Η Αίγινα είναι τα καλοκαίρια της ενήλικης ζωής μου, της ζωής μου ως μαμά μέσα σε μια όμορφη οικογένεια. Σαν παιδί και σαν έφηβη τα καλοκαίρια μου τα πέρναγα στην Ικαρία, τόπο καταγωγής της μητέρας μου. Όμως, η Αίγινα είναι το ησυχαστήριό μου, ο αγαπημένος μου καλοκαιρινός προορισμός.
Το πρώτο μέρος που βλέπω το πρωί είναι τα Μέθανα, απέναντι, και την θάλασσα να τα αγκαλιάζει, αφού πρώτα το βλέμμα περάσει από τα λιόδεντρα που έχουμε στο κτήμα.
Ένα από τα μέρη του νησιού όπου θα σας έλεγα ότι πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφτεί κανείς είναι ο Ναός της Αφαίας, που είναι ο αρχαιότερος ναός στον ελλαδικό χώρο. Το ξέρετε πώς πιστεύεται ότι ήταν το πρότυπο πάνω στο οποίο βασίστηκαν οι Ικτίνος και Καλλικράτης για να φτιάξουν τον Παρθενώνα;
Επίσης είναι υπέροχη η βόλτα στην Παλαιοχώρα που έχει πάρα πολλά βυζαντινά εκκλησάκια και βέβαια υπάρχει το αρχαίο λιμάνι στην Κολώνα – η Αίγινα κατοικείται από την πρωτοελλαδική εποχή, δηλαδή από το 3000πχ – αλλά και το μικρό μεν υπέροχο δε μουσείο με τα αρχαία εκθέματα. Επίσης, δε θα πρέπει κανείς να παραλείψει μια βόλτα στα παλιά καφενεία στην πόλη της Αίγινας για ουζάκι ή για υποβρύχιο – ανάλογα τη διάθεση δηλαδή.
Για εμένα η Αίγινα είναι μια όαση σε πολύ κοντινή απόσταση από την Αθήνα. Μπορείς να περάσεις πιο κοσμικά, αλλά και πιο μοναχικά. Είναι αγαπημένος τόπος πολλών καλλιτεχνών άλλωστε. Έχει όμορφες μικρές παραλίες, έχει τις φιστικιές – σήμα κατατεθέν του νησιού, έχει πολλά σωζόμενα αρχοντικά που κρατούν χαρακτήρα. Δεν ξέφυγε το νησί από την μόδα της μεζονέτας και κάποιες παραλίες παραέγιναν κοσμικές, όμως ξαναλέω υπάρχουν ακόμα μικροί παράδεισοι.
Όσον αφορά αγαπημένα μέρη για φαγητό πηγαίνω συχνά στον Σκοτάδη στην πόλη αλλά και στο Δέκα στην Πέρδικα που το αγαπώ πολύ. Τα παιδιά που έχουν την ταβέρνα είναι φίλοι μου πια.
Η αγαπημένη ώρα για εμένα είναι ο καφές στη βεράντα μου.
Πού και πού βολτάρω στα μαγαζάκια της πόλης. Χωρίς απαραίτητα με τον σκοπό της αγοράς. Αν κάτι μ ‘αρέσει θα το πάρω. Για παράδειγμα πριν λίγες μέρες αγόρασα ένα καφτάνι για την θάλασσα από τα μαγαζιά στην πόλη. Η ζωή δεν είναι πουθενά φθηνή πια, άρα ούτε στην Αίγινα. Βέβαια, απέχει πολύ από τα επίπεδα άλλων νησιών για τα οποία ακούμε απίθανες ιστορίες εξωφρενικών χρεώσεων και τιμών.
Κάτι που πάντα μ’ αρέσει να κάνω είναι να κατεβαίνω στην πόλη για να δω σινεμά. Κατά καιρούς γίνονται διάφορα εικαστικά δρώμενα τα οποία παρακολουθώ. Θυμάμαι και μια βόλτα στο σπίτι του Ροδάκη που μου είχε αρέσει πολύ.
Έχω μείνει και χειμώνα στην Αίγινα κι ενώ είχε μια γοητεία, ήταν ταυτόχρονα και μελαγχολικά. Την Αίγινα την έχω ταυτίσει με το Πάσχα -μιας κι εκεί κάνω Πάσχα ανελλιπώς- και με το καλοκαίρι. Η Αίγινα έχει γεύση φιστίκι, έχει χταποδάκι στα κάρβουνα, χόρτα και κατσούλες στο τηγάνι, έχει καλαμπόκι ψητό στις βόλτες και υποβρύχιο στα καφενεία.
Για εμένα από την Αίγινα δεν λείπει κάτι. Κι αυτό είναι το ωραίο.
*Το φετινό καλοκαίρι η Ελευθερία Αρβανιτάκη ταξιδεύει σε όλη την Ελλάδα. Aναλυτικά το πρόγραμμα των συναυλιών της εδώ.
