Νάντια Γιαννακοπούλου: Δεν ξεχνάμε τη θλιβερή επέτειο, τα θύματα, τους ανθρώπους που ζουν στη ψυχή τους την τραγωδία

Δήλωση Υπ. Προέδρου ΠΑΣΟΚ, Βουλευτού Νάντιας Γιαννακοπούλου για τη συμπλήρωση έξι ετών από την τραγωδία στο Μάτι Αττικής.

Η σημερινή θλιβερή επέτειος φέρνει στο νου όλων μας μνήμες της ανείπωτης τραγωδίας από τη φονική φωτιά που ξέσπασε την 23^η Ιουλίου 2018 στο Μάτι.

Μια φονική πυρκαγιά που είχε 104 νεκρούς, οι οποίοι αφέθηκαν στο έλεος των περιστάσεων, συνεπεία προκλητικών κρατικών παραλείψεων και ολιγωριών.

Είχε δεκάδες τραυματίες, και ακόμη περισσότερους που συνεχίζουν να ζουν σήμερα τον δικό τους Γολγοθά. Μια φονική πυρκαγιά που μας θυμίζει την περίφημη κυβερνητική  «σύσκεψη – παράσταση» στην οποία συζητιόταν μπροστά στην κάμερα για το αν θα πετάξουν την επόμενη ημέρα τα εναέρια μέσα πυρόσβεσης, για μια πυρκαγιά που είχε σβήσει φτάνοντας στη θάλασσα πολλές ώρες πριν, ενώ υπήρχαν ήδη καμένοι και άλλοι καίγονταν την ίδια ώρα.

Τα θύματα, οι συγγενείς τους, αλλά και όσοι πέρα από τη θλίψη τους  αντιμετωπίζουν και άλλα προβλήματα λόγω εγκαυμάτων που υπέστησαν, περιμένουν δικαίωση. Η δίκη για την τραγωδία στο Μάτι έχει ξεκινήσει από μηδενική βάση,  μετά την έφεση που άσκησε η Εισαγγελία Εφετών Αθηνών για το σύνολο της απόφασης, καθώς προκλήθηκαν αντιδράσεις λόγω των ποινών που επιβλήθηκαν πρωτοδίκως.

Ακόμη δεν έχει υπάρξει καν μια συγγνώμη, για ανάληψη πολιτικής ευθύνης από την τότε Κυβέρνηση. Το Εφετείο θα εξετάσει μεν την υπόθεση και τις ποινές, τις οποίες όμως επισύρουν απλά πλημμελήματα και όχι κακουργηματικές πράξεις, όπως θα έπρεπε να χαρακτηρίζονται,  σύμφωνα με την πρόταση του αρμόδιου εισαγγελέα.

Οι εγκαυματίες δε που κατόρθωσαν να επιζήσουν, δεν αισθάνθηκαν την αρωγή της Πολιτείας ούτε καν για την νοσηλεία τους…

Δεν ξεχνάμε τη θλιβερή επέτειο, τα θύματα, τους ανθρώπους τους, που καθημερινά, βιώνουν στην ψυχή τους την πρωτοφανή τραγωδία.

Ευθύνη όλων μας είναι να μιλήσουμε, να μην ξεχάσουμε τους πολιτικούς και υπηρεσιακούς υπεύθυνους, την αρωγή που πρέπει να έχουν οι επιζήσαντες αυτής της τραγωδίας, αλλά πρωτίστως την ευθύνη του Κράτους που πρέπει να σέβεται και να προστατεύει τους πολίτες του, που έχει χρέος να βελτιώνει την Πολιτική Προστασία, ώστε να μπορεί να διαφυλάσσει το υπέρτατο αγαθό, τη ζωή.