Εκδήλωση μνήμης για την εκατονταετηρίδα της Μικρασιατικής καταστροφής

Μία βραδιά που ξεκίνησε ως επετειακή εκδήλωση-αφιέρωμα για την εκατονταετηρίδα της Μικρασιατικής καταστροφής, κατέληξε σε μυσταγωγική τελετή ανάκλησης μνήμης και απόδοσης τιμής.

Και βέβαια, δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, αφού την επιμέλεια είχε ο καθηγητής μουσικής και υπεύθυνος του Σχολείου Παραδοσιακής Μουσικής του Δήμου μας, ο λυράρης Ηλίας Υφαντίδης, ο οποίος ξεπέρασε τον εαυτό του.

Αξιοποίησε όλα τα τμήματα των πολιτιστικών τμημάτων του Δήμου και με μεγάλη δεξιότητα, με την «μαεστρία» που τον διακρίνει, δημιούργησε μία σύνθεση, μία παράσταση που –πραγματικά-, άφησε εποχή. Μία παράσταση που, δίχως καμία υπερβολή, αξίζει να παρουσιαστεί σε «μεγάλες» αίθουσες.

Και δεν είναι λόγια και έπαινοι κάποιου που εκτιμά το συνολικό έργο του Ηλία, αλλά αποδεικνύεται από το γεγονός ότι αρκετή ώρα από το τέλος της εκδήλωσης οι θεατές δεν έφευγαν από την θέση τους. Παρέμεναν εκεί, στο κατάστρωμα της πλατείας συγκλονισμένοι, πλημμυρισμένοι από συναισθήματα καθώς είχε περάσει στην ψυχή τους ο πόνος, η νοσταλγία, το δάκρυ που γεννά ένα «γιατί» που βρίσκεται στα χείλη των διωγμένων και των προσφύγων.

Συγκλονισμένοι από την εκκωφαντική σιωπή στην προκυμαία της Σμύρνης, των δρόμων και των ακτών του Πόντου. Μιας σιωπής, διάτρητης από πυροβολισμούς και κλαγγές σπαθιών. Μιας σιωπής που μόνο αυτή μπορεί να εκφράσει τον απόλυτο βαθύ πόνο και την οργή.

Συγκλονισμένοι από την αίσθηση χιλιάδων «σ’ αγαπώ, να προσέχεις» που έμειναν να πλανώνται στον αέρα. Ένα «σ’ αγαπώ» που λαχανιασμένο, κυνηγημένο, γεμάτο πληγές, ματωμένο βούτηξε στα νερά του Αιγαίου να γλυτώσει…. Και που το πήρε ο άνεμος μεταφέροντάς το σαν ψίθυρο βασανιστικής ενοχής και έλλειψης στην απέναντι ακτή… εκεί που η μητέρα-πατρίδα έγινε πολλές φορές μητριά…

Γιατί αυτό πέτυχε χθες ο Ηλίας Υφαντίδης με την εξαιρετικά δομημένη παράσταση που ετοίμασε. Να τιμήσει την μνήμη όσων χάθηκαν, αλλά, να ζωντανέψει μνήμες -μνήμες καταγεγραμμένες στο συλλογικό μας DNA και ταυτόχρονα να δηλώσει περήφανα «είμαστε εδώ και συνεχίζουμε»…

Ο Δήμαρχος κ. Λάμπρος Μίχος, εμφανώς συγκινημένος προλόγισε την εκδήλωση, τονίζοντας ότι πέρα από τις σφαγές και τις απώλειες και τον θρήνο, πρέπει να στεκόμαστε στην εποποιΐα που γράφηκε μετά. Την ενσωμάτωση του ενός εκατομμυρίου προσφύγων στην Ελλάδα, προσφύγων που στάθηκαν στα πόδια τους και εμπλούτισαν με τον πολιτισμό που κουβαλούσαν την Ελληνική πραγματικότητα, συμβάλλοντας καθοριστικά στην σύνθεση του σημερινού πολιτιστικού κεκτημένου, το οποίο μπορούμε και εμείς να απολαμβάνουμε.

