Συνεδρίασε χθες, 2 Ιουνίου το Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης. Λίγο μετά την έναρξη προκλήθηκε φραστικό επεισόδιο μεταξύ των κ. Βασιλάκου και Γιάγκα, μετά από απαξιωτική φράση του τελευταίου, αλλά, η ψυχραιμία επικράτησε και το Δημοτικό Συμβούλιο εξελίχθηκε ομαλά.
Ο επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης και τέως Δήμαρχος, βρήκε, πάλι πρόφαση την καθυστέρηση αποστολής εισηγήσεων και απεχώρησε από την συνεδρίαση (κάποιοι αναφέρουν ότι εθεάθη -κατά την ώρα της συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου- σε καφενείο της πλατείας να πνίγει τον καϋμό του με τσίπουρο), για να προκαλέσει τα σχόλια των παρισταμένων οι οποίοι απόρησαν πώς διαμαρτύρεται για καθυστερημένη αποστολή εισηγήσεων όταν ο ίδιος είναι εξαφανισμένος από τις συνεδριάσεις του Συμβουλίου και εμφανίζεται μόνον και μόνο για να αποφύγει τον κίνδυνο εκπτώσεως του αξιώματος του Δημοτικού Συμβούλου λόγω συνεχούς απουσίας (Σ.Σ.: ο Νόμος προβλέπει ότι σε συνεχή, αδικαιολόγητη απουσία σε τρεις συνεχόμενες συνεδριάσεις, ο Σύμβουλος εκπίπτει του αξιώματός του)..
Να σημειώσουμε ότι ο κ. Μιχάλης Φράγκου, Σύμβουλος της παράταξής του, απεχώρησε προς στιγμήν για να επανέλθει αργότερα.
Το Δημοτικό Συμβούλιο αποφάσισε ομόφωνα να δεχθεί την εισήγηση της Διοίκησης για την ονοματοδοσία:
- Ο χώρος των οικοπέδων 668 και 669, ονομάζεται «Τριλογία» από τα έργα που φιλοτέχνησε ο καλλιτέχνης Same89, μία νοηματική τριλογία που όπως υποδηλώνει ο επεξηγηματικός υπότιτλος του έργου «Διεκδίκηση-Όνειρο-Ελπίδα». Η εικόνα του Γιάννη Αντετοκούμπο, που απεικονίζεται, να στοχεύει το καλάθι και να σκοράρει, παρά την πίεση και το διπλό, στενό μαρκάρισμα που δέχεται και τις εικόνες καταστροφής που παραπέμπουν στην Guernica (Γκερνίκα), το γνωστό έργο του Πάμπλο Πικάσο, με ένα μικρό κορίτσι να κοιτάζει μπροστά, με το κεφάλι να ακουμπά στα χέρια του και η μορφή του προβάλλει πάνω από τις εικόνες καταστροφής, δημιουργούν αισιόδοξους συνειρμούς καθώς εκπέμπεται το μήνυμα της συνεχούς προσπάθειας και πως όποιες και αν είναι οι δυσκολίες που συναντάμε στην ζωή αξίζει –το οφείλουμε στον εαυτό μας-, να μην σταματάμε να ονειρευόμαστε, να κυνηγάμε, να διεκδικούμε τα όνειρά μας και να κρατάμε την ελπίδα ζωντανή στην καρδιά μας.
2. Η οδός Δημ. Εμμανουήλ μετονομάζεται σε «Νίκου Καζαντζάκη». Όπως ανέφερε ο κ. Δήμαρχος παρά την επί μακρόν, επισταμένη έρευνά του δεν βρήκε κάποιο ιστορικό στοιχείο, κάποια αναφορά σχετική με το όνομα «Δ. Εμμανουήλ». Η πρόταση για την μετονομασία συνιστά την απόδοση τιμής εκ μέρους της πόλης στον μεγάλο –ίσως, τον μεγαλύτερο-, Έλληνα λογοτέχνη και φιλόσοφο του οποίου το έργο τυγχάνει παγκόσμιας αναγνώρισης.
3. Απόδοση τιμής σε έναν άνθρωπο, έναν ιερωμένο ο οποίος με αυταπάρνηση και συνέπεια άσκησε το λειτούργημά του στην πόλη μας αποτελεί και η μετονομασία της οδού «Μετεώρων» σε οδό «Ιερέα Θανάση Αβραμόπουλου».
