή και πολύ καλή, ποσοστό που τα τελευταία χρόνια βαίνει μειούμενο. Επίσης η ευρωπαϊκή Έκθεση υπογραμμίζει ότι το σύστημα απονομής δικαιοσύνης της Ελλάδας εξακολουθεί να αντιμετωπίζει σοβαρές προκλήσεις όσον αφορά στη συνολική του αποδοτικότητα. Αυτό σημαίνει ότι η Ελλάδα αντιμετωπίζει σαφή κίνδυνο δημιουργίας νέων συσσωρευμένων υποθέσεων κάτι το οποίο φανερώνουν οι στατιστικές για τη δικαιοσύνη καθώς ο χρόνος που απαιτείται για την εκδίκαση των αστικών και εμπορικών υποθέσεων αμφισβητούμενης δικαιοδοσίας σε πρώτο βαθμό αυξήθηκε εκ νέου 559 ημέρες το 2018 σε σύγκριση με 479 ημέρες το 2017. Το ίδιο βεβαίως ισχύει και για τους κλάδους των ποινικών και των διοικητικών δικαστηρίων.

Αυτά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πρέπει να λαμβάνουμε όλοι υπόψη μας, όχι βεβαίως επειδή δεν το γνωρίζουμε. Απλά η κάθε νομοθετική πρωτοβουλία από την πλευρά σας κύριε Υπουργέ και γενικότερα το νομοθετικό έργο όλων πρέπει να αποσκοπεί ακριβώς στην εξάλειψη αυτών των παθογενειών.

Όσον αφορά το σημερινό λοιπόν υπό συζήτηση σχέδιο νόμου, το Ελεγκτικό Συνέδριο είναι φορέας ιστορικής μνήμης και δυναμικής. Ο θεσμός αυτός έχει διατρέξει ολόκληρη την ελληνική ιστορία από τα αρχαία χρόνια και αυτό είναι πολύ σημαντικό και κάτι το οποίο αξίζει να θυμίσουμε, κύριε Υπουργέ. Σας το είχα άλλωστε αναφέρει και αναλυτικά ως ειδική αγορήτρια και στη συζήτηση για τον ν. 4700/2020 που αφορούσε στη θέσπιση ενιαίων δικονομικών κανόνων. Στη νεότερη ιστορία μας το Ελεγκτικό Συνέδριο ιδρύθηκε το 1833 στα πλαίσια του γαλλικού δικαστηρίου ως η ανώτατη επί των διοικητικών αρχή. Και για ποιο λόγο δημιουργήθηκε; Δημιουργήθηκε εξαιτίας της κακής διαχείρισης των πρώτων εξωτερικών δανείων και για την πρώτη χρεοκοπία της χώρας.

Στη διάρκεια των χρόνων του ανατέθηκαν σειρά νέων αρμοδιοτήτων και σήμερα οι αρμοδιότητές του καθορίζονται από το άρθρο 98 του Συντάγματος και βεβαίως η όλη λειτουργία του η ουσία του, ο σκοπός του, έχει να κάνει με τη διαφάνεια, με τη λογοδοσία και με την αποτελεσματικότητα στον τομέα των δημοσίων δαπανών. Ουσιαστικά δηλαδή ο ρόλος του Ελεγκτικού Συνεδρίου έχει να κάνει αναπόσπαστα με την ίδια την έννοια της χρηστής διοίκησης, της καλής διακυβέρνησης.

Και για αυτό άλλωστε –και το είπαμε και κατά τη συζήτηση των επιτροπών- κύριε Υπουργέ, η θέσπιση διατάξεων ενός οργανικού νόμου που θα ρυθμίζει συνολικά τα διαδικαστικά, οργανικά και λειτουργικά ζητήματα του Ελεγκτικού Συνεδρίου βεβαίως είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Άλλωστε αυτήν την επιθυμία εξέφρασαν και οι ίδιοι οι λειτουργοί του Ελεγκτικού Συνεδρίου οι οποίοι διαμόρφωσαν το εν λόγω σχέδιο νόμου στην αρμόδια νομοπαρασκευαστική επιτροπή.

Η παρούσα λοιπόν νομοθετική πρωτοβουλία κωδικοποιεί μετά τον ν.4700/2020 την πανσπερμία διατάξεων οι οποίες αφορούν στο Ελεγκτικό Συνέδριο, κάτι το οποίο αναμένουμε -και νομίζω είναι εύλογο, είναι λογικό- ότι θα βελτιώσει και θα κάνει ποιοτικότερη και αποδοτικότερη την λειτουργία του κορυφαίου αυτού θεσμού. Γιατί η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στις σχέσεις κράτους και πολίτη, η οποία απαξιώθηκε ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, τα χρόνια της κρίσης, μπορεί να βασιστεί μόνο επάνω στις αρχές της διαφάνειας, της αναλογικότητας, του σεβασμού στον ελεγχόμενο προκειμένου ο πολίτης να γνωρίζει πού πηγαίνει μέχρι και το τελευταίο ευρώ του ελληνικού κράτους.

