Ε. Μπούρα: το “ξόανο” του κρατικού μηχανισμού σκοτώνει, στη χώρα της διαρκούς ραστώνης
dikaiosinisimera
Posted On Αύγουστος 27, 2019
Η ηλεκτρονική ΠΥΛΗ για την ελληνική γλώσσα μας δίνει την ερμηνεία για το ΞΟΑΝΟ, αρχικά ήταν το ξύλινο λατρευτικό άγαλμα. Αργότερα προστέθηκε (μτφ., υβρ.) α. για άνθρωπο ανόητο, χαζό: Kαθόταν σε μια γωνιά σαν ~. Πώς μιλάς έτσι, βρε ~! β. για άνθρωπο άσχημο.
«H κόλαση είναι οι άλλοι»:
Οι άλλοι άνθρωποι αποτελούν την κόλαση από την άποψη ότι από την στιγμή που γεννιέστε βρίσκεστε σε μια κατάσταση στην οποία είστε αναγκασμένος να υποταχτείτε. Γεννιέστε σαν γιος ενός πλουσίου, ή ενός Αλγερινού, ή ενός γιατρού, ή ενός Αμερικανού. Και το μέλλον σας είναι αυστηρά προσχεδιασμένο, ένα μέλλον που έφτιαξαν άλλοι για σας. Δεν το δημιούργησαν άμεσα, αλλά αποτελούν ένα μέρος μιας κοινωνικής τάξεως που κάνουν αυτό που είσθε. Όλα αυτά σωριάστηκαν πάνω σας από άλλους ανθρώπους. Κι η σωστή περιγραφή της υπάρξεως αυτής είναι κόλαση.”Απόσπασμα από τη συνέντευξη του Ζαν-Πολ Σαρτρ που περιλαμβάνεται στο βιβλίο του, Ο υπαρξισμός είναι ανθρωπισμός (εκδ. Ρούγκα).”
Μόνο 19 ετών
Ο 19χρονος, που καταπλακώθηκε και συνθλίφθηκε από την μπασκέτα στη Χίο στις 5/8/2019, ακόμα ένα αθώο θύμα “των άλλων”. Των υπαλλήλων και αιρετών του Δήμου που τοποθέτησαν,πολύ πριν γεννηθεί το παλικάρι, την μπασκέτα και έκτοτε την άφησαν στη μοίρα της, χωρίς έλεγχο και συντήρηση. Ο 19χρονος δεν έκανε τίποτα λιγότερο η περισσότερο από το αυτονόητο, να κάνει ένα “κάρφωμα” στη μπασκέτα. Αυτό που κάνουν όλοι οι παίκτες στον ερασιτεχνικό και επαγγελματικό αθλητισμό, όταν παίζουν μπάσκετ. Το παλικάρι είχε πάει για διακοπές, στη Χίο. Eπέστρεψε στην οικογένεια του, σε μια νεκροφόρα. Ανείπωτος θρήνος και οδύνη για τα νιάτα του, τα ανεκπλήρωτα όνειρα, τη βίαιη διακοπή του νήματος της ζωής του, γονείς αδέλφια παππούς, συγγενείς σε απελπισία.
Απομακρύνθηκαν από τις θέσεις τους οι δύο μπασκέτες στο γήπεδο της Δασκαλόπετρας, στον Βροντάδο της Χίου στο πλαίσιο της διενέργειας της πραγματογνωμοσύνης, προκειμένου να διευκρινιστούν τα αίτια που οδήγησαν στον θάνατο του 19χρονου από το Μαρούσι. Παρουσία της εισαγγελέως πρωτοδικών Χίου κ. Σπυριδούλας Σταυράτη, του δημάρχου κ. Μανώλη Βουρνού, του διευθυντή της τεχνικής υπηρεσίας κ. Λευτέρη Παπαλάνη και των τεχνικών συμβούλων του δήμου Χίου, ανέλαβαν το έργο της διερεύνησης οι δύο πραγματογνώμονες που ορίστηκαν από την αστυνομική διεύθυνση Χίου.
Μόνο 14 ετών
Ο 14χρονος αμέριμνος έκανε ποδήλατο στο δρόμο του χωριού, στις 14/8/2019 μαζί με τη παρέα του.Και οι πέντε επέβαιναν στα ποδήλατά τους, λίγη ώρα αργότερα κατέληξε στα Επείγοντα του ΓΝ Λαμίας.
