Γ. ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ:ΣΤΗΝ ΑΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ ΑΝΑΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ Ο ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ

Και ξαφνικά μέσα από το σοκ που προκάλεσε η πανδημία, μέσα στην ανασφάλεια, του «τι ξημερώνει αύριο», μέσα στην αβεβαιότητα για το αν οι ζωές μας αποκτήσουν και πάλι κάποια στιγμή ,κανονικούς ρυθμούς, αναδείχθηκε ο σημαντικός ρόλος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Ένας θεσμός, παρότι εν ενεργεία , παροπλισμένος και λαβωμένος εξαιτίας του καταιγισμού των μνημονίων της τελευταίας δεκαετίας και τις αλλεπάλληλες οικονομικές περικοπές, σε κονδύλια, καθώς και από τις πολιτικές των Κυβερνήσεων .
Ο θεσμός της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, έγινε και πάλι ο ρυθμιστής που η κοινωνία είχε ανάγκη.
Η έκρηξη ενός τόσο σοβαρού προβλήματος ανέδειξε τις δύο βασικές αρχές που πρέπει να διέπουν την Αυτοδιοίκηση, την Αρχή της Εγγύτητας και την Αρχή της Επικουρικότητας.
Ο κάθε δήμος γνωρίζει τις ανάγκες των Δημοτών. Οι διοικήσεις έχουν ταυτιστεί με τις ιδιαιτερότητες του πληθυσμού, ξέρουν μέσω των κοινωνικών υπηρεσιών τις οικογένειες που χρήζουν βοήθεια, και γνωρίζουν εν γένει τα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα του Δήμου.
Έχουν στην κατοχή τους το μεγάλο όπλο της καθαριότητας, της δημοτικής αστυνομίας. Ο covid 19, λειτούργησε σαν απινιδωτής για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, αφού η Πολιτεία στράφηκε προς αυτήν ζητώντας βοήθεια. Και την βρήκε.
Ελλείψει οικονομικών πόρων , οι τελευταίες κυβερνήσεις φέρθηκαν στην Τοπική Αυτοδιοίκηση , σαν σε παρία…Έτσι ο κοινωνικός ρόλος των δήμων συρρικνώθηκε, συμπιέστηκε κυρίως σε καθήκοντα γραφειοκρατικά, σε ρόλο «κουτσοπόδαρου» που τον υποχρεώνουμε να τρέχει σε ώρα ανάγκης… Και φαίνεται ότι αυτή η ανάγκη, ήρθε!
Η πανδημία, έφερε την κεντρική εξουσία σε απόγνωση, μη δυνάμενη να χειριστεί μια τέτοια κρίση στο σύνολο της. Πώς να γίνει ο σχεδιασμός; πώς να προχωρήσει στην υλοποίηση των δράσεων; Κι εκεί ανέλαβε , η τοπική αυτοδιοίκηση, πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια.
Μετά το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό , που αντιμετώπισε το «θηρίο» πρόσωπο με πρόσωπο, υπήρξαν κι αυτοί που το …άρπαξαν από το χέρι και αναμετρήθηκαν μαζί του:
– Με το προσωπικό καθαριότητας, που μέχρι κι ο τελευταίος μεγαλοαστός, συνειδητοποίησε πως αν αυτοί οι άνθρωποι δε βγουν στους δρόμους ,για να δουλέψουν και να συλλέξουν τις βρωμιές τους καθενός μας εκτός από τον φονικό ιό θα είχαμε και άλλα υγειονομικά προβλήματα.
Όταν έπρεπε όλοι να μείνουμε σπίτι, εκείνοι έπρεπε να είναι έξω αντιμέτωποι τόσο με τα επικίνδυνα νοσοκομειακά απόβλητα όσο και με τους τόνους των αστικών σκουπιδιών μέσα στην καραντίνα, όταν τρώγαμε ασταμάτητα από ανία και άγχος.
– Το προσωπικό στο «Βοήθεια στο Σπίτι», ένα πρόγραμμα αμφιλεγόμενο, αμφισβητούμενο, που έχει κατηγορηθεί πολλάκις πως δεν χρειάζεται και είναι περιττό!! πως σιγά τη δουλειά που προσφέρει, αφού χαμένα πηγαίνουν τα χρήματα από τις επιδοτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και αυτά τα ίδια παιδιά βγήκαν στους δρόμους, μοιράζοντας χιλιάδες μερίδες φαγητού ημερησίως (μόνο στην Αττική) αλλά και φάρμακα, σε ομάδες ανθρώπων που δεν μπορούσαν αλλά και δεν έπρεπε να βγουν από το σπίτι. Καθαριστές, νοσηλευτές και κοινωνικοί λειτουργοί του προγράμματος, στήριξαν κι αυτοί με τη σειρά τους την κοινωνία στις δύσκολες μέρες της καραντίνας.
– οι ψυχολόγοι , που πολλές φορές θεωρήθηκαν ως προκλητική πολυτέλεια όταν εντάχθηκαν στις κοινωνικές υπηρεσίες των Δήμων, αλλά τώρα ήταν αυτοί που μίλησαν με τους παππούδες, τις γιαγιάδες και τους μοναχικούς που φοβήθηκαν…. Έδωσαν πάμπολλες λύσεις και προτάσεις στα προβλήματα ενδοοικογενειακής βίας και στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων
Πόση μεγαλύτερη θα ήταν αλήθεια η βοήθεια προς την πολιτεία και τους πολίτες, ΑΝ:
– δεν είχαν διαλυθεί την εποχή των μνημονίων οι δημοτικές αστυνομίες και σε συνεργασία με την ΕΛ.ΑΣ θα επέβλεπαν ώστε να μην έβγαινε ο κόσμος σε μπουλούκια στους δρόμους ή τις πλατείες ενώ θα φρόντιζαν να τηρούνται τα μέτρα σε κάθε γωνιά της κάθε πόλης.
– αν λειτουργούσαν μίνι ιατρικά κέντρα, όπως πολλές φορές ειπώθηκε κι έμεινε στα χαρτιά η δημιουργία τους, για λήψη δειγμάτων για τα τεστ του κορονοιου, μαζί με ενημέρωση, για την προστασία και τον καθησυχασμό του κόσμου.
Πόσο διαφορετικά θα ήταν όλα αν η τοπική αυτοδιοίκηση είχε μια ανοδική κι όχι μια φθίνουσα πορεία τα τελευταία χρονιά
Το δεύτερο lock down η αλήθεια είναι πως βρίσκει τη διοίκηση του Κορυδαλλού ποιο έτοιμη να αντιμετωπίσει τη πανδημία του κορωνοϊού παίρνοντας έγκαιρα μέτρα όπως:
• Τη διενέργεια Rapid tests στους εργαζόμενους και όχι μόνο
• Απολυμάνσεις
• Προμήθεια μέσων Ατομικής Προστασίας
• Ενημέρωση των Δημοτών για τα μέτρα που πρέπει να υιοθετήσουν στη καθημερινότητα τους
• Διανομή φαγητού –τροφίμων κ.λ.π. στους έχοντας ανάγκη
• Και φυσικά μη ξεχνώντας τις γιορτινές μέρες που έρχονται στολίσαμε τη όλη τη πόλη
Νομίζω πως αυτή τη χρονιά οι ευχές θα είναι λίγο πολύ προβλέψιμες… θέλουμε να τελειώσει αυτός ο εφιάλτης. Να γυρίσουμε στις ζωές μας και νομίζω πως η πολυτιμότερη ευχή πλέον είναι το 2021 να μας βρει όλους εδώ!