Ε. Μπούρα: Oι Mισητοί Oκτώ, είναι εδώ, δυστυχώς
dikaiosinisimera
Posted On Μάιος 26, 2020
Η ταινία
Λίγα χρόνια μετά τον Αμερικανικό Εμφύλιο Πόλεμο. Στην άγρια Δύση.
Μια άμαξα διασχίζει το χιονισμένο τοπίο. Με έναν εσταυρωμένο σε πρώτο πλάνο στη μέση του πουθενά, την επιβλητική μουσική του Ενιο Μορικόνε να αντηχεί στο απόλυτο κενό, την κάμερα να πλησιάζει τα άλογα της άμαξας σε χορευτική συγχρονισμένη κίνηση και τους τίτλους της ταινίας σε ποπ πορτοκαλί να λερώνουν το χιόνι, ο Κουέντιν Ταραντίνο κινηματογραφεί όπως παλιά.
Κι, όμως, έχετε μόλις ξεγελαστεί με τον ίδιο διαβολικό τρόπο που λίγο αργότερα οι μισητοί οκτώ του τίτλου (και μερικοί ακόμη που θα σκάσουν πραγματικά από το πουθενά) θα εγκλωβιστούν σε ένα πανδοχείο και δεν θα βγουν από εκεί παρά μόνο όταν όλα θα έχουν τελειώσει σε ένα λουτρό αίματος και η Αμερική θα αναγκαστεί να ζήσει σε repeat, flash-backs και ατελείωτες σελίδες διαλόγων την εφιαλτική της ιστορία έτσι όπως αυτή φτάνει στο σήμερα μετρώντας ακόμη ανοιχτές πληγές.*(flix.gr)
Στο Πανδοχείο εγκλωβισμένοι
Στο πανδοχείο, βρίσκουν καταφύγιο, από την χιονοθύελλα. Και ένας από αυτούς συνοδεύει μια επικηρυγμένη γυναίκα. Ο γνωστός σε όλους “Κρεμάλας”. ‘Οταν την παραδώσει στο Σερίφη και απαγχονιστεί, τότε και ο Κρεμάλας θα εισπράξει και την αμοιβή της επικήρυξης.
Σε ένα κλειστοφοβικό, pop-western σκηνικό. Μια εκδοχή των «Δέκα Μικρών Ινδιάνων» της Αγκαθα Κρίστι. Το αξεπέραστο μυθιστόρημα στο οποίο, συγκεντρώνονται δέκα άνθρωποι, άγνωστοι μεταξύ τους και μένουν σε ένα απομονωμένο νησί. Οι 10 ήρωες δολοφονούνται όπως στο παιδικό τραγούδι. Στο τέλος δεν μένει κανένας. Ποιός έκανε τους φόνους; Τι τους συνέδεε; Γιατί;
Ο “Κρεμάλας” και η επικηρυγμένη γυναίκα συναντούν τον «Κυνηγό Κεφαλών» και τον νέο όπως ισχυρίζεται, «Σερίφη» της πόλης. Ακόμα ο «Μεξικάνος” ο οποίος φροντίζει το πανδοχείο, έχει αποκλειστεί εκεί με τον «Ανθρωπάκο» τον δήμιο του Red Rock, τον «Γελαδάρη» και τον «Νότιο» . Καθώς η χιονοθύελλα τυλίγει το πανδοχείο, οι οκτώ ταξιδιώτες μας καταλαβαίνουν ότι δύσκολα θα φτάσουν στην πόλη. Μετά από πάρα πολλές συζητήσεις που αποκαλύπτουν τις μεταξύ τους σχέσεις, απο το παρελθόν. Εκεί θα μείνουν για πάντα. Μετά από λυσσαλέα πάλη και απίστευτη αιματοχυσία. Ποτέ δεν θα φθάσουν στο Red Rock.
Άγρια Δύση και Red RocK
Mιά πόλη, όπως όλες οι άλλες της εποχής της. Με το Σερίφη να ηγείται και να ορίζει το νόμο. Κάτι σαν το Δημοτικό Συμβούλιο σε εμάς. Όλες οι εξουσίες στο πρόσωπο του. Σε μια περίοδο που ένας στους τέσσερις καουμπόι ήταν Αφροαμερικανός, αντίθετα δηλαδή από τη διαδεδομένη πεποίθηση περί λευκών γελαδάρηδων.
Οι Γελαδάρηδες –cowboys. Η συνέχεια των vaquero του Βόρειου Μεξικού. Ήταν όσοι οδηγούσαν τα κοπάδια. Η κύρια απασχόληση και πηγή εισοδήματος για τους ιδιοκτήτες των μεγάλων εκτάσεων, των ράντζων. Κτηνοτρόφοι κυρίως. Στην Αχανή και Πέτρινη Δύση. Δύσκολες διαδρομές για σκληροτράχηλους.
