Γρ. Γουρδομιχάλης στo ΚΑΝΑΛΙ 1: Οι φωτιές στα βουνά του Λεκανοπεδίου,  ο ρόλος της αυτοδιοίκησης

Οι φωτιές στα βουνά του Λεκανοπεδίου, το όρος Αιγάλεω και ο ρόλος της αυτοδιοίκησης.

Ακολουθεί η συνέντευξη: 

Οι φωτιές στα βουνά του Λεκανοπεδίου,  ο ρόλος της αυτοδιοίκησης.

[Συζήτηση του Γρηγόρη Γουρδομιχάλη με την δημοσιογράφο Κωνσταντίνα Πετούση στη πρωινή εκπομπή του ραδιοφώνου, στο Κανάλι 1]

Οι πρόσφατες φωτιές

Δημοσιογράφος (Δ): Καλημέρα κ. Γουρδομιχάλη. Άρχισαν τα δύσκολα απ’ ότι μαθαίνουμε.

Γουρδομιχάλης (Γ): Ακριβώς,  ήδη  έχουμε δύο φωτιές στο Όρος Αιγάλεω.

Δ: Ναι καλά κάνετε και το λέτε, διότι είναι πολύ σημαντικό αυτό το ζήτημα θα σας το έλεγα κι εγώ.

Γ: Έχουμε δύο φωτιές πριν μπει ο Ιούνιος που σημαίνει ότι θα πρέπει έγκαιρα όλοι οι φορείς που ασχολούνται με την πυρασφάλεια να ενεργήσουν άμεσα. Θέλω να πω  ότι θα έπρεπε οι Σύνδεσμοι των δήμων που επιχειρούν στα βουνά του Λεκανοπεδίου να έχουν ξεκινήσει τις δράσεις τους.

Δ: Οι Σύνδεσμοι δήμων επιχειρούν για την πυρασφάλεια στα βουνά;

Γ: Πρέπει να ξέρουν οι ακροατές σας ότι για κάθε βουνό του Λεκανοπεδίου –  το Αιγάλεω, τον Υμηττό, την Πεντέλη, την Πάρνηθα και το Ποικίλο Όρος –  οι δήμοι που βρίσκονται γύρω από το βουνό έχουν συστήσει Σύνδεσμο ο οποίος έχει ως βασική αποστολή να αναπτύξει  δράσεις   για να προστατευτούν τα βουνά.

Δ: Σοβαρό καθήκον.

Γ: Ναι γιατί, για τα 4,5 εκατομμύρια κατοίκους του Λεκανοπεδίου, η ύπαρξη πρασίνου στα βουνά είναι θέμα σημαντικό. Η ύπαρξη του δάσους βελτιώνει  το περιβάλλον,  αντίστοιχα η καταστροφή του το υποβαθμίζει. Στα πλαίσια αυτά οι Σύνδεσμοι των δήμων, προσλαμβάνουν προσωπικό πυρασφάλειας, κόβουν τα χόρτα,  ανακατασκευάζουν και επανδρώνουν τα πυροφυλάκια, φροντίζουν για τις δεξαμενές πυρόσβεσης, μισθώνουν μεγάλα χωματουργικά μηχανήματα.

Δ: Διαβάσαμε ότι υπήρξε καθυστέρηση στη χρηματοδότηση των Συνδέσμων.

Γ:  Είχαμε άλλη μία φορά καθυστέρηση από το κράτος, που διαχειρίζεται τα χρήματα των φορολογούμενων,  να τα αποδώσει έγκαιρα στους Συνδέσμους.  Έπρεπε να κινητοποιηθεί το συντονιστικό όργανο των Συνδέσμων, να υπάρξει έντονη πίεση προς τη κυβέρνηση  και να υπάρξει υπουργική παρέμβαση για να λυθεί το πρόβλημα

Οι δράσεις του ΠΕΣΥΔΑΠ

Δ: Τι κάνατε ως πρόεδρος του ΠΕΣΥΔΑΠ για να αντιμετωπίσετε τη καθυστέρηση.

Γ: Επανδρώσαμε με εθελοντές τα πυροφυλάκια και τα περίπολα αφού δεν υπήρχαν χρήματα για προσλήψεις πυροφυλάκων.  Και αυτό για να ξέρουν οι  κακόβουλοι ότι το δάσος προστατεύεται, ότι η δράση τους ελέγχεται. Παρόλα αυτά δεν αποφύγαμε τις δύο φωτιές, που δεν οφείλονται  σε τυχαία ανάφλεξη. Μπήκαν από ανθρώπινο χέρι και αυτό είναι ανησυχητικό.

