Α. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: «ΟΥΤΕ ΟΥΡΑ, ΟΥΤΕ ΔΕΚΑΝΙΚΙ, ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΝΙΚΗ».

…Να’μαστε πάλι εδώ Ανδρέα, οι δρόμοι τρέχουν χιαστοί,
σημείο Χ κι εμείς παρέα, κι ας φύγαν χίλιοι δυο καιροί…

Ξανά στους αγώνες, με τη νοσταλγία του Ανδρέα Παπανδρέου, πάντα να μας συντροφεύει, πάντα να μας φέρνει σε αντάμωμα αξιών, ιδεολογίας, συνέπειας και προκλήσεων. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. του Ανδρέα, που έκλεισε προ δύο μηνών τα 47α του χρόνια ύπαρξης, αποτελεί και θα αποτελεί πάντα την πυξίδα μας, την ψυχή και την καρδιά μας, τη θύμηση και την αναζήτηση μας, την ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΑΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ.

Ανήκω στη γενιά της Μεταπολίτευσης, που ανδρώθηκε μέσα σε αυτά τα ιδανικά, δίπλα στον πράσινο ήλιο που φώτιζε λαμπρά το Λασίθι, το Μιραμπέλλο, τα μήτρια εδάφη μου, αυτά τα «εχέγγυα» ανακαλώ πάντα, όταν το πολιτικό φως θαμπώνει, τρεμοσβήνει και πάει να αλλάξει χρώμα, εδώ και 10 χρόνια. Η συγκυβέρνηση με τη Δεξιά του Αντώνη Σαμαρά και οι επιλογές εκείνης της περιόδου, οδήγησαν σε μια αλλοίωση εως και αλλοτρίωση των θεμελιωδών συστατικών του πράσινου χρώματος μας. Οι ψηφοφόροι μας, αναζήτησαν οξυγόνο κι ελπίδα, στο λαϊκισμό και την ψεύτικη ρητορική ενός αριστερού όπως εξελίχθηκε μορφώματος, που με περίσσεια ευκολία ενσωμάτωσε μέσα του ακροδεξιές και σφόδρα συντηρητικές πολιτικές. Η ρητορική άλλωστε αυτού του χώρου, που με επίσης περίσσεια αμνησία και θράσος, συναντιόταν στις πλατείες των αγανακτισμένων, με τη Δεξιά και τη Χρυσή Αυγή, προσδοκώντας στο χτίσιμο καριέρας και στην κράτηση καρέκλας εξουσίας. Το διακύβευμα όλων των προκείμενων, ήταν η πολιτική απομύζηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και το ξέπλυμα των πραγματικών αιτιών της οικονομικής κρίσης και των μνημονίων, που αναγκαστικά ακολούθησαν. Η Δεξιά και ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. παρέδωσαν, ή προσπάθησαν να παραδώσουν στην ιστορική λήθη, τις ευθύνες της κυβέρνησης Καραμανλή, που παρέδωσε τη χώρα στα όρια της χρεοκοπίας στον Γιώργο Παπανδρέου, με ψευδή στατιστικά στοιχεία κι έλλειμμα 15,6%. Η κυβέρνηση ΠΑ.ΣΟ.Κ. του 44%, δε στηρίχθηκε από τις λοιπές πολιτικές δυνάμεις, ούτε κι από κάποιες εσωκομματικές επίσης, λοιδωρήθηκε, εκβιάστηκε και οδηγήθηκε σε παραίτηση, ώστε να προκύψει οικουμενική κυβέρνηση και να συνεχίσει την προσπάθεια αποφυγής της χρεοκοπίας, εναρμονιζόμενη απόλυτα με την τιμωρητική βούληση και αντιμετώπιση των εταίρων μας στην ΕΕ. Ακολούθησαν κι άλλα μνημόνια, ακολούθησε και το στομφώδες πολιτικό ξέπλυμα του Κώστα Καραμανλή, από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, με τη στήριξη του Προκόπη Παυλόπουλου, πρωτεργάτη της διόγκωσης του δημόσιου χρέους, ως Προέδρου Δημοκρατίας.

Πλέον όλα τα παραπάνω, είναι γνωστά, έχουν γίνει μέρος απόδοσης δίκαιου και αλήθειας, από τον ιστορικό του μέλλοντος. Το πολυδοκιμαζόμενο κόμμα μας, που επέζησε μετά από τη μεγάλη προσπάθεια της αείμνηστης Προέδρου μας Φώφης Γεννηματά, βρίσκεται ίσως στο πιο ιστορικά κρίσιμο σταυροδρόμι του. Μετά από 10 χρόνια, που η πολιτική δικαίωση του έχει οριστικά επέλθη, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. καλείται να βρει την ξεκάθαρη φυσιογνωμία του, την ξεκάθαρη φωνή του και να οδηγηθεί και πάλι στην αξιακή δυναμική της σοσιαλδημοκρατικής του ταυτότητας. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. χρειάζεται ξανά τον ΗΓΕΤΗ του, που θα το πάρει από το χέρι και θα σηκώσει πάλι ψηλά τον πράσινο ήλιο του. Παρέμεινε ζωντανό, ανέπνευσε μέσα στον μανδύα του Κινήματος Αλλαγής, η ιστορική στιγμή της ολικής επαναφοράς του, φθάνει τώρα μέσω της εκλογικής διαδικασίας ανάδειξης του νέου του Προέδρου.