Μια εποχή που όλοι οπλοφορούν. Άγρια και Αιματηρή Δύση. Όποιος είχε πιστόλι, ικανότητα στη σκοποβολή αλλά και δυνατότητα εφοδιασμού, κατοχής άφθονων πυρομαχικών. Ήταν και ο αρχηγός. Μόνο που ο Σερίφης, που έπρεπε να έχει οπωσδήποτε αυτές τις ικανότητες, είχε και το Σήμα. Το Σήμα της Πολιτείας για να κυνηγά μόνο τους κακούς και να αποδίδει δικαιοσύνη.
Το Σήμα σημαίνει εξουσία στη Δημοκρατία
Το Σήμα σήμερα, στις δημοκρατίες είναι η επικράτηση στις εκλογές. Έδωσαν αγώνα εκεί στην Άγρια Δύση, στις ΗΠΑ, για να εγκαταστήσουν τη Δημοκρατία. Ευτυχώς εμείς την έχουμε ανακαλύψει χιλιάδες χρόνια πριν. Και με κάποια διαλείμματα, έχουμε Δημοκρατία, λέμε.
ο Quentin δεν ήξερε για τον Κλεισθένη, τον Καλλικράτη, τον Καποδίστρια
Ο Κλεισθένης, είναι η Μεταρρύθμιση του θεσμικού πλαισίου της Τοπικής Αυτοδιοίκησης Εμβάθυνση της Δημοκρατίας .
Είναι νόμος που εκσυγχρονίζει την τοπική αυτοδιοίκηση –Σερίφη. Και δίνει προτεραιότητα στην απλή αναλογική. Από τις εκλογές μέχρι το Δημοτικό Συμβούλιο. Λύση προσπάθησε να δώσει για να σταματήσει τα φαινόμενα κακοδιοίκησης και διαφθοράς. Υποθέσεις που ήρθαν στο φως από τον πρώην επιθεωρητή κο Ρακιντζή. Ανεβάζοντας την τοπική αυτοδιοίκηση στο Νούμερο 1. Στο BOX-OFFICE, εκτίναξη εισιτηρίων στην κορυφή, η κακιά τοπική. Νομίζω κομματάρχες τους έλεγαν. Ω ναι, έρχονται από τα παλιά αλλά ακόμα βαστούν τα σκήπτρα.
Πανδοχείο το Δημοτικό Συμβούλιο;
Οι συνεδριάσεις είτε δια περιφοράς, ή live ή…όπως και στη ταινία η οποία είναι φλύαρη γενικά. Το ίδιο φλύαρο και το Δημοτικό. Συζητήσεις, αντιπαραθέσεις, ειρωνείες, επιθέσεις. Διάλογος; Μια συζήτηση που γίνεται για τους τύπους, ενώ οι αποφάσεις είναι προειλημμένες, τα συμφέροντα είναι οι ρυθμιστές τους και κανείς δεν υπολογίζει το κοινό καλό;
Τι συμβαίνει εδώ και χρόνια; Τι συζητήσεις και αποφάσεις είναι αυτές που δεν οδηγούν σε πρόοδο; Γιατί το τέλμα είναι ο σταθμός ο μόνιμος της πόλης; Και ο τσακωμός η μόνη ταινία που παίζεται στο Δημοτικό;
Μονομαχίες Μισητών μόνο. Και εν τω μεταξύ χάνουμε συνεχώς έδαφος. Στην πραγματικότητα. Η πόλη χάνει εκτάσεις, χάνει θάλασσα, χάνει δάσος.
Ιστορικά μνημεία μένουν αναξιοποίητα. Μονή- μνημείο UΝΕSCO, ΑΦΑΙΑ-αρχαιολογικός χώρος, Ιερά Οδός, Παλατάκι, λίμνη Κουμουνδούρου, βιότοποι. Απροσπέλαστοι από τους ίδιους τους δημότες, απλησίαστοι. Κλειστοί ή δύσκολα επισκέψιμοι.
Μόνο ο Βοτανικός Κήπος λειτουργεί υποδειγματικά και είναι ανοικτός συνεχώς και επισκέψιμος. Προσβάσιμος σχεδόν εύκολα. Μιά διάβαση και ένα φανάρι στην είσοδο διευκολύνουν. Αλλά μέχρι εκεί. Η υπόλοιπη Ιερά Οδός μόνο κίνδυνος. Οδική Ασφάλεια πουθενά.