Όσον αφορά τις επιμέρους παρατηρήσεις που αναλυτικά παρουσιάσαμε και σας εκθέσαμε ως Κίνημα Αλλαγής στις επιτροπές, κατά κύριο λόγο επικεντρώθηκαν οι παρατηρήσεις μας στα όσα αναφέρονται στο άρθρο 9 παράγραφος 5. Και νομίζω κύριε Υπουργέ, -και το ακούσαμε και από τον εκλεκτό εισηγητή της πλειοψηφίας αλλά και από εσάς τον ίδιο- ότι αντιληφθήκατε ποιος ήταν πυρήνας της κριτικής μας και αναμένουμε να δούμε ποιες θα είναι οι αλλαγές, τις οποίες αφήσατε να εννοηθεί –είπατε- ότι πρόκειται να φέρετε. Γιατί το άρθρο 9 παράγραφος 5 ορίζει ότι το Ελεγκτικό Συνέδριο ελέγχει τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου σωματειακής μορφής τα οποία έχουν χρηματοδοτηθεί από δημόσιους πόρους για την ορθή διάθεση αυτών.

(Στο σημείο αυτό χτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)

Θα χρειαστώ ένα λεπτό, κύριε Πρόεδρε.

Άρα λοιπόν έχει γεννηθεί ο προβληματισμός κατά πόσο η παραπάνω διάταξη συνάδει με την κατοχυρωμένη εκ του νόμου οικονομική, διοικητική και διαχειριστική αυτονομία και αυτοτέλεια των επαγγελματικών συλλόγων που έχουν μορφή νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου σωματειακού χαρακτήρα όπως είναι οι δικηγορικοί σύλλογοι και οι ιατρικοί σύλλογοι. Υπήρξε αναλυτικότατη τεκμηρίωση και από τους εκπροσώπους των φορέων και κυρίως, το πιο σημαντικό, έχει υπάρξει και ξεκάθαρη νομολογία από τα ανώτατα δικαστήρια της χώρας. Περιμένουμε λοιπόν να δούμε την απάντησή σας.

Κλείνω κύριε Πρόεδρε, επαναλαμβάνοντας ότι και μόνο η κωδικοποίηση των νόμων -γιατί αυτό γίνεται επί της ουσίας με το παρόν νομοσχέδιο- και η συμπλήρωση των κενών ή των λαθών που υπάρχουν που αφορούν στο Ελεγκτικό Συνέδριο έστω και με δειλά βήματα σε κάποιες περιπτώσεις βελτιώνουν ξεκάθαρα τη διαδικασία η οποία υπάρχει στο Ελεγκτικό Συνέδριο και λύνουν χρόνια προβλήματα και βεβαίως αυτό είναι θετικό, κανείς δεν μπορεί να το δει αρνητικά.

Επί της αρχής λοιπόν είμαστε θετικοί στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο, όσο κι αν θεωρούμε ότι κάποιες προτάσεις θα μπορούσαν να ήταν πολύ καλύτερα διατυπωμένες. Διότι, ξέρετε, εμείς στο Κίνημα Αλλαγής δεν έχουμε ούτε παρωπίδες, ούτε ταμπού. Στεκόμαστε θετικά σε όποια νομοσχέδια επιλύουν προβλήματα και μακάρι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να μπορούσαμε σε αυτήν την Αίθουσα να συνεννοηθούμε σε πολλά περισσότερα πράγματα, σε πολλά περισσότερα ζητήματα, γιατί νομίζω ότι μόνο με αυτό τον τρόπο θα μπορούσαμε να βοηθήσουμε έμπρακτα περισσότερο την πατρίδα μας, τους Έλληνες πολίτες αλλά και την ίδια την αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος.

Και μακάρι -και κλείνω με αυτό- όλοι όσοι βρισκόμαστε σε αυτήν την Αίθουσα να συνηθίσουμε να αποδεχόμαστε ότι είναι θετικό ανεξάρτητα με το ποιος το λέει ή ποιος το γράφει, γιατί σημασία έχει ή σημασία πρέπει να έχει -αν θέλετε- όχι ποιος λέει κάτι αλλά τι είναι αυτό το οποίο λέει, εάν είναι σωστό, εάν βοηθάει την πατρίδα μας και τους πολίτες. Και νομίζω ότι αυτό θα πρέπει να γίνει ένα κοινό βίωμα σε αυτή την Αίθουσα.

Ευχαριστώ θερμά.