ΤΑΠΕΙΝΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ.

Με την Χάρη του Θεού σήμερα εισερχόμαστε στην προπαρασκευαστική περίοδο των Χριστουγέννων. Για σαράντα ημέρες με την καθημερινή τέλεση της Θείας Λειτουργίας, την νηστεία και την κατάλληλη υμνολογία η Εκκλησία μας, μας προετοιμάζει για την υποδοχή της μεγάλης εορτής των Χριστουγέννων. Και ήδη έχουν αρχίσει τα σπίτια, οι πλατείες και οι δρόμοι των πόλεων να στολίζονται και δειλά – δειλά να κάνουν την εμφάνιση τους τα χριστουγεννιάτικα δέντρα στα κλαδιά των οποίων προσπαθούμε να τοποθετήσουμε τα ποιο όμορφα στολίδια, τα οποία ευφραίνουν το μάτι του ανθρώπου.

Την περίοδο όμως αυτή η Εκκλησία μας καλεί να προετοιμάσουμε και να στολίσουμε την καρδία μας. Να στολίσουμε την ψυχή μας με τα καλύτερα στολίδια που δεν είναι άλλα από τις αρετές μας. Μας καλεί να δούμε τα λάθη και τις αμαρτίες μας, ώστε να προσπαθήσουμε να τα κόψουμε, ώστε η ψυχή μας να γίνει σπήλαιο και φάτνη για να βρει ο Χριστός τόπο κατάλληλο για να γεννηθεί. Και ακριβώς εδώ βρίσκεται το πραγματικό νόημα των Χριστουγέννων.

Χριστούγεννα δεν είναι ο εξωτερικός στολισμός, η υλοποίηση κάποιων εθίμων ούτε ο καταναλωτισμός που εντέχνως προβάλλεται από τα Μ.Μ.Ε και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Όλα αυτά έρχονται να καλύψουν την ουσία των Χριστουγέννων που δεν είναι άλλη από το ότι ζω με τον Χριστό, τον οποίο έχω μέσα μου και ο οποίος ήρθε ακριβώς για να με σώσει σε αυτή την ζωή και να μου χαρίσει την μέλλουσα.

Η περίοδος του 40ημέρου αυτού είναι μία κατάλληλη ευκαιρία, μέσα στη βοή και την σύγχυση του απαισιόδοξου κόσμου μας, εμείς να στολιστούμε με πνευματικές αρετές. Με την αγάπη, την κατανόηση, την συγχώρεση, την ελεημοσύνη να γίνουμε φως μέσα στην μαυρίλα που επικρατεί γύρω μας.

Πολλοί από εμάς θα ξεκινήσουμε την νηστεία, αλλά και εδώ χρειάζεται μία προσοχή. Δεν νηστεύουμε απλά ως ένα έθιμο και για το θεαθήναι τοις ανθρώποις. Ούτε νηστεύουμε για να καθαρίσουμε τον εαυτό μας από τις τοξίνες. Νηστεύουμε και εγκρατευώμαστε για να συγκρατήσουμε τον εαυτό μας από τα πάθη αλλά και για έναν ακόμα λόγο. Αυτό που θα μας περισσέψει να το αφήσουμε για την ελεημοσύνη του συνανθρώπου μας ο οποίος πονά και υποφέρει.

Ο Χριστός έρχεται και πάλι να γεννηθεί. Ο άπειρος Θεός έρχεται και κενώνεται σε αυτόν τον κόσμο. Βρίσκεται βρέφος μέσα στην φάτνη των ζώων. Το θέμα είναι αν θέλουμε εμείς να είμαστε κοντά Του.

Είναι ένας δύσκολος μα συνάμα και όμορφος δρόμος, ο οποίος μέσω της αγάπης προς τον πλησίον μας οδηγεί κοντά Του.

Ευχόμαστε οι Χάρη του Θεού να είναι πλούσια αυτή την πνευματική περίοδο. Καλό αγώνα και να μην ξεχνάμε ότι η προσπάθεια μας αυτή, αν γίνεται με αγαθή και ταπεινή καρδιά, έρχεται και μας την ανταποδίδει ο Θεός πολλαπλάσια.

Καλή δύναμη.

Καλή Σαρακοστή.

Α.Μ.Κ