Ο εορτασμός της 28ης Οκτώβριου στην Αγία Βαρβάρα

Με ιδιαίτερη λαμπρότητα και με υψηλό  το αίσθημα της εθνικής υπερηφάνειας,  γιορτάστηκε φέτος η επέτειος του ΟΧΙ του 1940 ενάντια στους Ιταλούς κατακτητές,  στην Αγία Βαρβάρα. Ήταν μια μέρα που οι περισσότεροι από εμάς προσμέναμε, αφού λόγω των υγειονομικών μέτρων κατά του COVID-19, είχε να εορταστεί για δύο ολόκληρα χρόνια. Αυτό σε συνδυασμό με τη χθεσινή ηλιόλουστη μέρα ώθησε τον κόσμο να βγει από τα σπίτια του για  να παρακολουθήσει την καθιερωμένη παρέλαση, να καμαρώσει και να χειροκροτήσει τα νιάτα. Γύρω στις 10:30 τελέσθηκε δοξολογία στον Ιερό Ναό της Παναγίας Ελεούσας.  Τον πανηγυρικό λόγο, ανέγνωσε ο εντεταλμένος δημοτικός σύμβουλος κ. Παναγιώτης Περάκης. Ακολούθησε κατάθεση στεφάνων στο μνημείο πεσόντων που βρίσκεται έξω από το ναό, στην ομώνυμη πλατεία. Στεφάνια κατέθεσαν ο δήμαρχος κ. Λάμπρος Μίχος, οαντιπεριφερειάρχης Ανδρέας Λεωτσάκος, οι τοπικές αστυνομικές αρχές, εκπρόσωποι πολιτικών κομμάτων, εθνικοτοπικών και αθλητικών συλλόγων της πόλης, καθώς επίσης και εκπρόσωποι της σχολικής κοινότητας.

Ακολούθησε η παρέλαση σε όλο το μήκος της οδού Ελευθερίου Βενιζέλου. Στην παρέλαση πήραν μέρος όλα τα σχολεία Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης της πόλης, οι εθνικοτοπικοί σύλλογοι Ποντίων Κρητών και Ηπειρωτών, τα χορευτικά τμήματα του Δήμου  και η ποδοσφαιρική ακαδημία της ΑΠΕ Αγία Ελεούσα. Οι παρευρισκόμενοι δεν σταμάτησαν να χειροκροτούν τα τμήματα για τον άψογο βηματισμό τους.

Στο τέλος της εκδήλωσης ο δήμαρχος κ. Λάμπρος Μίχος συνοδευόμενος από τους δημοτικούς συμβούλους, περιηγήθηκε στα μαγαζιά της πόλης για να ανταλλάξει ευχές, λόγω της ημέρας.

Ο πανηγυρικός λόγος:

Αιδεσιμότατοι,

Κύριε Δήμαρχε,

Κύριε Αντιπεριφερειάρχη,

Κύριε Διοικητά της Αστυνομίας,

Κύριε Πρόεδρε του Δημοτικού Συμβουλίου,

Κυρίες και κύριοι Δημοτικοί Σύμβουλοι,

Κυρίες και Κύριοι, Αγαπητά μας παιδιά.

«Η μεγαλοσύνη των εθνών δεν μετριέται με το στρέμμα. Με της καρδιάς το πύρωμα μετριέται και το αίμα» γράφει ο Κωστής Παλαμάς.

Αυτή τη μεγαλοσύνη, την αυταπάρνηση κι  αυτοθυσία έδειξε σύσσωμος ο ελληνικός λαός σ’ έναν αγώνα τιμής και χρέους, το 1940.

Β ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ. Παγκόσμιας κλίμακας πόλεμος που διήρκεσε από το 1939 ως το 1945. Περιελάμβανε τη συντριπτική πλειονότητα των χωρών του κόσμου σχηματίζοντας δύο αντίπαλες στρατιωτικές συμμαχίες: τους Συμμάχους και τις Δυνάμεις του Άξονα. 

Στις 28 Οκτωβρίου του 1940 η Ελλάδα, διά στόματος Μεταξά,  αρνείται  να επιτρέψει την ελεύθερη δίοδο των στρατευμάτων του Μουσολίνι. Η σθεναρή αντίσταση των Ελλήνων και ο ηρωισμός τους γελοιοποιεί την Ιταλία παγκοσμίως,  η οποία, παρά την υπεροχή της, σε αριθμό ανδρών και εξοπλισμό, δεν μπορεί να αντισταθεί στην ορμητικότητα των ελληνικών στρατευμάτων.