Δ: Καταρχάς όπως διαβάσαμε είναι η δεύτερη ουσιαστικά πυρκαγιά σε ένα πολύ μικρό χρονικό διάστημα, μιλάμε δηλαδή για περίπου δέκα δεκαπέντε ημέρες.

Γ: Ακριβώς. Εστιάζεται σε περιοχή που βρίσκεται στα διοικητικά όρια του δήμου Κορυδαλλού στο βουνό επάνω. Όταν όμως λέμε στα διοικητικά όρια μην πάει το μυαλό σας σε αστική περιοχή αλλά δασική. Εκεί λοιπόν στα όρια του δήμου Κορυδαλλού, δίπλα στην Αγία Βαρβάρα και στο Χαϊδάρι, υπάρχουν δύο αυθαίρετοι οικισμοί Ρομά.

Δ: Μάλιστα

Οι αυθαίρετοι οικισμοί Ρομά στο βουνό και ο κίνδυνος.

Γ:  Οι συνάνθρωποι μας στους οικισμούς ζουν  δύσκολα σε υποβαθμισμένο  περιβάλλον,  χωρίς δίκτυα, χωρίς υποδομές.  Έχει διαπιστωθεί ότι  αναπτύσσουν δραστηριότητες επικίνδυνες για τη δημόσια υγεία και τους ίδιους, όπως η καύση καλωδίων για ανακύκλωση. Η περιοχή των οικισμών έχει μετατραπεί σε διάσπαρτη χωματερή γύρω και έξω από τους οικισμούς, σε χώρο με χαμηλή βλάστηση  και σε χώρο με υψηλή βλάστηση.  Εκεί δηλαδή είναι πεταμένα ογκώδη αντικείμενα, οργανικά απόβλητα, μπάζα και τι μπορεί κάποιος να φανταστεί.

Δ: Μιλήσατε για πλήρη έλλειψη υποδομών

Γ: Δεν υπάρχει αποχέτευση, δεν υπάρχουν δρόμοι, δεν υπάρχουν υποδομές, καταλαβαίνετε. Σε  φωτιά  δεν κινδυνεύει μόνο το δάσος αλλά και άνθρωποι. Στις δύο πρόσφατες φωτιές οι φλόγες έγλειφαν κυριολεκτικά τα σπίτια. Ήμουν εκεί και το είδα, μαζί με τους δημάρχους των δήμων,   που ακουμπάνε το βουνό. Ήταν εκεί ο δήμαρχος Κορυδαλλού Ν. Χουρσαλάς, ο δήμαρχος Αγίας Βαρβάρας  Λ. Μίχος, ο δήμαρχος Χαϊδαρίου Β. Ντηνιακός, δυνάμεις της Πυροσβεστικής κ.λ.π. Το ευτύχημα ήταν ότι δεν κάηκαν σπίτια και άνθρωποι. Πρέπει να σας πω κυρία Πετούση ότι πρώτη φορά είδα  τόσο μεγάλο αριθμό μικρών παιδιών σε μικρή γειτονιά. Πρέπει να ήταν πάνω από 50-60 μικρά παιδιά ρομά.

Δ: Κινδύνεψε όμως και το δάσος.

Γ: Βεβαίως, αφού η φωτιά  σταμάτησε σε απόσταση λίγων  μέτρων  από το παρακείμενο συμπαγές δάσος. Κανείς δε ξέρει τι συνέπειες θα είχε λόγω των ισχυρών ανέμων που υπήρχαν εκείνη την ώρα. Αυτή είναι η πραγματικότητα.

Η ερώτηση στη Βουλή

Δ: Δεν μπορεί να ελεγχθεί η φωτιά σε αυτές τις περιπτώσεις και γι’ αυτό το λόγο νομίζω, αν κάνω λάθος διορθώστε με, κατατέθηκε και μία σχετική ερώτηση εδώ από δικό μας βουλευτή του Πειραιά, για τους αυθαίρετους οικισμούς και την ανάγκη επιπλέον  χρηματοδότησης του Περιβαλλοντικού Συνδέσμου Δήμων περιοχής Αθήνας – Πειραιά (ΠΕΣΥΔΑΠ) του οποίου είστε πρόεδρος. Έτσι δεν είναι;

Γ: Πρόκειται για τον βουλευτή της Β’ Πειραιά Δημήτρη  Μαρκόπουλο. Επιτρέψτε μου να τον ευχαριστήσω  δημόσια αφού είχε την πρωτοβουλία  και κατάθεσε την ερώτηση προς τον υπουργό Εσωτερικών  Τάκη Θεοδωρικάκο.

