Σαν σήμερα 11/8, ο Τάσσος Ισαάκ δολοφονείται βάναυσα από Τούρκους στη Δερύνεια της Αμμοχώστου

Μια διεθνής διαμαρτυρία μοτοσικλετιστών κατά της κατοχής του βόρειου κομματιού της Κύπρου βάφτηκε στο αίμα όταν έφτασε στην «Πράσινη Γραμμή». Ήταν η ημέρα που «Γκρίζοι Λύκοι» και Τούρκοι παρακρατικοί έκοψαν άγρια και άνανδρα το νήμα της ζωής του Τάσου Ισαάκ

Η τουρκική κατοχή της Κύπρου είναι μια πληγή που πυορροεί. Είναι ένα αγκάθι που πονάει. Κάποιες φορές ο πόνος αυτός μπορεί να ηρεμήσει, να γλυκάνει. Άλλες φορές πάλι ο πόνος αυτός είναι αφόρητος. Και πως να μην είναι, άλλωστε, όταν ξέρεις πως στην ίδια σου την πατρίδα, τον τόπο που μεγάλωσες μπορείς να πας μέχρι ένα σημείο; Πως από εκεί και πέρα απαγορεύεται; Αυτό ακριβώς έγινε και μια ημέρα σαν σήμερα όταν μια ειρηνική (μέχρι εκείνη τη στιγμή) μοτοπορεία κατέληξε σε μια ανείπωτη τραγωδία με θύμα έναν νέο άνθρωπο. Τον Τάσο Ισαάκ.

Η διεθνής διαμαρτυρία μοτοσικλετιστών

Το 1995 η Παγκύπρια Ομοσπονδία Μοτοσικλετιστών χωρίς κάποια ιδιαίτερη προετοιμασία, θέλησε να κάνει μια συμβολική αντικατοχική μοτοπορεία. Ένα τμήμα της κατέληξε στην περιοχή Ζώδια. Εκεί ανακόπηκε από Τούρκους στρατιώτες οι οποίοι εμφανίστηκαν μπροστά τους με πλήρη οπλισμό. Όπως ήταν φυσικό οι μοτοσυκλετιστές αποφάσισαν να φύγουν προκειμένου να αποφευχθούν τα χειρότερα.

Εκείνη τη στιγμή, ωστόσο, ήταν που αποφάσισαν πως θα οργανωθούν καλύτερα και θα επιστρέψουν. Και η στιγμή της επιστροφής δεν άργησε. Την επόμενη κιόλας χρονιά, τα πράγματα ήταν όχι απλά πιο οργανωμένα αλλά και πιο έξυπνα σχεδιασμένα δεδομένου πως η μοτοπορεία δε θα γινόταν απλά στην Κύπρο αλλά θα ξεκινήσουμε από το Βερολίνο και θα κατέληξε στα κατεχόμενα προκειμένου να δοθεί και μια διεθνής διάσταση στο εγχείρημα.

Πράγματι, στις 2 Αυγούστου 1996 η μοτοπορεία ξεκίνησε. Συμμετείχαν σε αυτή περίπου 200 μοτοσυκλετιστές από 12 ευρωπαϊκές χώρε οι οποίοι προκειμένου να φτάσουν στην Κύπρο διένυσαν 25.000 χιλιόμετρα και πέρασαν μέσα από επτά χώρες!

Η μοτοπορεία έφτασε στη Λεμεσό στις 10 Αυγούστου και εκεί ενώθηκαν μαζί της πολλοί κύπριοι με τις μηχανές τους οι οποίοι δεν μπορούσαν να ακολουθήσουν το διεθνές κομμάτι του εγχειρήματος. Τότε φάνηκε πως η μοτοπορεία είχε επιτυχία. Και είχε επιτυχία επειδή η διεθνοποίηση του ζητήματος είχε προκαλέσει εκνευρισμό στην τουρκική πλευρά, η οποία είχε αρχίσει, πλέον, ανοιχτά να απειλεί πως θα χυθεί αίμα.

