Κοίτα ποιος (και πότε) μιλάει: Ο Β. Γκιτάκος και η πολιτική της ψευδολογίας

Όταν γίνονταν επί προηγούμενων διοικήσεων του Δήμου Αγίας Βαρβάρας τα έργα στα «Ριμινίτικα» ο επικεφαλής της Λαϊκής Συσπείρωσης Βασίλης Γκιτάκος τα έβλεπε αλλά δεν μίλαγε. Δεν μίλαγε κι ας δόθηκαν παραπάνω χρήματα απ’ ό,τι έπρεπε κι ας μην έγιναν όσα θα έπρεπε να γίνουν. Γιατί έτσι προφανώς επέλεξε τότε. Τότε που οι στύλοι του φωτισμού τοποθετούνταν μέσα στο κουλουάρ ο Γκιτάκος δεν «ήξερε» τίποτε και δεν έλεγε κουβέντα. Τότε που έβαζαν το τσιμεντένιο κράσπεδο μέσα στο γήπεδο σε απόσταση ενός μέτρου από το τέλος της γραμμής των ορίων του γηπέδου ποδοσφαίρου, με άμεσο κίνδυνο για τους ποδοσφαιριστές ο Γκιτάκος σφύριζε αδιάφορα και δεν είχε ούτε μια λεξούλα κριτικής για τη δημοτική αρχή Καπλάνη. Τότε που δεν φτιάχτηκε εξέδρα και δεν τοποθετήθηκαν πάγκοι, ο Γκιτάκος ήταν άλλα λόγια να… αγαπιούνται και δεν είπε κουβέντα.

Τώρα ενοχλείται όταν ακούει για τις ευθύνες των προηγούμενων και το γράφει κιόλας! Και βέβαια, τότε, επί Καπλάνη, δεν έβλεπε, δεν άκουγε και δεν έλεγε τίποτα γιατί ήταν συνεργάτης του Καπλάνη και μαζί είχαν αποφασίσει αυτά που «έγιναν» και αυτά που δεν έγιναν οπότε τώρα τον στενοχωρεί η κριτική στα πεπραγμένα του συνεργάτη του. Τώρα λοιπόν που ανακάλυψε το φως το… αληθινό «ανακάλυψε» και το γήπεδο. Και κάνοντας μικροπολιτική δεν «βλέπει» όσα έφτιαξαν ο Λάμπρος Μίχος και οι συνεργάτες του την προηγούμενη τετραετία και όσα έχουν δρομολογηθεί.

Δεν «είδε» την αντιστήριξη. Δεν «είδε» την κερκίδα. Δεν «είδε» τους πάγκους. Δεν «είδε» το πλαστικό που μπήκε στο τσιμεντένιο κράσπεδο για να προστατευτούν οι αθλούμενοι. Και δεν λέει λέξη για αυτά επειδή δεν συμφέρουν την πολιτική της ψευδολογίας που ακολουθεί με συνέπεια.

Αλλά για την πολιτική της ψευδολογίας καίρια είναι αυτά που είπε στο τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο ο Δήμαρχος Λάμπρος Μίχος βάζοντας τα πράγματα στη θέση τους: «Το να αποδίδεις ευθύνες και χαρακτηρισμούς σε αυτόν που δεν έχει και να του αλλάζεις τα λόγια του και να ψεύδεσαι ότι δήθεν έκανε αυτό ή είπε εκείνο αυτό όπως λέμε από παλιά είναι χαφιεδισμός».