Όσο πλησιάζει η 31η Μαΐου μεγαλώνει η αγωνία χιλιάδων συμβασιούχων που απασχολούνται την τελευταία διετία στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης της Χώρας με διαρκώς ανανεούμενες – παρατεινόμενες συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Πρόκειται για τους συμβασιούχους COVID, όπως ονομάζονται ευρύτατα τα τελευταία δύο χρόνια, και η ανωτέρω ημερομηνία είναι η ημερομηνία λήξης της τελευταίας παράτασης των εν λόγω συμβάσεων που έχει δώσει το Υπουργείο Εσωτερικών.
Το ερώτημα που βασανίζει τη συγκεκριμένη κατηγορία εργαζομένων είναι τι θα γίνει με αυτούς μετά την 31η Μαΐου. Θα δοθεί νέα παράταση στις συμβάσεις τους ή αυτές θα λήξουν και οι εργαζόμενοι της εν λόγω κατηγορίας θα πρέπει να αναζητήσουν νέα εργασία και μάλιστα σε άλλους φορείς ή στον ιδιωτικό τομέα, δεδομένου ότι ο νόμος δεν επιτρέπει την άμεση σύναψη νέας σύμβασης στον ίδιο φορέα που τους απασχολούσε και με το ίδιο ή παρεμφερές αντικείμενο, έστω και αν αυτή αποσκοπεί στην κάλυψη άλλων αναγκών και όχι αυτών που προέκυψαν από την πανδημία.
Όπως όλα δείχνουν, δεν θα δοθεί παράταση. Εκτός του γεγονότος ότι, η πανδημία υποχωρεί και μαζί της αποδυναμώνονται και οι λόγοι που δικαιολογούσαν τη σύναψη των συμβάσεων, υπάρχει επιπλέον σε πολλές περιπτώσεις συμβασιούχων και το πρόσθετο εμπόδιο ότι, αρχίζουν να συμπληρώνουν και να ξεπερνούν τους είκοσι τέσσερις μήνες συνεχούς απασχόλησης, γεγονός το οποίο συνιστά κώλυμα κατά το Νόμο για την παράταση των συμβάσεών τους.
Ήδη, οι συμβασιούχοι αυτής της κατηγορίας έχουν αρχίσει να αντιλαμβάνονται ότι η μοναδική ίσως περίπτωση, ώστε να καταφέρουν να συνεχίσουν να εργάζονται στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης που θα τους απασχολούν έως την 31η Μαΐου, είναι η θετική κατάληξη μίας προσφυγής στη δικαιοσύνη.
Όπως έχει ήδη παρουσιάσει σε αρκετές περιπτώσεις το epoli.gr, ήδη αρκετοί συμβασιούχοι έχουν καταφύγει στη Δικαιοσύνη με τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων και μάλιστα κάποιοι εξ αυτών έχουν καταφέρει να πετύχουν την παραμονή στην εργασία τους με προσωρινές διαταγές.
Πρέπει να τονιστεί ότι, η μέσω της προσφυγής στη Δικαιοσύνη παραμονή των συμβασιούχων COVID στην εργασία τους έχει δυσκολίες.
Η συγκεκριμένη κατηγορία εργαζομένων τυπικά έχει προσληφθεί για την αντιμετώπιση των έκτακτων αναγκών που προέκυψαν από την πανδημία της COVID-19 και άρα κατ’ αρχάς θα μπορούσε να λεχθεί ότι η εργασία τους δεν εξυπηρετεί παρά μόνο έκτακτες ανάγκες των φορέων που τους απασχολούν και όχι πάγιες και διαρκείς. Επιπλέον, μόλις πρόσφατα οι Ο.Τ.Α. της Χώρας προσέλαβαν μεγάλο αριθμό εργαζομένων για την στελέχωση των ανταποδοτικών υπηρεσιών τους (μέσω της προκήρυξης 3Κ/2018), πράγμα που γεννά το επιχείρημα ότι οι συγκεκριμένες υπηρεσίες είναι πλέον καλά στελεχωμένες.
Όποιος, όμως, έζησε τη λειτουργία των Ο.Τ.Α. τα τελευταία δύο χρόνια σίγουρα γνωρίζει ότι οι συμβασιούχοι που εργάστηκαν με τις λεγόμενες συμβάσεις COVID κάλυψαν όχι μόνο τις έκτακτες ανάγκες που δημιούργησε η πανδημία (ιδίως στην πρώτη φάση αυτής το έτος 2020), αλλά επιπλέον και κυρίως πάγιες και διαρκείς ανάγκες τους, οι οποίες υφίστανται στους ακόμα και σήμερα υποστελεχωμένους Ο.Τ.Α. της Χώρας.
Η συγκεκριμένη κατηγορία συμβασιούχων ανέλαβε την κάλυψη των χρόνιων κενών της δημόσιας διοίκησης κάτι που αναγνωρίζουν τόσο οι αιρετοί των Ο.Τ.Α. όσο και οι μόνιμοι δημοτικοί και περιφερειακοί υπάλληλοι και τα σωματεία των εργαζομένων. Γι’ αυτό μάλιστα εκτιμάται ότι θα υπάρχει πάνδημη υποστήριξη των αιτημάτων των εργαζομένων που θα φτάσουν στα Δικαστήρια.
Με αυτά τα δεδομένα εκτιμάται ότι η υποστήριξή τους στους δικαστικούς αγώνες που θα ξεκινήσουν θα είναι καθολική, τόσο διότι η εργασία τους είναι αναγκαία για τη λειτουργία των Ο.Τ.Α. όσο και διότι οι συμβάσεις αυτών των εργαζομένων είναι το τελευταίο επεισόδιο μίας αδιάκοπης σειράς συμβάσεων που συνάπτουν οι Ο.Τ.Α. της Χώρας (εν γνώσει και με την αρωγή του Υπουργείου Εσωτερικών) με πρόσχημα την αντιμετώπιση έκτακτων αναγκών, αλλά στην πραγματικότητα για την κάλυψη των χρόνιων κενών και την εξυπηρέτηση των μόνιμων αναγκών της τοπικής αυτοδιοίκησης.
πηγή: epoli.gr