Ξαφνικά στο ύψος του “Γκλαντζούνη”, ένα Audi που κινούνταν στην ίδια κατεύθυνση, προς Καραβόμυλο, έπεσε με μεγάλη ταχύτητα πάνω τους.Αποτέλεσμα της σφοδρής σύγκρουσης ήταν το ένα από τα δίδυμα αδέλφια να τραυματιστεί πάρα πολύ σοβαρά, ενώ από τύχη γλύτωσε ο αδερφός του και ένας ακόμη συνομήλικος φίλος τους.Πάνω από το βαριά τραυματισμένο παιδί έσπευσαν αρκετοί κάτοικοι του χωριού ανάμεσα τους και ο τραγικός πατέρας, που είναι γνωστός γιατρός από τη Λαμία. Τόσο ο ίδιος όσο και οι διασώστες του ΕΚΑΒ έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους για να διακομιστεί ζωντανός ο 14χρονος στο Νοσοκομείο Λαμίας.
Το παιδί έφτασε στα Επείγοντα του Νοσοκομείου και διασωληνώθηκε αμέσως, ωστόσο δεν τα κατάφερε και κατέληξε από τα σοβαρότατα τραύματά του.
Οι εικόνες από το Audi, που οδηγούσε ο 44χρονος Αλβανός, δείχνουν τη σφροδρότητα της σύγκρουσης κυρίως με το ποδηλάτο του άτυχου παιδιού, που εκτινάχθηκε ψηλά και έπεσε πάνω στο παρμπρίζ του αυτοκινήτου.Επικίνδυνος δρόμος Οι κάτοικοι της περιοχής κανουν λόγο για δρόμο “σφαγείο”, αφου σε πολλά σημεία μέσα σε κατοικημένες περιοχές δεν έχει φωτισμό, αλλά ούτε και πεζοδρόμια, με αποτέλεσμα να αναγκάζονται να περπατούν στο σκοτάδι μέσα στο δρόμο, με ότι αυτό συνεπάγεται.
‘Αλλη μια οικογένεια σε δια βίου θρήνο. Άλλο ένα παιδί, ένα παιδί που έκανε το αυτονόητο, χρήση του κοινόχρηστου χώρου, βίαια διακόπηκε το νήμα της ζωής του. Ο Δήμαρχος και η Τροχαία δεν εμφανίστηκαν εδώ, τουλάχιστον στον Τύπο. Μήπως θεωρούν ότι μόνο ο οδηγός που έτρεχε είναι υπεύθυνος. Είναι και πρέπει να διωχθεί, υπάρχει η διαδικασία εκ του νόμου, αλλά η Δημοτική και Κοινοτική αρχή που έχει ευθύνη για ηλεκτροφωτισμό και πεζοδρόμια, γιατί δεν μιλά; η Τροχαία που έχει αυτοκαταργηθεί, παντού σε όλη τη χώρα; Πότε ελέγχει όρια ταχύτητας,παραβάσεις, παράνομη στάθμευση; Σπάνια και επιλεκτική η εμφάνιση της. Ακόμα και στα Διόδια, ψάχνουμε περιπολικό.
Τι θα μας πούν εδώ οι ανευ-φθηνο-υπεύθυνοι ; ότι δεν έπρεπε τα παιδιά να κάνουν ποδήλατο στο δρόμο του χωριού. Αυτό περιμένουμε να μας πείτε για να κλείσει ο κύκλος του παράλογου της χώρας μας. Μάλιστα για το όριο σε κατοικημένες περιοχές των 50 χλμ για οδηγούς που θα έπρεπε να μειωθεί σε 30 χλμ. γιατί αυτό είναι το διεθνές κεκτημένο; Για την υποχρέωση των δήμων για συντήρηση ηλεκτροφωτισμού και σήμανσης; Για την υποχρέωση για περιπολίες και αστυνόμευση σε όλους τους δρόμους και γειτονιές; Εδώ “οι άλλοι” υπάλληλοι και αιρετοί δημιούργησαν έναν δρόμο, χωρίς ασφάλεια για όλους τους διερχόμενους γιατί και οι πεζοί και οι ποδηλάτες είναι χρήστες των δρόμων σύμφωνα με τον ΚΟΚ . Ακόμα δεν φρόντισαν για έλεγχο και συντήρηση και ηλεκτροφωτισμό. Στο σημείο υπάρχει μεγάλη ταβέρνα, κτίριο συνάθροισης κοινού, που είναι οι έλεγχοι για αλκοόλ; αλλά και λόγω τουρισμού, με μεγάλη κίνηση εποχούμενων και πεζών και ποδηλατών. Βέβαια στην χώρα της ρινοκερίτιδας ολόκληρης της κοινωνίας μας και της μαγικής εξαφάνισης υποδομών εκ μέρους αιρετών, περιμένουμε να μας πουν ότι οι πεζοί και οι ποδηλάτες θα έπρεπε να έχουν και πτητικές ικανότητας.