Η ηγετική παρουσία του απόλυτα πια δικαιωμένου Γιώργου Παπανδρέου, είναι η ΑΛΛΑΓΗ και το νέο ξεκίνημα, που έχει ανάγκη το Σοσιαλδημοκρατικό μας Κίνημα. Δεν είναι σχήμα οξύμωρο αγαπητοί συντρόφισσες και σύντροφοι, αγαπητοί φίλοι του Κινήματος μας. Ο Παπανδρέου, πρέσβευε και πρεσβεύει το καινούριο, το καινοτόμο, το ανανεωτικό, σε κάθε σημείο της πολιτικής του ύπαρξης, η πολιτική του «φύση» είναι με τέτοιον τρόπο πλασμένη, που δεν πάλιωσε, ούτε παλιώνει. Ο Παπανδρέου, ως άνθρωπος και πολιτικός, αναζητά, δεν εφησυζάχεται, ανατρέπει, αλλάζει, μεταρρυθμίζει, πάντα συγκροτημένος μέσα στα αξιακά του θεμέλια, που δεν τα προδίδει, δεν τα παραδίδει, δεν τα διαπραγματεύεται. Οι μεταρρυθμίσεις του Παπανδρέου, ήταν και είναι στην πρώτη γραμμή της πολιτικής μας ζωής: ΔΙΑΥΓΕΙΑ, ΑΝΟΙΧΤΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, ΠΡΑΣΙΝΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ, ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΣΥΝΤΑΓΟΓΡΑΦΗΣΗ, ΑΝΟΙΧΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ, ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ, ΝΟΜΟΣ ΚΑΤΣΕΛΗ και τόσες άλλες, πλάι στον ΑΣΕΠ, στο ΕΣΥ και στις πολυάριθμες κομβικές και διαχρονικές μεταρρυθμίσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Ο Παπανδρέου, είχε πάντοτε προμετωπίδα της πολιτικής του τη ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ και το σπάσιμο του πελατοκεντρικού συστήματος διακυβέρνησης, τη διάλυση των στεγανών της γραφειοκρατίας και της συντηρητικής συγκέντρωσης εξουσίας στους «λίγους και εκλεκτούς». Ο Γιώργος Παπανδρέου, δεν αγαπήθηκε ποτέ από το κατεστημένο και τους τραπεζίτες, τα επιχειρηματικά και μιντιακά κέντρα εξουσίας, συγκρούστηκε μαζί τους, ακολουθώντας τα μονοπάτια του Ανδρέα.

Ο Γιώργος Παπανδρέου, αποτελεί τη μόνη προοπτική ουσιαστικής δυνάμωσης και ολικής επαναφοράς του κόμματος μας. Η κεντροαριστερά, η σοσιαλδημοκρατία, μέσω της ξεκάθαρης προοδευτικής του πολιτικής, θα γίνει και πάλι δύναμη εξουσίας, αφήνοντας στην άκρη κάθε κίνδυνο, να αποτελεί σταθερά για πολλά ακόμα χρόνια, είτε ΟΥΡΑ είτε ΔΕΚΑΝΙΚΙ της όποιας δήθεν αριστερής ή δεξιάς εκμετάλλευσης. Ο Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, με την εμπειρία και το κύρος του, είναι απαραίτητος για το χειρισμό των εθνικών συμφερόντων της πατρίδας μας, που βρίσκονται κι εκείνα σε κρίσιμο σταυροδρόμι. Η χώρα μας και το λαϊκό μας κίνημα, δεν αντέχουν άλλες παρενθέσεις και παιχνίδια, δεν μπορούν άλλο να κινηθούν, είτε προς τα δεξιά, είτε προς το άγνωστο. Με όσο μιθριδατισμό κι αφασία και αν ποτιστήκαμε, είμαστε ακόμα ζωντανοί, μένουμε και περιμένουμε την ΑΛΛΑΓΗ. Μένουμε και περιμένουμε, τα λουλούδια του Κινήματος μας, να είναι φυτεμένα και να ανθίζουν σε στέρεα και γόνιμη γη, όχι σε βάζα περιωπής. Μένουμε και περιμένουμε, ο ήλιος μας να ανατείλει και πάλι, λαμπρός, καθάριος και καταπράσινος.

Στις 5 Δεκεμβρίου προσερχόμαστε μαζικά στις κάλπες, σε αυτή τη γιορτή δημοκρατίας που πρώτος πανευρωπαϊκά καθιέρωσε ο Γιώργος Παπανδρέου. Στις 5 Δεκεμβρίου, ψηφίζουμε για τη νέα ΑΛΛΑΓΗ και τη δημιουργία του δημοκρατικού σοσιαλιστικού κόμματος εξουσίας, που η ελληνική κοινωνία καρτερά. Στις 5 Δεκεμβρίου ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ: ΓΙΩΡΓΟ ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ.
ΠΑΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ!!

Άρης Αναγνωστόπουλος
Οικονομολόγος, Μέλος Τομέα Οικονομικών Κινήματος Αλλαγής, Τ.Ο. Αγίας Βαρβάρας