Ο ιερέας Θανάσης Αβραμόπουλος, γεννημένος το 1932 στο Κρυονέρι Ολυμπίας του νομού Ηλείας, άσκησε το διακόνημά του ως ιερέας και ως πρωτοπρεσβύτερος, για μία 40ετία στον Ι.Ν. Προφήτη Ηλία, υπηρετώντας τους ανθρώπους της Άνω Αγίας Βαρβάρας –και όχι μόνον.
Αποφοίτησε από το 6τάξιο Γυμνάσιο Ανδρίτσαινας και εν συνεχεία φοίτησε στην Ριζάριο Σχολή από την οποία αποφοίτησε το 1958. Στην συνέχεια, εργάσθηκε ως Γραμματέας της Κοινότητας Κρυονερίου μέχρι το 1960 και τον Ιανουάριο του 1961 χειροτονήθηκε διάκονος και Πρεσβύτερος από τον τότε Μητροπολίτη Τριφυλίας & Ολυμπίας και ανέλαβε καθήκοντα εφημέριου στον Ι.Ν. Αγίου Ιωάννου στο Κρυονέρι Ολυμπίας.
Το 1971 μετατίθεται στην Αθήνα και τοποθετείται ως εφημέριος στον Ι.Ν. Παμμεγίστων Ταξιαρχών Κορυδαλλού. Εν συνεχεία μετατίθεται στην Παναγίτσα Νικαίας και παραλλήλως φοιτά στην Θεολογική Σχολή Αθηνών. Το 1972 μετασκινείται υπηρεσιακά στον Ι.Ν. Παναγίας Ελεούσης στην πόλη μας και το 1983 ορίζεται Εφημέριος και προϊστάμενος του Ι.Ν. Προφήτη Ηλία Αγίας Βαρβάρας, όπου και έλαβε τον τίτλο του Πρωτοπρεσβύτερου το 1987.
Ο π. Αθανάσιος υπηρέτησε τον Άνθρωπο –και μέσω αυτού τον Θεό- για 60 σχεδόν χρόνια και ούτε στιγμή δεν έπαψε να θεωρεί το πλήρωμα της ενορίας που υπηρετούσε ως την οικογένειά του. Με πίστη και αυταπάρνηση, αφοσίωση στην αποστολή που του ανέθεσε ο Κύριος, υπήρξε παράδειγμα κληρικού και ανθρώπου.
Η απόδοση του ονόματός του σε μία από τις οδούς της πόλης είναι το ελέχιστο δείγμα αναγνώρισης της προσφοράς του.
4. Τέλος, ο κ. Δήμαρχος εισηγήθηκε στο Συμβούλιο την αποκατάσταση του ονόματος της πλατείας Παναγίας Ελεούσης. Ο κ. Μίχος παρουσίασε στο Δημοτικό Συμβούλιο προϋπάρχουσα απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του 1953(!), την οποία όπως ανέφερε με κόπο ανέσυραν από το αρχείο, σύμφωνα με την οποία: Η κεντρική πλατεία της πόλης φέρει το όνομα του αρχιστράτηγου της εθνεγερσίας, του «Θεόδωρου Κολοκοτρώνη». Ο . Δήμαρχος, μάλιστα ανέφερε μία σχετική ανέκδοτη ιστορία, όταν κατά την διάρκεια της χούντας υπήρξε πρόθεση των διοικούντων να ονομασθεί η πλατεία «21ης Απριλίου», τότε μία ομάδα συμβούλων επιδεικνύοντας παροιμιώδες θάρρος, επικαλέσθηκαν την απόφαση αυτή, προβάλλοντες τον ισχυρισμό –ο οποίος τελικά και έγινε αποδεκτός από τους τότε διοικούντες-, ότι η αλλαγή του ονόματος της πλατεία θα συνιστούσε προσβολή για την μνήμη του ήρωα-στρατηγού της Ελληνικής επανάστασης.
Σήμερα, λοιπόν, με εισήγηση του Δημάρχου ουσιαστικά αποκαθίσταται η ονομασία και επανέρχεται επισήμως η ονομασία «πλ. Θεοδώρου Κολοκοτρώνη»
Οι ομόφωνες, αυτές, αποφάσεις του Συμβουλίου της πόλης δρομολογήθηκαν και θα ακολουθηθεί η δέουσα διαδικασία, σύμφωνα με την οποία θα επανέλθουν για την τελική επικύρωσή τους στο Δημοτικό Συμβούλιο.