Το θέμα της ερώτησης είναι ότι, αν και το όρος Αιγάλεω είναι το μοναδικό βουνό του Λεκανοπεδίου στο πυρήνα του οποίου  υπάρχουν ενεργοί οικισμοί Ρομά  μέσα σε περιοχή απόλυτης προστασίας  που δημιουργούν μόνιμο κίνδυνο φωτιάς όπως έχει ήδη συμβεί, τόσο ο ΠΕΣΥΔΑΠ όσο και ο δήμος Κορυδαλλού  υποχρηματοδοτούνται για την πυρασφάλεια του βουνού και τη προστασία του περιβάλλοντος.  Παρά το γεγονός ότι λόγω της ύπαρξης τους και του υψηλού κινδύνου φωτιάς που συνυπάρχει   απαιτείται αυξημένη διάθεση πόρων, ανθρώπινου δυναμικού και μέσων.

Να αυξηθεί η επιχορήγηση πυροπροστασίας λόγω ειδικών συνθηκών.

Δ: Μπορείτε να γίνεται πιο συγκεκριμένος;

Γ: Χαρακτηριστικό να σας τονίσω ότι ενώ για τα βουνά Πεντέλη, Πάρνηθα, Υμηττό και Ποικίλο,  που δεν έχουν οικισμούς Ρομά, το ποσό που δίνεται σε κάθε αντίστοιχο Σύνδεσμο για την πυρασφάλεια  είναι περίπου 300.000€, στον ΠΕΣΥΔΑΠ δίνεται μόνο  είναι 175.000€, δηλαδή το 65% του μέσου όρου.  Από αυτά χρήματα του ΠΕΣΥΔΑΠ ένα μεγάλο μέρος πάει στην αποκατάσταση των ζημιών στις υποδομές.  Λόγω της έντονης παραβατικότητας, που δεν υπάρχει στην ίδια ένταση στα άλλα βουνά, άγνωστοι ρημάζουν τον εξοπλισμό πυρασφάλειας, τα πυροφυλάκια,  τις δεξαμενές πυρόσβεσης, τις μπάρες φραγής των δασικών δρόμων, τις κεραίες επικοινωνίας κλπ, πετούν μπάζα και ογκώδη στο δάσος με αποτέλεσμα να χάνονται χρήματα για την αποκατάσταση τους.

Πρόκειται για μια αστοχία του υπουργείου Εσωτερικών που πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα, όχι βέβαια με τη μείωση της επιχορήγησης των άλλων Συνδέσμων, αλλά με την αύξηση εκείνης του ΠΕΣΥΔΑΠ.

Δ: Ναι είναι και αναπόφευκτο νομίζω κύριε Γουρδομιχάλη, νομίζω είναι και μία επαγωγική σκέψη, διότι όταν έχουμε κάποιους οικισμούς Ρομά μέσα στην καρδιά ουσιαστικά

Γ: Σωστά το είπατε στην καρδιά του βουνού. Αλλά τονίζω ότι εγώ δεν λέω αν ευθύνονται οι Ρομά ή μέλη άλλων κοινωνικών ομάδων. Αναφέρω μόνο ότι η περιοχή υποφέρει από έντονη παραβατικότητα λόγω της αδυναμίας ή αδιαφορίας των αρμόδιων κρατικών αρχών. Η αστυνομία, το δασαρχείο, η πυροσβεστική, η πολεοδομία πρέπει να έχουν συστηματική και έντονη παρουσία.

Δ: Ακριβώς

Γ: Στη ζώνη απόλυτης προστασίας

Δ: Ναι αυτό ακριβώς ήθελα να πω κ. Γουρδομιχάλη.