Ακόμα και ο τότε πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας παρενέβη προκειμένου η μοτοπορεία να μην φτάσει στα κατεχόμενα. Οι πιέσεις που ασκήθηκαν και από το εξωτερικό ήταν τεράστιες. Τελικά, ο πρόεδρος της Παγκύπριας Ομοσπονδίας Μοτοσικλετιστών με δάκρυα στα μάτια ανακοίνωσε πως η μοτοπορεία δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί. Οι αντιδράσεις ανάμεσα στους μοτοσυκλετιστές πολλές. Κάποιοι από αυτούς αρνούνται να συμμορφωθούν και ξεκαθαρίζουν πως θα φτάσουν μέχρι τα κατεχόμενα. Από εκείνο το σημείο και έπειτα ξεκινά το χάος…

Η άνανδρη δολοφονία του Τάσου Ισαάκ

Οι μοτοσυκλετιστές που διαφώνησαν, ανάμεσα στους οποίους βρίσκεται και ο 24χρονος τότε, Τάσος Ισαάκ, ξεκινούν την πορεία τους για το αφύλακτο οδόφραγμα της Δερύνειας με σκοπό να περάσουν από εκεί μέσα στη «νεκρή ζώνη».

Όταν έφτασαν εκεί, ωστόσο, είδαν πως τους περίμεναν εκατοντάδες «Γκρίζοι Λύκοι» και παρακρατικοί οι οποίοι κρατούσαν ρόπαλα και τσεκούρια και προκαλούσαν τους μοτοσυκλετιστές να μπουν στη «νεκρή ζώνη». Τα επεισόδια ανάμεσα στις δυο πλευρές αρχίζουν και παίρνουν διαστάσεις ενώ οι λιγοστοί κυανόκρανοι του ΟΗΕ δεν έχουν και πολλά περιθώρια αντίδρασης.

Στις 4 το απόγευμα, μία ομάδα Τουρκοκυπρίων εισήλθε με τη σειρά της στη νεκρή ζώνη και κραδαίνοντας ρόπαλα και σιδερολοστούς επιτέθηκαν στους ελληνοκύπριους διαδηλωτές. Ο Τάσος Ισαάκ, στην προσπάθειά του να βοηθήσει ένα καταδιωκόμενο φίλο του, εγκλωβίστηκε και ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου από πολίτες και αστυνομικούς τους ψευδοκράτους.

Ο Τάσος Ισαάκ άφησε την τελευταία του πνοή 95 μέτρα από την την ελληνοκυπριακή πλευρά και 32 από την τουρκοκυπριακή, σύμφωνα με την έκθεση του OHE. Στις 22 Νοεμβρίου 1996, η Κυπριακή Αστυνομία εξέδωσε διεθνές ένταλμα σύλληψης για τη δολοφονία του Τάσου Ισαάκ εναντίων των:

• Χασίμ Γιλμάζ, εποίκου και πρώην στελέχους της ΜΙΤ (τουρκική ΚΥΠ)
• Νεϊφέλ Μουσταφά Εργκούν, εποίκου από την Τουρκία και αστυνομικού του ψευδοκράτους
• Πολάτ Φικρέτ Κορελί, Τουρκοκύπριου από την Αμμόχωστο
• Μεχμέτ Μουσταφά Αρσλάν, τούρκου εποίκου και επικεφαλής των «Γκρίζων Λύκων» στα Κατεχόμενα
• Ερχάν Αρικλί, τούρκου εποίκου από την πρώην Σοβιετική Ένωση. Ο Αρικλί συνελήφθη τον Σεπτέμβριο του 2012 στο Κιργιστάν, αλλά αφέθηκε ελεύθερος κατόπιν πιέσεων του Τουρκίας.

πηγή: lamianow.gr