Εμπαθείς και τοξικοί, ακατάλληλοι άνθρωποι δεν μπορούν να ηγηθούν στο νέο ξεκίνημα της Προοδευτικής παράταξης

Τυχερός όποιος έμαθε νωρίς στη ζωή τη διαφορά ανάμεσα στις επιθυμίες του και στις δυνατότητές του.

Βόλφγκανγκ Γκαίτε

Αν κάποιος διεκδικεί να ηγηθεί σε οποιοδήποτε σχήμα, πρέπει και να μπορεί. Οφείλει να διατηρεί την  ψυχραιμία στις αντιδράσεις του κάτω από δύσκολες και πιεστικές συνθήκες και κυρίως, να διαθέτει την δυνατότητα συνθέσεων και να εξομαλύνει τις αντιθέσεις, προκειμένου να καλλιεργείται έδαφος για την παραγωγή έργου και να αξιοποιεί κάθε δυνατότητα και στοιχείο για την επιτυχία του κοινού σκοπού.

Αυτή η περιγραφή, προδήλως δεν αντιστοιχεί, δεν συμπεριλαμβάνει την  απερχόμενη «Γραμματέα» της Τ.Ο. ΚΙΝΑΛ στην Αγία Βαρβάρα.

Η κυρία, αυτή, παραβαίνοντας κάθε δεοντολογία, εξέδωσε ανακοίνωση και επιτέθηκε σε μέσο ενημέρωσης γιατί –κατά την κρίση της-, προέβαλε υποψηφίους οι οποίοι δεν της ήσαν αρεστοί ή δεν είχε φροντίσει, προηγουμένως, η εφημερίδα να ζητήσει τις ευλογίες της. Ακολούθως, εξέδωσε ανακοίνωση χρησιμοποιώντας επισήμως τα σύμβολα του Κινήματος και υπογράφοντας με την θεσμική ιδιότητά της, άλλη ανακοίνωση της Τοπικής Οργάνωσης, στην οποία αναφέρονται μόνον οι αρεστοί σε εκείνην υποψήφιοι και όχι όλοι, ως όφειλε.

Και για να βάζουμε τα πράγματα στην θέση τους. Κάθε συντάκτης είναι ελεύθερος να γράφει τις σκέψεις του και να προβάλει με βάση το σκεπτικό και τα κριτήριά του, τα πρόσωπα που κρίνει και συνάδουν με το σκεπτικό του. Βεβαίως, σε καμία περίπτωση ένα άρθρο, εν προκειμένω, αυτό της «Δικαιοσύνης», δεν αποτελεί επίσημη ανακοίνωση του πολιτικού ή άλλου φορέα.

Η επίσημη ανακοίνωση, όμως, με την χρήση των συμβόλων και την θεσμική ιδιότητα –όσο τυχαία και αν αυτή αποκτήθηκε-, δεν είναι δυνατόν να περιλαμβάνει μόνον τους αρεστούς. Γιατί αν κάποιος «γραμματέας» οργάνωσης υπογράφει μία λίστα υποψηφίων, δίχως να τους αναφέρει όλους, τότε αυτό είναι ύποπτο και συνιστά μία απροκάλυπτη επίδειξη εμπάθειας, μία πρόκληση και πολύ σοβαρή παραβίαση της δημοκρατικής και θεσμικής τάξης και βεβαίως, προέρχεται από πρόσωπα που διακατέχονται από αλαζονεία και διχαστικό πνεύμα.

Συνεπώς, πρόκειται για ένα πρόσωπο ακατάλληλο, όχι μόνον για να φέρει την θεσμική ιδιότητα του γραμματέα, αλλά, ούτε καν του μέλους. Γιατί κάθε πολιτικός σχηματισμός –ειδικά το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ αυτή την περίοδο ανασυγκρότησής του-, χρειάζεται μέλη και στελέχη με καθαρή συνείδηση και πολιτική σκέψη. Πρόσωπα τα οποία μπορούν να ενώσουν και να δουλέψουν ουσιαστικά πολιτικά στην κοινωνία. Όχι εμπαθή «κατινάκια» που η πολιτική τους δραστηριότητα εξαντλείται σε ύβρεις και άντε και μία κατάθεση στεφάνου πότε-πότε για να προβληθεί το καινούργιο ταγεράκι.

Και για την Ιστορία, το πρώτο συντονιστικό που προέκυψε από τα ιδρυτικά μέλη του ΠΑΣΟΚ (4/10/1974) αποτελούσαν οι: Τάκης Καλαποθαράκος, Σπύρος Μίχος, Ανδρέας Τσαούσης, Αντώνης Κουντούρης, Ανδρέας Δελδήμος

Η ιδρυτική συνάντηση έγινε στο σπίτι του Σπύρου Μίχου.