Γ: Και δεν είναι μόνο αυτό, υπάρχουν ακόμα και μαντριά με ζώα που βόσκουν αυθαίρετα σε προστατευόμενες περιοχές και καταστρέφουν συστηματικά τις προσπάθειες ανθρώπων και φύσης για αναδάσωση.  Υπάρχει και συνεχίζεται αυθαίρετη δόμηση. Μιλάμε για απίστευτες καταστάσεις που  σε κάνει να αναρωτιέσαι αν υπάρχουν   η Αστυνομία, το Δασαρχείο, η Πολεοδομία που είναι  οι υπηρεσίες για τις οποίες οι φορολογούμενοι πληρώνουν φόρους.

Δ: Υπάρχει βία στη περιοχή

Γ: Υπάρχει βία και απειλή βίας. Στο κεντρικό πυροφυλάκιο που έχουμε στα πυροβολεία του του  Όρους Αιγάλεω , διέρχεται  ο μοναδικός ασφαλτοστρωμένος δρόμος που οδηγεί στη κορυφή.  Εκεί  οι πυροφύλακες μας δέχονται πιέσεις και απειλές, ειδικά τις ημέρες που πρέπει να εφαρμόσουν το απαγορευτικό ανόδου στο βουνό λόγω ισχυρών ανέμων

ΟΙ 52 χωματερές του όρους Αιγάλεω

Γ: Πρόσφατα, πριν 4 μήνες, με  μία έρευνα που κάναμε σαν ΠΕΣΥΔΑΠ χρηματοδοτούμενη από το Πράσινο Ταμείο,   διαπιστώσαμε ότι υπάρχουν 52 παράνομες χωματερές  στο Όρος Αιγάλεω. Από  μερικά τετραγωνικά μέτρα έκταση μέχρι τεράστιες χωματερές που υπολογίζουμε ότι μπορεί να έχουν και πάνω από 30.000 κυβικά μέτρα μπαζοσκούπιδων.

Δ:   Κύριε Γουρδομιχάλη για ποιο λόγο εκτιμάτε ότι η Πολιτεία δεν.. ουσιαστικά είναι μία απαξίωση θα λέγαμε.. δηλαδή δεν έχει λάβει..

Γ: Κατά τη γνώμη μου το θέμα με το όρος Αιγάλεω είναι καθαρά ταξικό. Συνήθως οι υπουργοί, οι μεγάλοι οικονομικοί παράγοντες κλπ μένουν στα βόρεια ή νότια προάστια.  Δεν έχουν βιώσει  τι  συμβαίνει εδώ στην Δυτική περιοχή.

Γ: Όλες οι πληγές του Φαραώ είναι στη Δυτική περιοχή του Λεκανοπέδιου, από την Ψυττάλεια, την χωματερή κλπ

Δ: Μιλάμε για πολίτες ενός κατώτερου Θεού δηλαδή

Γ:   Να το πω εγώ λίγο διαφορετικά.. πρόκειται για την διαχρονική εφαρμογή μια σκληρής  ταξικής πολιτικής διακρίσεων σε βάρος ανθρώπων του καθημερινού μόχθου. Μια πολιτική που λέει ότι στα βόρεια και στα νότια προάστια είναι οι καλές περιοχές αμιγούς κατοικίας  και δεν επιτρέπεται ούτε  φούρνο να ανοίξει κάποιος  και από την άλλη όλες οι οχλούσες δραστηριότητες να βρίσκονται μόνο εκεί που ζουν οι άνθρωποι του μόχθου και οι αδύναμοι.

Δ: Υπάρχει υποβάθμιση της ποιότητας της ζωής τους

Γ: Για παράδειγμα οι κάτοικοι της Δυτικής περιοχής, βάζω και τον Πειραιά μέσα, δεν έχουν  μέχρι το Σκαραμαγκά ούτε ένα τετραγωνικό μέτρο της θάλασσας ελεύθερο …

Δ: Μάλιστα, οπότε…

Γ: Οπότε το θέμα είναι αυτό. Άμεσα η απάντηση στην ερώτηση σας είναι αυτή που είπα προηγουμένως ότι προφανώς  δεν μένουν εδώ πολιτικοί και ισχυροί οικονομικοί παράγοντες για να δραστηριοποιηθούν.

