ΜΕ ΤΙΣ ΗΠΑ ΠΑΛΙ ΣΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ΜΕ ΕΝΕΡΓΟ ΡΟΛΟ Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΚΟΡΥΦΗΣ ΤΟΥ ΝΑΤΟ

γράφει ο Λυκούργος Χατζάκος

ΠΕΚΙΝΟ ΚΑΙ ΜΟΣΧΑ ΕΓΕΙΡΟΥΝ  ΣΟΒΑΡΟΥΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΥΣ.

ΣΥΜΜΑΖΕΜΕΝΟΣ Ο ΤΟΥΡΚΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΕΠΙΔΟΘΗΚΕ ΣΕ ΜΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ «ΓΟΗΤΕΊΑΣ»

Η πρώτη, επίσημη, διεθνής παρουσία του Προέδρου Biden στην Σύνοδο κορυφής της ΒορειοΑτλαντικής Συμμαχίας στις Βρυξέλλες, συνοδεύθηκε από την σαφή και ευθεία διατύπωση της πραγματικότητας συναφώς με τις προκλήσεις τις οποίες αντιμετωπίζει η Δύση σήμερα.

Οι ηγέτες των μελών του ΝΑΤΟ αναγνώρισαν -ρητώς και επισήμως- τις απειλές για την διεθνή τάξη, τις οποίες συνεπάγεται η ανάπτυξη του πυρηνικού οπλοστασίου της Κίνας. Το κοινόανακοινωθέν της συνόδου κορυφής (τελική δήλωση), καταγράφεται ότι «οι δεδηλωμένες φιλοδοξίες και η αποφασιστική (assertive) συμπεριφορά της Κίνας παρουσιάζουν συστημικές προκλήσεις στη διεθνή τάξη που βασίζεται στους κανόνες και σε τομείς που σχετίζονται με την ασφάλεια της Συμμαχίας».

Ακόμη,  με σαφήνεια έκαναν αναφορά στην υπονομευτική πολιτική της Μόσχας έναντι των διεθνών και Δυτικών θεσμών (στην οποία προσπάθεια, αρωγός του Κρεμλίνου υπήρξε ο τέως Πρόεδρος των ΗΠΑ), αναγνωρίζοντας την Ρωσία του Βλαντιμίρ Πούτιν ως χώρα, αν όχι εχθρική, τουλάχιστον ανταγωνιστική της Δύσεως.

Το Πεκίνο, απάντησε άμεσα με δηλώσεις υψηλών αξιωματούχων οι οποίοι ανέφεραν ότι η αμυντική πολιτική της Κίνας είναι «αμυντικής φύσης», ενώ, διατύπωσαν την προτροπή προς την Συμμαχία ώστε το ΝΑΤΟ να «αφιερώσει περισσότερη από την ενέργειά του για την προώθηση του διαλόγου».

«Η επιδίωξή μας στον αμυντικό και στρατιωτικό εκσυγχρονισμό είναι δικαιολογημένη, λογική, ανοιχτή και διαφανής», είναι η φράση με την οποία η αποστολή της Κίνας στην Ευρωπαϊκή Ένωση έδωσε απάντηση στην ΝΑΤΟϊκή ανακοίνωση.

Επίσης, στην ανακοίνωση της Κινεζικής αντιπροσωπείας αναφέρεται ότι, το ΝΑΤΟ πρέπει να δει την ανάπτυξη της Κίνας με «ορθολογικό τρόπο» και «να σταματήσει να παίρνει τα νόμιμα συμφέροντα και δικαιώματα της Κίνας ως δικαιολογία για χειραγώγηση της πολιτικής του μπλοκ, τη δημιουργία αντιπαράθεσης και την τροφοδότηση του γεωπολιτικού ανταγωνισμού».