Μόνο 19 ετών
Μόλις 19 ετών,το παλικάρι που έπαιζε μπάσκετ, στις 17/8/2019, στη Σάμο. Σωριάστηκε στο παρκέ, ένα παλικάρι δύο μέτρα χωρίς τις αισθήσεις του. Ευτυχώς, ήταν κοντά οι δικοί του, που έτρεξαν για βοήθεια. Δυστυχώς , δεν ήταν κοντά του το ασθενοφόρο και οι εξειδικευμένοι νοσηλευτές. Τα δημοσιεύματα μας ενημερώνουν ότι ο πατέρας του άτυχου νέου κάλεσε αμέσως ιατρό, φιλικό του πρόσωπο. Ο ιδιώτης ιατρός προχώρησε σε ανάνηψη με απινιδωτή, αλλά μάταια.«Το νησί είναι υπό διάλυση! Ήρθε ο οδηγός του ασθενοφόρου με παντόφλες» είπε ο αδελφικός φίλος και μάρτυρας του τραγικού περιστατικού, μιλώντας για τον μοναδικό οδηγό που υπήρχε στη βάρδια.
Ο 19χρονος δεν χάθηκε μόνο από καρδιακή ανακοπή, Δεν υπάρχει ασθενοφόρο στο Κέντρο Υγείας Καρλοβασίου το οποίο απέχει δύο λεπτά από το σημείο που έγινε το συμβάν. Τα δύο ασθενοφόρα του Κέντρου Υγείας διαθέτουν απινιδωτή και τα πληρώματα ασθενοφόρων είχαν εκπαιδευτεί και γνωρίζουν να τον χρησιμοποιούν. Κλήθηκε ασθενοφόρο από το Βαθύ της Σάμου το οποίο καθυστέρησε λόγω απόστασης. Τελικά το περιστατικό το παρέλαβε από το Κέντρο Υγείας Καρλόβασου που είχε διακομιστεί από οδηγό του Κέντρου Υγείας που κλήθηκε από άδεια. Στο Κέντρο Υγείας δεν υπήρχε Καρδιολόγος εξάλλου δεν προβλέπεται στο οργανόγραμμα. Ούτε κατάλληλο ιατρικό προσωπικό να προχωρήσουν σε διασωλήνωση.
Εδώ πραγματικά, η λογική έχει ηττηθεί . Στο νησί της Σάμου, το Καρλόβασι Σάμου με πληθυσμό σχεδόν 6.708 κατοίκους (2011), δεν διαθέτει ασθενοφόρο. Μια περιοχή τουριστική, με λιμάνι που το καλοκαίρι κατακλύζεται από τουρίστες από όλη την υφήλιο.
Τα καρδιολογικά περιστατικά, δεν είναι μοιραία θανατηφόρα. Κάθε λεπτό μετράει, με μια άμεση ιατρική ενέργεια -(θρομβόλυση) ή μεταφορά στο νοσοκομείο σε ειδική μονάδα .
Τώρα οι κάτοικοι στο Καρλόβασι παίρνουν την τύχη στα χέρια τους: ξεκινούν έρανο συλλογής χρημάτων για να αγοράσουν απινιδωτές και να εκπαιδεύσουν πολίτες στη χρήση τους. Στόχος, να μη χαθούν άδικα άλλες ανθρώπινες ζωές.