Δ: Εντάξει, αυτή όμως δεν είναι  και λογική

Γ: Την απορρίπτουμε βεβαίως

Δ: Θα πρέπει να υπάρξουν οι ανάλογες πιέσεις, ούτως ώστε να αναστραφεί αυτή η κατάσταση

Γ: Δείτε ένα παράδειγμα, συγνώμη, να σας πω ότι ο δήμαρχος  Βρεττάκος στο Κερατσίνι παλεύει γιατί δεν μπορούν να αναπνεύσουν οι κάτοικοι του Κερατσινίου από οσμές

Δ: Ναι με τη δυσοσμία

Γ: Επειδή έτυχε να έχω περάσει από εκεί  έπεσα σε  περίπτωση που πραγματικά οι άνθρωποι ήταν σε απόγνωση. Στους υπεύθυνους δεν καίγεται καρφί. Φανταστείτε όμως να ήταν στην Κηφισιά λέω εγώ ή κάπου αλλού! Νύχτα θα είχαν ξηλωθεί οι εγκαταστάσεις και θα είχε αφαιρεθεί η άδεια λειτουργίας. Το θέμα είναι να το συνειδητοποιήσουμε αυτό.

Η σύσκεψη του ΠΕΣΥΔΑΠ για την πυρασφάλεια

Δ: Τώρα για την σύσκεψη αυτή που όπως είπαμε είναι ενήμερος και ο υπουργός Εσωτερικών, ο κύριος Θεοδωρικάκος

Γ: Δεν ξέρω αν έχει  ενημερωθεί, εμείς στείλαμε πρόσκληση.   Ηταν εκεί  όμως οι δήμαρχοι όλων των δήμων που ακουμπάνε περιμετρικά στο Όρος Αιγάλεω, από Κερατσίνι, Νίκαια, Κορυδαλλό, Αγία Βαρβάρα, Αιγάλεω, Πέραμα και Χαϊδάρι. Από την Περιφέρεια ήταν ως αντιπρόσωπος του Γ. Πατούλη  ο αντιπεριφερειάρχης Δυτικού Τομέα Αντρέας Λεωτσάκος. Χαιρετισμό έστειλε η αντιπεριφερειάρχης Πειραιά Σταυρούλα Αντωνάκου. Επίσης εκπρόσωποι κρατικών υπηρεσιών και πολλοί εθελοντές.

Δ: Έχετε λοιπόν κάποια δέσμευση- υπόσχεση ότι θα δούνε τις δυνατότητες για την χρηματοδότηση ή για κάποια άλλα ζητήματα;

Γ: Όχι δεν έχω καμία δέσμευση. Βασικά ένα αίτημα που έχουμε κάνει εδώ και περίπου ένα μήνα προς τον υπουργό Εσωτερικών να δεχτεί το συντονιστικό όργανο των Συνδέσμων του Λεκανοπεδίου, δηλαδή αυτούς που με την δράση τους αναπτύσσουν την πρόληψη των πυρκαγιών ακόμα δεν έχει απαντηθεί.

Υπάρχει ένα θέμα επικοινωνίας, ξέρω όμως και καταλαβαίνω τον όγκο δουλειάς που είχαν τώρα με τον κορονοϊό στο υπουργείο.

Δ: Κι αυτά είναι θέματα όμως που έχουν ένα ειδικό βάρος

Γ: Κα Πετούση τα αποτελέσματα της κλιματικής κρίσης θα τα βλέπουμε μπροστά μας σε λίγο πιο έντονα. Αν λοιπόν δεν υποστηρίξουμε το περιβάλλον, τα δάση, ποιος θα φιλτράρει τον αέρα για να αναπνέουν εκατομμύρια κάτοικο στο Λεκανοπέδιο; Πως θα υπάρξει   προοπτική καλύτερης ποιότητας ζωής;

Δ: Έτσι είναι, έτσι ακριβώς είναι κύριε Γουρδομιχάλη

Γ: Δεν θέλω να σας μαυρίσω την καρδιά αλλά μετα από τόσα χρόνια

Δ: Όχι την αλήθεια λέμε.. αυτή είναι η πραγματικότητα. Και αν η πραγματικότητα είναι δύσκολη και μαύρη φταίμε εμείς γι αυτό

Η ρύπανση  αφορά  όλους μας

Γ: Αλλά πρέπει όμως, να σας πω και κάτι άλλο. Υπάρχουν περίεργες, για να μη πω κάτι βαρύτερο, αντιλήψεις και σε αυτοδιοικητικούς παράγοντες. Γνωρίζω την περίπτωση ενός δημάρχου  σε δήμο ο οποίος δεν ακουμπάει σε βουνό, είναι αστικός εντελώς, δηλαδή είναι κάπου στο κέντρο του Λεκανοπεδίου, ο οποίος ούτε λίγο ούτε πολύ μου δήλωσε   ότι   δεν τον ενδιαφέρει η δράση των Συνδέσμων για τα βουνά  γιατί   δεν ακουμπά σε βουνά. Δηλαδή φαντάζεται ότι η ατμοσφαιρική ρύπανση , ο μολυσμένος αέρας, θα σταματήσει στα τάδε δρόμο που είναι το διοικητικό όριο του δήμου του.

