Στην Αγία Βαρβάρα υπάρχει ένα φαινόμενο, μοναδικό, μάλλον, σε παγκόσμια κλίμακα

Διάφοροι θέτουν υποψηφιότητα για δημοτικά αξιώματα είτε ως επικεφαλής παρατάξεων (π.χ., Σαρόπουλος-Γιάγκας) είτε ως δημοτικοί σύμβουλοι (π.χ., Μπαντούνα, Πιερακέας), ενώ, δεν κατοικούν στην πόλη.

Ορισμένοι, ελάχιστοι, ίσως εργάζονται θα μπορούσε να αντιτείνει κάποιος. Ναι, εντάξει. Αλλά, πώς μπορούν να μορφώσουν άποψη για την καθημερινότητα της πόλης; Πώς μπορεί κάποιος που μετά το πέρας της εργασίας του το μεσημέρι φεύγει και πηγαίνει σπίτι του, σε άλλη πόλη;

Το ενδιαφέρον εξαντλείται στην εξασφάλιση του αντιτίμου της επαγγελματικής τους δραστηριότητας και μετά «μην τους είδατε»;

Μπορεί κάτοικος εκτός πόλης, να γνωρίζει εις βάθος και σε όλο το μέγεθος τα προβλήματά της, τις ανάγκες της; Μπορεί να πείσει για το ενδιαφέρον του για τους ανθρώπους οι οποίοι κατοικούν σε αυτήν; Και αν τελικά ενδιαφέρεται τόσο για την πορεία της πόλης, γιατί δεν έρχεται να κατοικήσει κιόλας σε αυτήν;

Να συναναστραφεί με τους ανθρώπους της, να γνωρίσει τα προβλήματά τους, τις αγωνίες τους. Ή μήπως οι κύριοι αυτοί που φιλοδοξούν να διοικήσουν την Αγία Βαρβάρα και τους κατοίκους της, έχουν μία «σνομπ» προσέγγιση στο να είναι και να δηλώνουν κάτοικοί της;

Τα γράφουμε αυτά γιατί, πολλοί εμφανίζονται ως μνηστήρες του δημαρχιακού θώκου και ως επίδοξοι δήμαρχοι και δημοτικοί σύμβουλοι, ενώ, κατοικούν σε άλλες πόλεις.