ΕΦΥΓΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΡΗΤΙΚΟΣ
Ένας ευπατρίδης, ένας αγωνιστής, ένας έντιμος και συνεπής πολιτικός έφυγε από την ζωή, στα 84 χρόνια του (γεννήθηκε το 1937).
Το τελευταίο διάστημα, ο Παναγιώτης Κρητικός νοσηλευόταν στο Πειραϊκό Θεραπευτήριο Καστέλας, υπό την ιατρική επίβλεψη του Λεωνίδα Γρηγοράκου. Υπέστη καρδιακή ανακοπή και το τελευταίο 10ήμερο είχε διασωληνωθεί.
Ως νέος ήταν μέλος της νεολαίας της Ενώσεως Κέντρου, ενώ ήταν στέλεχος του κόμματος του Γ. Παπανδρέου. Κατά την περίοδο της δικτατορίας ανέπτυξε σημαντική αντιδικτατορική δράση, ενώ με την μεταπολίτευση στρατεύθηκε στο ΠΑΣΟΚ, με το ψηφοδέλτιο του οποίου εκλέγετο Βουλευτής, από το 1977 έως και το 2004. Διετέλεσε Α΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής από το 1981 έως και το 2000, πάντοτε παρών στις προσπάθειες των πολιτών της Β΄ Πειραιά για βελτίωση των συνθηκών της ζωής τους και την ανάπτυξη της περιφερείας τους.
Εκτός από την πολιτική δράση ήταν πολυγραφότατος λογοτέχνης και αρθρογραφούσε σε πολλά έντυπα, με πλέον πρόσφατη την αρθρογραφία τους στο «Πρώτο Θέμα».
Ο Παναγιώτης Κρητικός γεννήθηκε στον Γέρακα Λακωνίας αλλά μεγάλωσε στον Πειραιά. Σπούδασε στην Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και στο Πάντειο. Ανέπτυξε πολιτική δράση ως φοιτητής, στην οργάνωση Νέων Ενώσεων Κέντρου (ΟΝΕΚ) και στη συνέχεια της Ελληνικής Δημοκρατικής Νεολαίας.
Την περίοδο του Ανένδοτου, γνωρίστηκε με τον Γεώργιο και τον Ανδρέα Παπανδρέου. Μετά την επιβολή της χούντας, ανέπτυξε αντιδικτατορική δράση και μετείχε στις αντιστασιακές οργανώσεις ΕΚΔΑ (Εθνικό Κίνημα Δημοκρατικής Αντίστασης), Ελληνική Αντίσταση, του Αλέξανδρου Παναγούλη, με τον οποίο διατηρούσε φιλικούς δεσμούς από τη νεολαία της Ένωσης Κέντρου και στο ΠΑΚ Εσωτερικού.
Συνελήφθη τρεις φορές και τελικά καταδικάστηκε σε πολυετή κάθειρξη από Έκτακτο Στρατοδικείο της χούντας, αφού προηγουμένως είχε κρατηθεί στο ΕΑΤ-ΕΣΑ.
Μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας, ήταν ένα από τα ιδρυτικά μέλη του ΠΑΣΟΚ το 1974, στην Κεντρική Επιτροπή του οποίου εκλεγόταν επί σειρά ετών, ενώ ήταν βουλευτής από το 1977 έως το 2004.
Έχει γράψει πολιτικά βιβλία, μεταξύ των οποίων και το « Η Ρήξη: Ο Ανδρέας Παπανδρέου στη δεκαετία του ’60», περίοδο την οποία ο Κρητικός θεωρεί ως την πιο καθοριστική στην διαμόρφωση της προσωπικότητας του Α. Παπανδρέου.
Πέρα, όμως από τα δημόσια αξιώματα, παρέμενε πάντοτε ένας προσηνής και σόφρων άνθρωπος, με τον οποίο, ακόμη και αν διαφωνούσες, είχες να κερδίσεις από την επικοινωνία και την συζήτηση μαζί του. Η απώλειά του αφήνει σίγουρα ένα δυσαναπλήρωτο κενό…
Καλό ταξίδι Πρόεδρε!