Το γεγονός αυτό  προκάλεσε κατάπληξη και θαυμασμό  στην παγκόσμια κοινή γνώμη καθώς οι δυνάμεις του Άξονα θεωρούνταν, ως εκείνη τη στιγμή, ανίκητες. Ο ενθουσιασμός από τις νίκες των Ελλήνων ήταν φανερός.

Ο Τσώρτσιλ τηλεγραφούσε: « Εγκάρδια συγχαρητήρια για τις νίκες στο Αλβανικό  μέτωπο…. Μεγάλο ενθουσιασμό εμπνέει σε όλους μας το κατόρθωμα αυτό της ελληνικής ανδρείας εναντίον εχθρού τόσον υπέρτερου σε αριθμό και σε εξοπλισμό. Το κατόρθωμα αυτό θυμίζει τα ελληνικά τρόπαια της κλασικής εποχής. Ζήτω η Ελλάς»

Η εφημερίδα «Daily mail» έγραφε : «ο κόσμος ολόκληρος οφείλει συγχαρητήρια στην Ελλάδα». Η «Herald Tribune» έγραφε  «ο ελληνικός στρατός αποδείχθηκε αντάξιος των προγόνων του. Κατάφερε την πρώτη μεγάλη ήττα που σημειώθηκε κατά τον μεγάλο αυτό πόλεμο» και η «Times» της Νέας Υόρκης: «Σε ένα σύντομο μήνα το μικρό ελληνικό έθνος διέλυσε τον κακό εφιάλτη, που σκότιζε το πνεύμα του δημοκρατικού κόσμου… Οι Έλληνες κατάφεραν την πρώτη πραγματική ήττα στις κατά ξηράν δυνάμεις του Άξονα.. Κι αν ακόμη η Ελλάς συντριβόταν αύριο, η στρατιωτική συμβολή της θα έμενε αμείωτη…. Θα είναι δόξα της Νεότερης Ελλάδος ότι συνέτριψε τον μύθο του αήττητου Άξονα…»

Ο Χίτλερ διαπιστώνει την τεράστια απήχηση που έχει η αντίσταση των Ελλήνων και η  αποτυχία των Ιταλικών δυνάμεων του Μουσολίνι. Αναλαμβάνει ο ίδιος να βάλει στη θέση της τη μικρή ατίθαση χώρα που τόλμησε να αντισταθεί στα σχέδιά του.  

Στις 6 Απριλίου 1941 οι Γερμανοί χτυπούν την Ελλάδα. Οι Έλληνες εξακολουθούν να πολεμούν ηρωικά και να αντιστέκονται. Όμως παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες τους , οι δυνάμεις του Άξονα επικρατούν και η Αθήνα συνθηκολογεί στις 24 Απριλίου του 1941.

Τέτοιος ήταν ο  αγώνας των ελλήνων μαχητών που ακόμη και ο ίδιος ο Φύρερ  σε ομιλία του στο Ράιχσταγκ στις 4 Μαϊου  1941 τον αναγνώρισε, λέγοντας:

«Η ιστορική δικαιοσύνη με υποχρεώνει να διαπιστώσω ότι από όλους τους αντιπάλους που αντιμετωπίσαμε, ιδιαιτέρως ο Έλληνας στρατιώτης πολέμησε με παράτολμο θάρρος και περιφρόνηση προς τον θάνατο. Συνθηκολόγησε δε μόνον όταν η εξακολούθηση της αντίστασης ήταν αδύνατη και δεν είχε κανένα νόημα»

Και δεν ήταν μόνο ο Χίτλερ. Οι πάντες εγκωμίαζαν την αντίσταση του ελληνικού λαού η οποία έκρινε και την έκβαση του Β Παγκόσμιου Πολέμου.

Διότι με τον αγώνα των Ελλήνων όχι μόνον διαψεύστηκε ο θρύλος του «αήττητου» των γερμανικών δυνάμεων, αλλά ανετράπη και η εκτίμηση για την έκβαση του πολέμου και αρκετές χώρες που ήταν έτοιμες να συμμαχήσουν με τις δυνάμεις του Άξονα, άρχισαν να εμφανίζουν διστακτικότητα για τη συμμετοχή τους στο πλευρό του Χίτλερ. Ένα τέτοιο παράδειγμα χώρας ήταν η Ισπανία.