Μια πόλη που τα είχε όλα. Και τα έχασε και συνεχίζει να χάνει, σιγά-σιγά.
Αθόρυβα, μεθοδικά. Θα έλεγα χειρουργικά, αλλά όχι ακριβώς. Γιατί ο χειρουργός έχει εκπαιδευθεί χρόνια πολλά και κινείται με ακρίβεια και μεθοδικά.
Εδώ μόνο προχειρότητα. Αρπαγή ευκαιριών από μεμονωμένα συμφέροντα; άτομα; και στο Συμβούλιο η σιγή των ωραίων κοιμωμένων.
Μέχρι να ανάψουν τα αίματα για τις οικογένειες, τα ονόματα. Ιστορίες από παλιά. Ξεκαθάρισμα λογαριασμών όσων έχουν διοικήσει την Πόλη.
Αυτό είναι το μειονέκτημα του σημερινού Δημοτικού Συμβουλίου. Όσοι έχουν διατελέσει δήμαρχοι και Αντιδήμαρχοι. Αυτό είναι το μειονέκτημα το οποίο δεν αφήνει την νέα διοίκηση να προχωρήσει τα θέματα, για το καλό όλων.
Οι άνθρωποι κουβαλάν το παρελθόν τους, τα βαρίδια τους. Τις εξυπηρετήσεις που τους έφεραν στο απόγειο, την απογοήτευση της μετέπειτα αποτυχίας. Την πίκρα της ανεκπλήρωτης επιθυμίας για συνεχή εξουσία. Οι αγαπητοί σε όσους θεωρούν την πόλη επικηρυγμένη, Τους δημότες “μεξικάνους”, “γελαδάρηδες”, “νότιους”, “ανθρωπάκια” “κρεμάλες”. Έντεχνα καλλιεργούν την διχόνοια. Οι μισητοί.
Πως να δούν τα θέματα, της απρόσκοπτης πρόσβασης, του ελέγχου όλων των επαγγελματιών. Την μείωση της σπατάλης και της εξοικονόμησης πόρων. Την δημιουργία και συντήρηση σχολείων, νηπιαγωγείων, αθλητικών χώρων, παιδικών χαρών. Δρόμοι, Πεζοδρόμια, Πεζόδρομοι, Πλατείες, Δένδρα, Στάσεις Λεωφορείων,Παρτέρια, Διαβάσεις, Χωροθέτηση περιπτέρων, καταστημάτων, Δημοτικού εξοπλισμού σύμφωνα με τεχνικές μελέτες. Οριοθέτηση Λαϊκών Αγορών.
Αδέσποτα και Άστεγοι . Μέριμνα ελάχιστη και ευκαιριακή.
Την τροποποίηση του Οργανισμού Εσωτερικής Υπηρεσίας, ώστε να μπορεί να λειτουργήσει ο Δήμος. Την εύρεση, την συμπλήρωση δελτίων και εκπόνηση μελετών για χρηματοδότηση για έργα πνοής. Για το μέλλον . Για μια πόλη που αξίζει να ζείς, να φτιάχνεις και να συντηρείς σπίτι και κατάστημα. Να μεγαλώνεις τα παδιά σου με σιγουριά και ασφάλεια.
Πως να νοιαστούν για το κάθετι μικρό που μας ταλαιπωρεί και μας βάζει σε κίνδυνο;
Πως να νοιαστούν για κανονισμούς, νόμους. Ο νόμος του μισητού είναι μόνο το δικό του καλό.
Πως να σκεφτούν καινα εμπνεύσουν στους δημότες, την συνεργασία και σύμπραξη. Για την γειτονιά, την παιδική χαρά, το σχολείο, τον αδύναμο συμπολίτη, φροντίδα με κοινή δράση. Εθελοντισμό γι ατο κοινό καλό.
Δεν μπορούν γιατί είναι εγκλωβισμένοι. Στο Δημοτικό Συμβούλιο των μισητών.
Ο φόβος
“Οι λευκοί είναι ασφαλέστεροι όταν οι μαύροι φοβούνται”. Αυτή είναι η ατάκα και το πιστεύω του Σερίφη στη ταινία. o Quentin Tarantino μέσα απο την ταινία, καταγγέλει τον ρατσισμό και την βία. Αποδεικνύει ότι όσο κυριαρχούν τα πιστόλια και ο φόβος, κανένας δεν μένει αλώβητος. Η βία μόνο βία αναπαράγει.
Οι μισητοί είναι ασφαλέστεροι όταν οι δημότες φοβούνται….
πηγή: elizabethboura.gr