Ιδιαίτερη συγκίνηση προκάλεσε η αναφορά του Δημάρχου στον δημιουργικό ρόλο του Μικρασιατικού και Ποντιακού προσφυγικού στοιχείου στην ανάπτυξη της πόλης και στην δραστηριότητα του «Συλλόγου Προσφύγων Οικιστών πολυκατοικιών» στην πόλης μας. Πρόεδρος του Συλλόγου, ο οποίος εκπροσωπούσε περί τις 4.000 άτομα, ήταν μία εμβληματική προσωπικότητα, ο Μανώλης Χριστοφόρου. Στον ιστό έξω από το Δημαρχείο, είπε ο κ. Μίχος, βρίσκεται η σημαία του Συλλόγου, η οποία θα παραμείνει μέχρι τέλη Σεπτεμβρίου εις ένδειξη τιμής.

Στην συνέχεια, ο Δήμαρχος κάλεσε δίπλα του την κ. Στάσα Χριστοφόρου-Βακάλογλου , κόρη του Μανώλη Χριστοφόρου, στην οποία επέδωσε αναμνηστικό μετάλλιο με το σήμα της πόλης, με τους παριστάμενους να χειροκροτούν θερμά εκφράζοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο την βαθειά συγκίνηση και την αναγνώριση στην προσφορά των προσφύγων.

Στην αποφώνησή του ο κ. Μίχος εξήρε το έργο και την προσφορά του κ. Υφαντίδη λέγοντας «είμαι βαθειά συγκλονισμένος γιατί αποδόθηκε ένα πολύ υψηλής θέαμα-ακρόαμα», κάνοντας ιδιαίτερρη αναφορά στην καλλιτεχνική αξία  των μουσικών που έλαβαν μέρος στην παράσταση «είναι μουσικάρες, παγκόσμιας αναγνώρισης», είπε χαρακτηριστικά, ενώ, επαινετικά εκφράστηκε και για τα μέλη του χορευτικού συγκροτήματος –στα οποία ο Δήμος θα προσφέρει ως αναγνώριση μία δική τους στολή-, του θεατρικού και βέβαια, δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει και να παρουσιάσει στους θεατές τους αφανείς συντελεστές, τους εργαζόμενους του Δήμου οι οποίοι φρόντιζαν σε όλη την διοργάνωση «Γιορτές Πόλης» να διατηρούνται οι χώροι των εκδηλώσεων καθαροί και να διαμορφώνονται κατά περίσταση προκειμένου να διεξαχθούν οι εκδηλώσεις.

Γράφει ο Λυκούργος Χατζάκος

Η πλήρης ταυτότητα της παράστασης:

Σχολείον Παράδοσης & Λαογραφίας Δήμου Αγίας Βαρβάρας

«Μνήμη μου σε προσκυνώ!»

Μουσική- αφηγηματική- χορευτική παράσταση αφιερωμένη στην επέτειο των 100 ετών από τη Μικρασιατική Καταστροφή.  Ένα ταξίδι στο Φως, με οδηγό την ανυπέρβλητη δύναμη που κρύβει μέσα του ο Άνθρωπος!

Συντελεστές

Αφήγηση:  Άννα Καλαϊτζόγλου – Θεόδωρος Ευστρατιάδης

Μουσικοί: Χρήστος Τσιαμούλης: Ούτι – Τραγούδι, Ηλίας Υφαντίδης: Λύρα Πόντου – Τραγούδι, Γιώργος Μαρινάκης: Βιολί, Πάνος Δημητρακόπουλος: Κανονάκι, Ανδρέας Παππάς: Κρουστά.

Κλασικό Τραγούδι: Ανδρέας Καραούλης

Βυζαντινή Χορωδία Δημοτικού Ωδείου Αγίας Βαρβάρας, Χοράρχης: Αθανάσιος Ιωαννίδης

Χορευτικές Ομάδες Παραδοσιακών χορών Σχολείου Παράδοσης & Λαογραφίας. Δασκάλα Χορού: Μαρία Καμολίκη

Θεατρική Ομάδα Μελών Κ.Α.Π.Η. Δήμου Αγίας Βαρβάρας

Υπεύθυνη: Μαρία Γκοτσοπούλου: Προϊσταμένη Τμήματος Προστασίας Ηλικιωμένων & Κοινωνικής Αλληλεγγύης

Καλλιτεχνική επιμέλεια: Ηλίας Υφαντίδης