Εξισορροπητική ήταν η τοποθέτηση του Γ.Γ. της Συμμαχίας κ. Jens Stoltenberg, ο οποίος δήλωσε στους δημοσιογράφους κατά την συνέντευξη τύπου που προηγήθηκε της Συνόδου τα εξής: «δεν μπαίνουμε σε έναν νέο Ψυχρό Πόλεμο και η Κίνα δεν είναι αντίπαλος μας, ούτε εχθρός μας» και κατέληξε «πρέπει να αντιμετωπίσουμε μαζί, ως συμμαχία, τις προκλήσεις που θέτει η άνοδος της Κίνας στην ασφάλειά μας»

Η ανησυχία των ΝΑΤΟϊκών ηγετών είναι εύλογη καθώς, σήμερα στις Κινεζικές ένοπλες δυνάμεις, το προσωπικό (σε ενεργό καθήκον) υπερβαίνει τα 2 εκατομμύρια, ενώ η επέκτασή της και η δημιουργία στρατιωτικών βάσεων στην Αφρικανική ήπειρο ερεθίζει τις ευαισθησίες των Δυτικών ηγετών, οι οποίοι προβληματίζονται για την ασφάλεια και την δημοκρατικών θεσμών εφ’ όσον το καθεστώς του Πεκίνου δεν θεωρείται υπόδειγμα δημοκρατικών και φιλελεύθερων αξιών…

Τέλος, με υψηλό ενδιαφέρον αναμένεται η προσεχής συνάντηση του Προέδρου Bidenμε τον Ρώσο Πρόεδρο, στην Γενεύη την Τετάρτη (αύριο).

Είναι γεγονός ότι οι Δυτικοί ηγέτες εμφανίζονται αποφασισμένοι να υπερασπισθούν τα συμφέροντα των Δυτικών φιλελεύθερων, δημοκρατικών κρατών καθώς η επάνοδος των ΗΠΑ στην ενεργό δράση εντός των Συμμαχικών θεσμών και η στιβαρή παρουσία του κ. Biden (ο οποίος για μία ακόμη φορά διαβεβαίωσε ρητά ότι «η Αμερική επιστρέφει στο τραπέζι»), προσδίδει ασφάλεια και σιγουριά.

Τέλος, πρέπει να επισημανθεί το γεγονός της «κόσμιας» παρουσίας του Τούρκου Προέδρου κ. Erdoganο οποίος άφησε κατά μέρος τις υψηλές αντιδυτικές κορώνες και τους ψευτοπαλικαρισμούς και εμφανίζοντας ένα συγκαταβατικό και μετριοπαθές προσωπείο, επιχείρησε να «γοητεύσει»,τους ηγέτες της Συμμαχίας, αντιλαμβανόμενος ότι ο νέος Αμερικανός Πρόεδρος δεν πρόκειται να επιτρέψει τα περιθώρια παιγνίων που άφηνε η μειωμένου κύρους και αξιοπιστίας προηγούμενη Προεδρία Trump και αισθανόμενος ότι η Τουρκία οδηγείται σε πολιτική απομόνωση από την διεθνή κοινότητα.

Ο Τούρκος Πρόεδρος, ευνοήτως, δεν διαθέτει αξιοπιστία στην πολιτική του και η συγκαταβατικότητά του κατά την συνάντηση με τον Έλληνα Πρωθυπουργό δεν είναι αποτέλεσμα συνειδητής πολιτικής επιλογής, αλλά, μία προσπάθεια να αποκτήσει επιχειρήματα έναντι των Δυτικών Συμμάχων και Ευρωπαίων Εταίρων της Ελλάδος. Βέβαια, σε κάθε περίπτωση, αυτό δεν είναι αμελητέο και φυσικά, χωρεί χειρισμών αξιοποιήσεως από Ελληνικής πλευράς.

Πάντως, συνιστά αισιόδοξη προοπτική το γεγονός ότι σε αυτή την Σύνοδο κορυφής, εκτός από την Αμερικανική επάνοδο στο προσκήνιο, τέθηκαν και ζητήματα ευρύτερου ενδιαφέροντος όπως αυτό της κλιματικής αλλαγής και της ευθύνης της Συμμαχίας για την προσαρμογή σε αυτά τα δεδομένα.

Μέλλει να δειχθεί στην πράξη αν η θεραπεία των τραυμάτων τα οποία προεκάλεσε η παρουσία του ιδιότυπου και αλλοπρόσαλλου τέως Προέδρου των ΗΠΑ, θα καταστεί εφικτή και η Δύση να ανακτήσει το χαμένο έδαφος στην διεθνή σκηνή.