Νομίζω ότι με μια τέτοια αντίληψη ο συγκεκριμένος δήμαρχος  μόνο κακές υπηρεσίες προσφέρει στους δημότες του. Να μην έχουμε αυταπάτες, η ρύπανση είναι ενιαία στο Λεκανοπέδιο. Και επομένως είναι πολύτιμη κάθε δράση που υποστηρίζει την ποιότητα του αέρα που αναπνέουμε, τα υπόγεια νερά κ.λ.π

Η ερώτηση στη Βουλή

Δ: Για να δούμε τώρα κύριε Γουρδομιχάλη πως θα εξελιχθούν τα πράγματα, υπάρχει κι αυτή η ερώτηση που σίγουρα θα βοηθήσει..

Γ: Αυτό είναι σημαντικό. Είναι  πολύ σημαντικό και θα ήθελα να τον ευχαριστήσω πάλι τον Δημήτρη Μαρκόπουλο για αυτή την πρωτοβουλία του να αναδείξει το πρόβλημα. Ήταν και για μας ευχάριστη έκπληξη. Εμείς δώσαμε ένα δελτίο τύπου για τα αποτελέσματα της σύσκεψης. Είχε την ευαισθησία να το κάνει ερώτηση. Ετσι έπρεπε να κάνουν και οι άλλοι βουλευτές της περιοχής

Δ: Που συμμετείχαν, ναι.

Γ:  Οι δήμοι που συμμετείχαν  προσεγγίζουν τις 800.000 περίπου πληθυσμό.  Περιλαμβάνω και τον Πειραιά, γιατί είμαι σίγουρος ότι ο δήμαρχος Γιάννης  Μώραλης  θα είχε έρθει αν δεν είχε ανειλημμένη υποχρέωση. Εχει άμεση σχέση ο Πειραιάς με το όρος Αιγάλεω και ας μην ακουμπά άμεσα σε αυτό.

Δ: Βεβαίως. Έχετε απόλυτο δίκιο. Θα είμαστε σε επικοινωνία κύριε Γουρδομιχάλη, να δούμε πως θα εξελιχθούν τα πράγματα, διότι είναι έτσι όπως το λέμε κάποιοι πνεύμονες ζωής που πρέπει να τους προστυχεύουμε, ειδικά όταν ζούμε σε μία πόλη που το πράσινο είναι λίγο δυσεύρετο.

Γ:   Αν δεί κάποιος κυρία Πετούση από ψηλά, από το Όρος Αιγάλεω, κάτω την τσιμεντούπολη απογοητεύεται. Σκέφτομαι πως είναι δυνατόν τα ελάχιστα πάρκα  των 5, 10,20 ή 30 στρεμμάτων θα αναπληρώσουν τα συμπαγή δάση εκατοντάδων χιλιάδων στρεμμάτων των βουνών του Λεκανοπεδίου αν αυτά καταστραφούν;

Η υποχρέωση της κεντρικής διοίκησης

Δ: Βέβαια. Θα ήθελα κλείνοντας να σας ευχαριστήσω και να κλείσουμε  τη συζήτηση με μια τελευταία κουβέντα.

Γ: Η επίδραση των βουνών είναι αναντικατάστατη  στη βελτίωση της ποιότητας ζωής στο Λεκανοπέδιο. Η αυτοδιοίκηση κάνει ότι μπορεί για να τα προστατεύσει. Η κεντρική διοίκηση πρέπει από την πλευρά της να ενισχύσει δυνατά αυτή τη  προσπάθεια. Και να καταπολεμήσει τη γραφειοκρατία, που αποτελεί εξίσου σοβαρό κίνδυνο με τη φωτιά, για την πυρασφάλεια των  βουνών.