το ξόανο μας σκοτώνει
Η κόλαση μας εδώ στην χώρα μας είναι ο εφησυχασμός και η δικαιολογία για την ανεπάρκεια των άλλων. Η μόνιμη λατρεία του Ξόανου που αποκαλούμε δημόσια διοίκηση. Η a priori αθωώσή του με κάθε πρόχειρη δικαιολογία. Τι να κάνει και ο Δήμαρχος, μπορεί όλα να τα προλαβαίνει; τι να κάνει και ο υπάλληλος με τρεις και εξήντα που παίρνει; τι να κάνει και ο προϊστάμενος με τόσα που του χουν βάλει να επιβλέπει; Αν δεν μπορεί κάποιος να είναι επαρκής και αποτελεσματικός στη δουλειά του, υπάρχει και η έξοδος. ‘Οσο για τον αιρετό, όταν ζητά την ψήφο μας, όλα λέει θα τα φτιάξει και μετά, στη καρέκλα σαν κάτσει όλα τα’χει ξεχάσει. Και περιμένουμε τέσσερα χρόνια να περάσουν για την έλευση του Μεσσία, του επόμενου αιρετού που μαγικά θα λύσει όλα τα προβλήματα. Και εν τω μεταξύ η ζωή μας γίνεται αβίωτη, επικίνδυνη και μοιραία και θανατηφόρα για κάποιους πολύ νέους, αθώα θύματα, ενόχων καταστάσεων και πρακτικών, γνωστών σε όλους και όλες.
Μεταπολεμικά και για μία εικοαετία περίπου, μας λέει ο καθηγητής Παναγής Παναγιωτόπουλος στο βιβλίο του Τεχνολογικές καταστροφές και πολιτικές του κινδύνου 1947-2000″. εκδ. Πόλις “καταστροφές και θανατηφόρα δυστυχήματα στις μεταφορές , στις πόλεις και στους χώρους εργασίας “διαβάζονταν” είτε με την γραμμική του ” εμφυλίου” είτε με το συντακτικό της υποταγής στη θεία τιμωρία.Είτε το προσωπικό που εμπλεκόταν στο δυστύχημα δεν έπρεπε να διωχθεί-το “δίκιο” του εργάτη -είτε η “κακιά η ώρα ” παιδάκι μου ή του “τέλειωσε το λαδάκι”.
Το ΞΟΑΝΟ που λατρεύθηκε ως θεότητα – το ελληνικό δημόσιο και καταλήγει να είναι μια ασχήμια, μια συστηματική ανεπάρκεια, που δυστυχώς εγκληματεί, σκοτώνει αδιάκριτα νέα παιδιά και μεγαλύτερους. Ούτε κακιά ώρα, ούτε δίκιο εργάτη. Εν έτει 2019 και δύο χρόνια πριν από τον εορτασμό συμπλήρωσης 200 χρόνων ; από την παλιγγενεσία του 1821. ‘Οταν η πιστοποίηση ISO για την ασφάλεια στην εργασία, στις υποδομές, τον εξοπλισμό είναι υποχρεωτική. Όταν ο Τεχνικός Ασφαλείας είναι υποχρεωτική συνθήκη λειτουργίας με εκπόνηση μελέτης επικινδυνότητας και έλεγχο καθημερινό από τα Μέτρα Ατομικής Προστασίας των εργαζομένων μέχρι τα οχήματα και τον λοιπό εξοπλισμό. ‘Οταν η προμήθεια κάθε είδους μηχανήματος-οχήματος-υλικού περνά από επιτροπές και διαγωνισμούς και προδιαγραφές ΕΛΟΤ και πρότυπα κατασκευής και τοποθέτησης. ‘Οταν οτιδήποτε τοποθετείται πρόχειρα ή μόνιμα στο κοινόχρηστο χώρο πρέπει να προβλέπεται από συγκεκριμένη τεχνική μελέτη βάσει αιτιολόγησης. Να προβλέπεται συγκεκριμένα από σχετικό Νόμο και να τοποθετείται μετά από Τεχνική έκθεση με συγκεκριμένες μετρήσεις και τοπογραφικά διαγράμματα. Και βέβαια επιβλέπων μηχανικός , με ονοματεπώνυμο και ευθύνη συνεχούς ελέγχου και συντήρησης. Κανονισμοί και Νόμοι υπάρχουν, αρμόδιοι υπάρχουν. Η δικαιολογία των γενικοτήτων του Νόμου ή των αλληλεπικαλύψεων αρμοδιοτήτων είναι το καταφύγιο των ανεπαρκών διοικήσεων και της αποφυγής των ευθυνών από τους φυγόπονους. Η ανάληψη ευθύνης είναι η απόδειξη των ικανών και καλών διοικήσεων. Το κλισέ “ο,τι δεν απαγορεύεται, επιτρέπεται” να ενημερώσω ότι α.Δεν ισχύει στο διοικητικό δίκαιο γιατί σύμφωνα με πληθώρα νομολογίας, το δημόσιο έχει υποχρέωση να εφαρμόζει ΜΟΝΟ ΟΤΙ ΡΗΤΩΣ ΠΡΟΒΛΕΠΕΤΑΙ ΣΕ ΝΟΜΟ, νομολογία και νομοθέτημα. β. Δεν ισχύει και είναι ηθικά προσβλητικό για τους επαρκείς και συνεπείς υπαλλήλους και αιρετούς. Η επίκληση του συγκεκριμένου κλισέ αποδεικνύει την επιπολαιότητα αυτού που το επικαλείται, για τον τομέα αρμοδιότητας και ευθύνης αλλά και την έλλειψη ατομικής του συνείδησης και επαγγελματικής επάρκειας.
