Η στρατηγική μας για μια πλούσια πολιτιστική ζωή στο Χαϊδάρι – Η τεράστια υστέρηση σε υποδομές πολιτισμού

Του Άρη Πανόπουλου, υποψήφιου Δημάρχου Χαϊδαρίου

Η γενικότερη απουσία μέριμνας για στρατηγικό σχεδιασμό πλήττει και τον χώρο του Πολιτισμού στο Χαϊδάρι. Η πόλη συνολικά ασφυκτιά σε έναν φαύλο κύκλο αδράνειας και προχειρότητας, ο οποίος έχει επιπτώσεις και στον πιο ευαίσθητο τομέα της δημοτικής δράσης.

Η τοπική αυτοδιοίκηση, που από τη φύση της βρίσκεται σε επαφή με τη λαϊκή βάση, είναι ο άμεσος αποδέκτης των πολιτιστικών προτεραιοτήτων μιας ζωντανής κοινωνίας και γι΄ αυτό το λόγο είναι ο καταλληλότερος φορέας άσκησης πολιτιστικής πολιτικής.

Τι συμβαίνει όμως στο Χαϊδάρι;

Δεν θα σταθώ αναλυτικά στις προχειρότητες με τις οποίες εκτέθηκε το τελευταίο διάστημα η νυν δημοτική αρχή (πρόγραμμα εκδηλώσεων – παρωδία το καλοκαίρι, σπασμωδικές κινήσεις και παλινωδίες τον τρέχοντα Σεπτέμβριο). Να είναι καλά οι πολιτιστικοί σύλλογοι που κρατούν ψηλά τη σημαία της πολιτιστικής παραγωγής στην πόλη…

Επίσης στόχος του παρόντος άρθρου δεν είναι η εξαντλητική αναφορά στην καταβαράθρωση των πολιτιστικών τμημάτων, που αποτελούσαν εξαιρετικές εστίες δημιουργικότητας. Όπως όλοι γνωρίζουν, δυστυχώς τα Πολιτιστικά Κέντρα Δάσους και Γρηγορούσας έκλεισαν! Είναι απίστευτο, αλλά ούτε ο πολιτισμός γλίτωσε από το «άγγιγμα» της διοίκησης Ντηνιακού, που βάζει στοπ σε κάθε προσπάθεια αναπτυξιακής ώθησης. Ο κόσμος είναι δίκαια ξεσηκωμένος. Αυτό για το οποίο δεσμεύομαι είναι ότι όλα τα πολιτιστικά τμήματα, σε ολόκληρη την πόλη, θα ξαναγεννηθούν.

Η σημερινή μου παρέμβαση στοχεύει να φέρει στο πολιτικό προσκήνιο την τεράστια υστέρηση του Χαϊδαρίου σε πολιτιστικές υποδομές, αλλά σε και υψηλού επιπέδου εκδηλώσεις – φεστιβάλ. Σε αυτά τα δύο σημεία, που συνδέονται άμεσα μεταξύ τους, εντοπίζω το βασικό πρόβλημα έλλειψης στρατηγικού προγραμματισμού, όσον αφορά τον Πολιτισμό.

Υποδομές

Το Χαϊδάρι είναι ο φτωχός συγγενής όλης της περιοχής σε εγκαταστάσεις πολιτισμού. Πραγματικοί χώροι μαθημάτων τέχνης δεν υπάρχουν, διότι το μοναδικό σχετικό κτήριο που διαθέτουμε, η Στέγη Πολιτισμού (πρώην ΝΕΛΕ), δεν φτιάχτηκε γι’ αυτό το σκοπό. Πού είναι, για παράδειγμα, το Ωδείο μας; Το διαθέτουν όλοι οι γύρω Δήμοι και αρκετά παιδιά μας αναγκάζονται να φοιτήσουν στην Αγία Βαρβάρα ή το Περιστέρι, όπου μπορούν να πάρουν και πτυχία. Το ίδιο συμβαίνει και με τις σχολές θεάτρου.

Στο Χαϊδάρι συνέβη το εξής καταπληκτικό: Πολιτιστικοί χώροι κατέληξαν να γίνουν γραφεία και αποθήκες του Δήμου! Μιλάω φυσικά για τις αίθουσες κάτω από το Ανοιχτό Θέατρο. Κι αν αυτό ήταν λύση ανάγκης στην έναρξη της οικονομικής κρίσης, ποιος ο λόγος να συνεχίζεται μέχρι σήμερα;

Χρειαζόμαστε λοιπόν καινούργια, άνετα, όμορφα Πνευματικά Κέντρα και σωστά εξοπλισμένες αίθουσες καλλιτεχνικών μαθημάτων για δημοτικά τμήματα και συλλόγους. Δεν είναι νοητό να στηριζόμαστε για πάντα σε νοικιασμένους χώρους, εντελώς ξένους προς το αντικείμενο. Είμαστε αποφασισμένοι να διεκδικήσουμε χρηματοδότηση για το σκοπό αυτό. Όλοι οι δήμοι πήραν ή παίρνουν!

