H πόλη περιμένει την Ανά(σ)ταση της!
Του Π. Νιζάμη
Βλέποντας κανείς μια πόλη στο μέγεθος της Αγίας Βαρβάρας, να μένει τόσο πίσω σε σχέση με όλους τους άλλους μεγαλύτερους δήμους γύρω της , σίγουρα θα αναρωτηθεί.
Τι φταίει;
Η γεωγραφική της θέση;
Σίγουρα όχι. Αφού διαθέτει το καλύτερο κλίμα σε σχέση με τον Κορυδαλλό , το Αιγάλεω ακόμα και το Χαϊδάρι .
Κάθε άλλο, η θέση της είναι περίοπτη αφού ενώνει ουσιαστικά τους δήμους του Πειραιά με αυτούς της Δυτικής Αθήνας.
Ο κόσμος της σίγουρα είναι πιο φτωχός όσον αφορά τα φορολογούμενα εισοδήματα , από την άλλη τα επιδόματα που έχει διαχειριστεί «κατά κεφαλήν» είναι σαφώς περισσότερα από όσους δήμους γειτνιάζουν μαζί της.
Το πρώτο λοιπόν που αναρωτιέται κανείς όταν διασχίζει αυτή την πόλη , είναι:
Το, ποιος την διοικεί.
Όταν δε, αντιλαμβάνεται ότι ο δήμαρχός της γνωρίζει τον δήμο από την θέση του αντιδημάρχου και μετέπειτα σχεδόν 9 ολόκληρα χρόνια από την θέση του Δημάρχου , σίγουρα η πρώτη του γνώμη είναι αρνητική.
Πόσο μάλλον όταν συνειδητοποιεί πώς ο ίδιος δήμαρχος, ο Γιώργος Καπλάνης διεκδικεί και πάλι τον δήμο του, την ώρα που όλοι τον κυνηγάνε για να συμμορφωθεί στα αυτονόητα ακόμα και λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές.
Τα σκουπίδια στους κάδους πρέπει πρώτα να φωτογραφηθούν από τα Μέσα Ενημέρωσης και μετά να μαζευτούν.
Δεν έχουν ούτε Ιερό ούτε Όσιο!
Το ίδιο γίνεται και για τα έργα που κάνουν στην εμβέλεια της περιοχής του είτε οι υπηρεσίες του δήμου , είτε άλλοι φορείς όπως για παράδειγμα η Αττικό ΜΕΤΡΟ.
Κακοτεχνίες και στα έργα του Μετρό!
Θα μπορούσαμε να γράφουμε ώρες ολόκληρες με αναδρομές στο αρχείο μας και θα είχαμε να αντιμετωπίσουμε και όλους όσους προσπαθούν να μας φορτώσουν έναν αντιπολιτευτικό λόγο που στην πραγματικότητα δεν τον έχουμε.
Το να καταγράφεις την πραγματικότητα είναι διαφορετικό από το να κάνεις αντιπολίτευση.
Και η πραγματικότητα είναι μία, ανεξάρτητα από το ποιοι έρχονται απέναντι από τον Γιώργο Καπλάνη σε αυτές τις εκλογές.
Η πόλη περιμένει πολύ καιρό την Ανά(σ)ταση της.
Αυτή την φορά θα πρέπει να την έχει.
Και επειδή ο χρόνος των εκλογών συμπίπτει και με τις ημέρες του Πάσχα να πω ότι το πέρασμα στην Νέα Αγία Βαρβάρα δεν πρέπει να αφεθεί μόνο στο θέλημα του Κυρίου. Εναπόκειται και σε όλους εμάς.