Ο καθένας μας ελέγχει το σπίτι του, το αυτοκίνητό του, το χώρο εργασίας του. Δεν το υπαγορεύει κανένας, είναι η απλή αρχή της προφύλαξης, το αρχέγονο ένστικτο του μέσου λογικού ανθρώπου.
Το ιερό δισκοπότηρο της ελληνικής μεταπολιτευτικής πραγματικότητας. Το όνειρο όλων, μια θέση στο δημόσιο. Στο δημόσιο, στο δήμο, στα σώματα ασφαλείας , σε ΔΕΚΟ.
ΑΠΟ ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ -ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, από το 1980 και μετά ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΑΔΕΛΦΕΣ ΜΟΥ και όλα καλά, αδράνεια παντού. ο κόσμος να χαλάσει.
Μια κουλτούρα “εμφυλίου” επικρατεί πλέον στην ελληνική πραγματικότητα. Η μια πλευρά οι “βολεμένοι ” του Δημοσίου, η άλλη πλευρά όλοι εμείς οι πολίτες που πληρώνουμε φόρους για τα πάντα, που δεν απολαμβάνουμε των προνομίων του δημοσίου -σίγουρο μισθό-ασφάλιση-σύνταξη-ελαστικά ωράρια και ευνοϊκή μεταχείριση. Όμως όλοι και όλες κινδυνεύουμε το ίδιο από τις αμέλειες, τις αβλεψίες, την αδιαφορία και τον πλημμελή έλεγχο των δημοσίων και δημοτικών υπαλλήλων.
Και έχει χαλάσει και χαλά ο κόσμος. Όταν νέα παιδιά σκοτώνονται απο μια μπασκέτα ή από το ανύπαρκτο πεζοδρόμιο ή τη χαλασμένη λάμπα. Από τη σβησμένη διαγράμμιση ή διάβαση ή τη γωνία την αποκλεισμένη από τα παράνομα παρκαρισμένα. Από τον οδηγό που αγνοεί τον ΚΟΚ. Ή γιατί δεν υπάρχει ένα ασθενοφόρο.
Και εδώ είναι η ευθύνη των δημοτικών αρχών. Ο Νομοθέτης έχει μεταφέρει όλες τις αποφασιστικές αρμοδιότητες τοπικών υποθέσεων στους δήμους, λόγω της εγγύτητας, της εντοπιότητας. Ο Δήμαρχος και οι αρμόδιες υπηρεσίες έχουν την ευθύνη για τη συντήρηση δρόμων, πεζοδρομίων, αθλητικών εγκαταστάσεων, στάσεις λεωφορείων, ηλεκτροφωτισμός, διαχείριση αποβλήτων, συντήρηση δημοτικών και σχολικών κτιρίων, συντήρηση, κλάδευση και κοπή δένδρων, έλεγχο τραπεζοκαθισμάτων και απαγόρευση στάθμευσης, λαϊκές αγορές και εμποροπανήγυρεις κλπ.
Όλα όσα αφορούν τη πόλη είναι ευθύνη του δήμου. Όλα όσα συνθέτουν τη ζωή μας σε τοπικό επίπεδο είναι δουλειά των υπαλλήλων του δήμου. Πληρώνονται για να παρέχουν υπηρεσίες ισόνομα και ισότιμα σε όλους τους κατοίκους. Η ευνοιοκοκρατία εκ μέρους τους είναι παρανομία και αποτελεί διάρρηξη του κοινωνικού συμβολαίου του Δήμου με τους δημότες και κατοίκους. Έχουν ευθύνη να εποπτεύσουν και να συντηρήσουν πέραν ωραρίων αλλά και προσωπικών προτιμήσεων. Είναι η δουλειά τους να είμαστε όλοι και όλες ασφαλείς.