Ομοίως το Χαϊδάρι στερείται σχεδόν ολοκληρωτικά μεγάλων, κλειστών χώρων εκδηλώσεων. Τέτοιος φυσικά δεν είναι η Αίθουσα Εκδηλώσεων του Δημαρχείου, που αναγκαστικά φιλοξενεί τα πάντα. Πώς να την συγκρίνεις όμως με την επάρκεια και την αισθητική του «Γιάννης Ρίτσος» στην Αγία Βαρβάρα; Ή το «Αλέξης Μινωτής» στο Αιγάλεω; Επίσης το Ανοιχτό Θέατρο στο Στρατόπεδο δεν έχει ούτε το μέγεθος ούτε τον εξοπλισμό για να φιλοξενήσει μεγάλες συναυλίες και παραστάσεις, με αποτέλεσμα αυτές να διοργανώνονται στην Πλατεία Δημαρχείου. Οι σοβαροί καλλιτέχνες δύσκολα αποδέχονται αυτή τη λύση…

Κάτω από  αυτές τις κακές συνθήκες είναι αναγκασμένη να λειτουργεί η τοπική πολιτιστική παραγωγή. Δεν έχουν πού να δώσουν τις παραστάσεις τους με σωστό τρόπο δημοτικά τμήματα, σύλλογοι, σχολεία.

Στις ελλείψεις κτηριακών υποδομών θα μπορούσα να σταθώ και άλλο. Όμως έδωσα το περίγραμμα του προβληματισμού και ταυτόχρονα των στόχων της παράταξής μας: «Χρειαζόμαστε σε βάθος χρόνου ένα επαρκές δημοτικό κινηματοθέατρο, όπως όλοι οι γύρω δήμοι, και έναν μεγάλο χώρο συναυλιών. Η χωροθέτηση είναι ένα ανοιχτό θέμα και είμαι σίγουρος ότι θα ακουστούν καλές προτάσεις.

Το χρηματοδοτικό μπορεί να αντιμετωπιστεί, όταν εκπονηθούν μελέτες. Ας πληροφορηθούν οι αμφιβάλλοντες, ότι ο Δήμος Περιστερίου, που ήδη διαθέτει εξαιρετικά κινηματοθέατρα και αίθουσες τέχνης, αυτή τη στιγμή κατασκευάζει στην «Ξυλοτεχνία» νέο μεγάλο Δημοτικό Θέατρο – Κέντρο Πολιτισμού, προϋπολογισμού 14.000.000 ευρώ.

Επειδή όμως υπάρχουν και οι άμεσες ανάγκες, ήρθα σε επαφή με τη διοίκηση του Δρομοκαΐτειου Νοσοκομείου, ζητώντας τη συνδρομή τους στον τομέα του Πολιτισμού. Εξασφάλισα λοιπόν την δυνατότητα να διοργανώνονται εκδηλώσεις του Δήμου στην θαυμάσια Αίθουσα Εκδηλώσεων 400 ατόμων του Ιδρύματος, που διαθέτει πλήρη εξοπλισμό.

Εκδηλώσεις – Φεστιβάλ

Τα φεστιβάλ θεωρούνται σημεία αναφοράς της ζωής στις πόλεις, αλλά και καταλύτες της αστικής αναζωογόνησης, καθώς έχουν την ικανότητα να αυξάνουν τις επισκέψεις, να τονώνουν την τοπική αγορά και να δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας. Είναι στοιχεία του city branding και της ανάδειξης της ταυτότητας, την οποία  η πόλη μας διαθέτει πολύ πλούσια.

Στο Χαϊδάρι όμως αυτά είναι άγνωστες έννοιες.

Στη δική μας στρατηγική, η προοπτική δημιουργίας ενός φεστιβάλ συνδέεται άμεσα με τη δημιουργία υποδομών, τις οποίες προανέφερα.

Θα ανοίξουμε τη συζήτηση ως προς το περιεχόμενο και τη μορφή ενός σταθερού κύκλου εκδηλώσεων στην πόλη μας. Επιθυμούμε οπωσδήποτε τη σταδιακή μετάβαση σε ποιοτικές πολιτιστικές και ψυχαγωγικές δράσεις, που κάποια στιγμή θα υψωθούν σε ένα αληθινό φεστιβάλ.

Αυτό είναι το περίγραμμα των ενεργειών μας όσον αφορά τον Πολιτισμό, σε βραχυπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο ορίζοντα. Το Χαϊδάρι χαρακτηρίζεται από τις σπουδαίες πολιτιστικές επιδόσεις ατόμων – συλλόγων – δημοτικών τμημάτων. Η «Ώρα Χαϊδάρι» θα φροντίσει ώστε ο Δήμος να σταθεί αντάξιός τους με μια μελετημένη και δυναμική αναπτυξιακή προοπτική.