ΛΑΜΠΡΟΣ ΜΙΧΟΣ: ΔΕΚΑΠΕΝΤΕ ΜΕΤΡΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΦΑΛΙΑ ΜΑΣ…

Άρθρο για τα καλώδια υψηλής τάσης, του Δημάρχου κ. Λάμπρου Μίχου, το οποίο δημοσιεύθηκε στο ΠΑΡΟΝ της Κυριακής.

Ο Δήμος της Αγίας Βαρβάρας, ένας δήμος της Δυτικής Αθήνας, αντιμετωπίζει, εκτός από τα συνήθη προβλήματα τα οποία συναντά κανείς σε έναν σχετικά μικρό δήμο της Αθηναϊκής περιφέρειας, ένα τεράστιας σημασίας ζήτημα.

Δεν είναι άλλο από το γεγονός ότι από τον αέρα της πόλης μας διέρχονται τέσσερεις (4) γραμμές μεταφοράς ηλεκτρικού ρεύματος υψηλής τάσης. Αυτές εκκινούν από τον σταθμό της ΔΕΗ στην λίμνη Κουμουνδούρου και μέσω της Αγίας Βαρβάρας καταλήγουν στην Αθήνα (ΡΟΥΦ).

Σύμφωνα με τις οδηγίες των Διεθνών Οργανισμών η απόσταση των καλωδίων μεταφοράς  από το έδαφος, ώστε να είναι οι άνθρωποι ασφαλείς, πρέπει να είναι πάνω από 200m για τα καλώδια μέσης τάσης και πάνω από 400m για εκείνα της υψηλής. Στην Αγία Βαρβάρα, όμως, η απόσταση κυμαίνεται στα 15-20 μέτρα και οι γραμμές διέρχονται πάνω από σπίτια, αυλές σχολείων, παιδικές χαρές κ.λπ.

Πρέπει, εδώ, να επισημάνω ότι από την πρώτη στιγμή κατά την οποία ανέλαβα καθήκοντα Δημάρχου στην πόλη (1^η,Ιανουαρίου,1995), θεώρησα ότι πρόκειται για μείζον θέμα και προχωρήσαμε ως Δήμος σε μελέτες σχετικά με τις επιπτώσεις. Αν με ρωτήσετε, λοιπόν, αν αληθεύει το γεγονός ότι ενοχοποιούνται για την πρόκληση παιδικής λευχαιμίας, σας απαντώ ευθέως ναι!

Το αίτημα υπογειοποίησης των καλωδίων, ήταν πάντοτε για εμάς ζήτημα πρώτης προτεραιότητας, αφού ήταν ο μόνος και πλέον οικονομικός τρόπος, προκειμένου να αποφευχθούν οι επιπτώσεις από την εκπομπή της ακτινοβολίας. Να επισημανθεί, στο σημείο αυτό ότι δεν είναι μόνον θέμα υγείας, αυτό είναι το προέχον. Είναι, όμως και θέμα περιβάλλοντος και θέμα αισθητικό, αλλά και διαχείρισης και οργάνωσης του χώρου καθ’ όσον πολλά οικόπεδα είναι κατειλημμένα από τους τεράστιους πυλώνες, ενώ οι πολίτες υφίστανται και οικονομική ζημιά γιατί δεν μπορεί να κτισθεί επιπλέον όροφος στα οικόπεδα που τα καλώδια διέρχονται πάνω από το οικόπεδό τους. Συνεπώς συντρέχουν πολλοί και σοβαροί λόγοι οι οποίοι επιβάλλουν την υπογειοποίηση των καλωδίων και εν τέλει, δεν νομίζω ότι μία σύγχρονη, μία πολιτισμένη χώρα είναι δυνατόν να επιτρέπει, σήμερα, να βρίσκονται εναέρια τέτοιου φορτίου καλώδια.

To 2006, επί υπουργίας Σουφλιά -και με υφυπουργό τον αείμνηστο Αναστάσιο Νεράντζη-, είχε εξαγγελθεί η υπογειοποίηση των γραμμών. Μάλιστα, λόγω της … δυσπιστίας μας παρακαλέσαμε να έρθει στην πόλη να το ανακοινώσει. Πράγματι, ήρθε στην πόλη και με την παρουσία και του τότε, Δημάρχου Αιγάλεω κ. Καλογερόπουλου, το ανακοινώσαμε δημοσίως και δεν κρύβω ότι, μας γέμισε αισιοδοξία το γεγονός αυτό.

Ατυχώς, έκτοτε, παρά το ότι έγιναν πολλές παραστάσεις και προσωπικά ως βουλευτής προσπάθησα με τον τότε Υπουργό κ. Μανιάτη να δοθεί οριστική λύση, αλλά ετίθετο το πρόσκομα ότι έπρεπε να κατασκευασθεί το Κέντρο Υπερυψηλής Τάσης (ΚΥΤ) στο Ρουφ, πράγμα το οποίο είχε πολλά προβλήματα, πολεοδομικά, ιδιοκτησίας κ.λπ. Αλλά, αν ένα πρόβλημα δεν επιλύεται από το 2006 μέχρι σήμερα, μοιάζει περισσότερο με πρόφαση, παρά με πραγματική δυσκολία.

Το 2016 ήρθε στην Αγία Βαρβάρα ο Υπουργός Περιβάλλοντος & Ενέργειας, κ. Σκουρλέτης, ο οποίος εξήγγειλε ότι σύντομα οι γραμμές θα υπογειοποιηθούν, ενώ, έναν χρόνο πριν η ΡΑΕ (Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας), είχε, ήδη, αποφασίσει το έργο να μετατεθεί στο 2025. Δηλαδή, μπορώ να πω κοροϊδία στην κοροϊδία.

Κάποιοι μπορεί να αντιτάξουν ότι οι κάτοικοι της Αγίας Βαρβάρας έκτισαν, ενώ τα καλώδια υπήρχαν, ήδη. Αυτό, όμως, είναι ατυχές ως επιχείρημα. Γιατί οι κάτοικοι της πόλης έκτισαν όχι από επιλογή, αλλά από ανάγκη. Αν είχαν επιλογή, ίσως, θα πήγαιναν να εγκαταστασθούν αλλού!

Με την επάνοδό μας στον Δήμο, τρέξαμε πολύ σοβαρά το θέμα. Όπως διαπιστώσαμε ο ΑΔΜΗΕ, έχει τις μελέτες, τα χρήματα εξασφαλισμένα και η όδευση έχει χαραχθεί., γεγονός που επαληθεύσαμε στις συζητήσεις με τον Υπουργό κ. Γεωργιάδη, τον ΑΔΜΗΕ αλλά και τον Πρωθυπουργό, στον οποίο θέσαμε το θέμα. Υπάρχει ένα εκκρεμές πολεοδομικό πρόβλημα το οποίο πρέπει να διευθετηθεί μεταξύ των Δήμων Αιγάλεω και Αθηνών με τον ΑΔΜΗΕ και την ΔΕΗ. Φάνηκε σχετικά εύκολο να διευθετηθεί.

Ας ελπίσουμε ότι αυτή τη φορά, έχοντας και την διαβεβαίωση του Πρωθυπουργού ότι θα αναλάβει προσωπικά την επίλυση του προβλήματος θα καταλήξουμε θετικά. Ως τότε και κάθε μέρα, κάθε λεπτό θα κρατάμε ψηλά την διεκδίκηση επείγουσας λύσης του θέματος.