‘Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος ειδικός για να κατανοήσει τι πάει στραβά σε αυτόν τον τόπο. Εμείς πάμε στραβά, όλοι εμείς οι γνώστες των πάντων. Εμείς οι αυθεντίες σε οτιδήποτε βλέπουμε και συμβαίνει γύρω μας. Όλα τα γνωρίζουμε. Κατά περίπτωση ειδικοί σε θέματα κλιματικής αλλαγής, επιστημονικής διάγνωσης ασθενειών, επινοητές μιας πραγματικότητας ανάλογα με την περίσταση. Εξειδικευμένοι στα πάντα και καχύποπτοι με τα πάντα. Οι θεωρίες συνωμοσίας φταίνε για όλα, οι μεγάλες δυνάμεις και οι δυνατοί του κόσμου ετούτου. Και ταυτοχρόνως τόσο εύπιστοι με τους υποψηφίους των εκλογών. Ανάλογα των προτιμήσεων των κομματικών, έτοιμοι να πιστέψουμε τον πρώτο που θα μας πει αυτά που θέλουμε να ακούσουμε. Ποιά; όλα τα παραπάνω που κι εμείς πιστεύουμε για τον εαυτό μας. Κοινωνική αδιαφορία μασκαρεμένη με λόγια μεγάλα για το ανέφικτο, τον μεγάλο στόχο. Και οι μικροί, καθημερινοί στόχοι για τα αυτονόητα; Τον σεβασμό στο περιβάλλον, με το διαχωρισμό των απορριμμάτων μέσα στο σπίτι μας. Την προστασία του πράσινου και το σεβασμό στο δημόσιο κοινόχρηστο χώρο.Την αποτροπή παράνομης στάθμευσης και υποχρέωση όλων της τήρησης του ΚΟΚ. Από τη στάθμευση έως την τήρηση ορίων ταχύτητας και συμμόρφωση σε σήμανση και φωτεινούς σηματοδότες. Την δημιουργία σχέσης εμπιστοσύνης και συνεργασίας με τους δασκάλους των παιδιών μας. Τη στοιχειώδη στελέχωση των Κέντρων Υγείας, με προσωπικό επαρκώς εκπαιδευμένο και εξοπλισμό σε λειτουργία. Την υπακοή στο Νόμο.
Αφού όλοι και όλες είμαστε παραβάτες στα μικρά και σημαντικά για τη ζωή μας, έτσι βολικά και οι αρμόδιοι γίνονται αρνητές του Νόμου, με τη σιωπηρή αποφυγή εφαρμογής του.
Αφού όλοι και όλες αποφασίσαμε τη κουτοπονηριά και τον ωχαδερφισμό να κάνουμε οδηγό, μην απορούμε πως τα παιδιά χάνονται αβοήθητα και ο καθένας η καθεμιά, συνεχίζουμε να ζούμε καθαρά από τύχη.
Ατόφια και σκληρή από τα παλιά η κομματοκρατία, γιγαντώνεται χρόνο με το χρόνο. Τίποτα δεν αλλάζει στη χώρα της ήσσονος προσπάθειας, της αναξιοκρατίας. Για ποια πατρίδα και ποια υπηρεσία να προσπαθήσει ο ικανός και άξιος υπάλληλος αφού στο τέλος της ημέρας όλοι και όλες το ίδιο θα κριθούν και θα ανταμειφθούν. Δηλαδή δεν θα αξιολογηθεί κανένας. Η ισοπεδωτική αντίληψη ότι αρκεί να έχουμε την εξουσία, αρκεί να “τρουπώσω” που έλεγε κι ο Βουτσάς στην ελληνική ταινία.
Όσο σκύβουμε το κεφάλι και αφήνουμε να μας καταβάλλει η μοιρολατρία, και η παραίτηση στην διεκδίκηση των δικαιωμάτων μας,θα αποδεχόμαστε την ανθρωπιστική υποχώρηση. Μοιραία και προγραμματισμένα θα θρηνούμε όλο και περισσότερα νέα παιδιά, θύματα του ΞΟΑΝΟΥ και της κόλασης των άλλων. Αφύπνιση τώρα πριν να είναι αργά για όλους και όλες.
πηγή: elizabethboura.gr