Ό ίδιος έγραφε σε επιστολή του στον Μουσολίνι τον Δεκέμβριο του 1941 τα εξής: « Η Ισπανία εξαιρετικά ταραγμένη από την κατάσταση η οποία, κατά την άποψη του Φράνκο μεταβλήθηκε, απέρριψε τη συνεργασία με τις Αξονικές δυνάμεις» Στην ίδια επιστολή αναφέρει: «Η Βουλγαρία δείχνει ακόμη απροθυμία να συμμετέχει στο Τριμερές Σύμφωνο και να εκκαθαρίσει τις διεθνείς της σχέσεις»

Το γεγονός επίσης ότι η αντίσταση της μικρής Ελλάδας ανάγκασε τους Γερμανούς να δεσμεύσουν δυνάμεις για να την κάμψουν  ενώ θα μπορούσαν αυτές τις δυνάμεις να τις διαθέσουν σε άλλα μέτωπα, έδωσε την ευκαιρία στους Βρεττανούς να σταθεροποιήσουν τη θέση τους στην Αφρική, την Εγγύς και Μέση Ανατολή  με σπουδαίες επιπτώσεις στην εξέλιξη του πολέμου.

 Ο εξαναγκασμός του Χίτλερ να ασχοληθεί με την Ελλάδα εξ αιτίας της αντίστασής της,   καθυστέρησε την εαρινή  επίθεσή του προς τη Ρωσία κατά 4 με 5 εβδομάδες, με αποτέλεσμα να βρει ο βαρύς ρωσικός χειμώνας τις γερμανικές δυνάμεις και να μπορέσουν οι Ρώσοι να τις συνθλίψουν.

Εκπομπή της 27^ης Απριλίου του 1942 του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Μόσχας με θέμα: «Χαιρετισμός προς Έλληνες» ανέφερε: «..Επολεμήσατε μικροί εναντίον μεγάλων και επικρατήσατε. Δεν ήταν δυνατόν να γίνει διαφορετικά γιατί είσαστε Έλληνες. Ως Ρώσοι κερδίσαμε χάρις στη θυσία σας, χρόνο για να αμυνθούμε. Σας ευγνωμονούμε»

Μετά τη συνθηκολόγηση ακολούθησε η κατοχή. Πείνα, εκτελέσεις, βασανισμοί, πυρπολήσεις, ολοκαυτώματα ακόμη και γενοκτονίες… Των Ελληνοεβραίων..  Και τι δεν υπέφερε ο ελληνικός λαός!

 Όμως τίποτα δεν έκαμψε το φρόνημά του και γρήγορα οργάνωσε την αντίστασή του. Ενώθηκαν όλοι σε μια μοναδική στιγμή εθνικής ομοψυχίας σε ένα κίνημα αντιστασιακό, από τα σημαντικότερα της Ευρώπης, που παλεύει για εθνική ανεξαρτησία. ΕΑΜ, ΕΛΑΣ, ΕΠΟΝ λύγισαν τη σιδερένια γερμανική κατοχή.

Η νίκη των Συμμαχικών δυνάμεων και η  απελευθέρωση ήρθε το 1944 αλλά  μπαίναμε σε νέα περιπέτεια, αυτή του εμφυλίου, καθώς το αντιστασιακό κίνημα είχε διασπαστεί σε αντιμαχόμενες δυνάμεις. Ένας εμφύλιος με όλες τις γνωστές πολιτικές και κοινωνικές συνέπειες στην ελληνική κοινωνία που δεν βοήθησαν στην γρήγορη αποκατάσταση της δημοκρατίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης.

Η 28^η Οκτωβρίου 1940 δεν είναι μια απλή εθνική επέτειος αλλά μια εθνική επέτειος παγκόσμιας σημασίας εναντίον ενός καταστροφικού πολέμου, ο οποίος  θεωρείται η πιο θανατηφόρα σύγκρουση στην ανθρώπινη ιστορία, με πάνω από 60  εκατομμύρια απώλειες ανθρώπινων ζωών.  

Ως εθνική επέτειος, καλό είναι να μην αποτελεί μια όμορφη αναπόληση ηρωικών στιγμών αλλά μια ευκαιρία εθνικής αυτογνωσίας και ιστορικής γνώσης. Να παραδειγματιζόμαστε από αυτά που μας κάνουν υπερήφανους και να διδασκόμαστε από αυτά που μας πλήγωσαν ως έθνος, να μην τα επαναλάβουμε.

Κρατάμε τον συγκλονιστικό αγώνα του Έθνους μας για εθνική ανεξαρτησία, για ελευθερία,  δημοκρατία. Δεν ξεχνάμε το αίμα των Ελλήνων που χύθηκε, τις ζωές που θυσιάστηκαν υπέρ «βωμών και εστιών».

Στέλνουμε μήνυμα ειρήνης, αντιμιλιταριστικό, αντιπολεμικό αλλά ταυτοχρόνως στέλνουμε μήνυμα σε όσους σήμερα αμφισβητούν ή απειλούν την εθνική μας ακεραιότητα,  ότι, ως Έλληνες, πάντα θα υπερασπιζόμαστε την τιμή μας και πάντα θα κάνουμε το χρέος μας.

Ζήτω το Έθνος!

Ζήτω η Ελλάς!