Ένα μικρό εκκλησάκι παλαιοημερολογίτικο, χαμένο στη γωνία των οδών Στέφανου Σαράφη και Επτανήσου, πίσω από ένα ασπρισμένο ψηλό μαντρότοιχο, απαρατήρητο στους περαστικούς, δύο χούφτες τόπος και μια στάλα χτίσμα, δεν σου γεμίζει το μάτι. Μοσχοβολάει όμως όλο τον καιρό κι άμα κοντοσταθείς σούρχεται από μέσα το θυμίαμα, νοτισμένο από τις προσευχές τόσων και τόσων ευσεβών, που γονάτισαν, προσκύνησαν και ικέτεψαν τη χάρη και τη βοήθεια της Αγίας Παρασκευής. Με πήγαινε μικρό, με την αδελφή μου την Ελένη, η μακαρίτισσα η μάννα μου, η κυρα-Αριάδνη, να προσκυνήσω. Η Αγία Παρασκευή θα φροντίζει τα μάτια σου μούλεγε. Και δεν είχα λόγο ν’ αρνηθώ. Άλλωστε η γερόντισσα, που παλιά έμενε μόνιμα εκεί, ήταν τόσο άγια γυναίκα, που σε υπέβαλλε να θεωρείς ότι οι καλοί χριστιανοί είναι πολύ καλοί άνθρωποι, κάτι σαν γνησιοι απόλονοι των αγίων που προσκυνούσαμε. Παραδίπλα στο μικρό εκκλησάκι έζησα μερικά από τα ωραιότερα παιδικά μου χρόνια. Μέναμε τότε στους Μποτσαραίους, οικογένεια Μπότσαρη από την Ήπειρο, νοικοκυραίοι, αρχοντάνθρωποι. Μέναμε με νοίκι. Εμείς και απέναντι η κυρία Μαγδαληνή, με την κόρη της την Κωστούλα. Οι άλλοι ήταν ιδιοκτήτες. Εκεί, στον χωμάτινο δρόμο της Επτανήσου ήταν ο μεγάλος μας μικρόκοσμος. Έκεί, τρέξαμε, παίξαμε, γελάσαμε, κλάψαμε. Όλοι εκεί. Ο Θανάσης, ο Αντώνης, ο Παναγιώτης, ο Γιάννης, ο Γιώργος, ο Λυρής, η Ειρήνη, η Παναγιώτα, η Κωστούλα, ο Χρήστος…οι μεγάλες μας αποστάσεις ήταν το 1ο Δημοτικό, το σχολείο των αδελφών Τσιλιβάκου, το μπακάλικο του Νίκου του Χριστακόπουλου, το κουρείο του Παναγιώτη του Καλλιμάνη, το τσαγκαράδικο του Γιάννη του Σπυρόπουλου…

Μου το θύμισε ο καλός μου φίλος ο Πέτρος ο Διασάκος, γείτονας και αυτός από παλιά. Ήρθε και με βρήκε σήμερα το πρωΐ. Σήμερα, μου λέει, είναι της Αγίας Παρασκευής, με το παλιό. Αν μπορέσεις έλα!

[Το σημείωμα αυτό το έγραψα το έτος 2019, ανήμερα της Αγίας Παρασκευής, με το παλιό εορτολόγιο. Τότε ζούσε ο φίλος μου ο Πέτρος Διασάκος. Έφυγε από τον καταραμένο κορωνοϊό και δεν γιορτάζει πιά μαζί μας. Τούτη η επαναφορά αποτελεί ένα μικρό αντίδωρο στη φιλία και την αγάπη του, μία ανεξόφλητη οφειλή στη γενναιοδωρία της ψυχής του!]

.

.

.

ΔΙΗΜΕΡΟ ΕΥΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΤΙΜΗΣ ΣΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΜΑΣ Σάββατο 26 και Κυριακή 27 Ιουλίου

Με ιδιαίτερη πνευματική χαρά σας προσκαλούμε να συμμετάσχετε στις Θείες Λειτουργίες του ερχόμενου διημέρου, τιμώντας δύο μεγάλες μορφές της πίστεώς μας:

Το Σάββατο 26 Ιουλίου θα τελεστεί Θεία Λειτουργία επί τη μνήμη της Αγίας Οσιοπαρθενομάρτυρος Παρασκευής, της θαυματουργού και προστάτιδος των οφθαλμών.

Την Κυριακή 27 Ιουλίου τιμούμε τον Άγιο Παντελεήμονα τον Ιαματικό, προστάτη των ασθενών και μέγα θαυματουργό.

Κατά τις δύο ημέρες, θα τεθεί προς προσκύνηση τίμιο απότμημα Ιερών Λειψάνων των εορταζόντων Αγίων, προς ενίσχυση, παρηγορία και αγιασμό των πιστών.

Προσκαλούμε όλους με πίστη και ευλάβεια, να πλησιάσουν τους Αγίους μας και να λάβουν την ευλογία τους.

.

.

.

Με πολλή συγκίνηση και πνευματική χαρά τελέστηκε σήμερα, Κυριακή 20 Ιουλίου 2025, η Πανηγυρική Θεία Λειτουργία επί τη εορτή του ενδόξου Προφήτου Ηλιού του Θεσβίτου, στον φερώνυμο Ιερό Ναό στην Αγία Βαρβάρα. Της Θείας Λειτουργίας προεξήρχε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Νικαίας κ. Αλέξιος, περιστοιχούμενος υπό των ιερέων της Ιεράς του Ναού.

Ο σεπτός Ποιμενάρχης μας, με λόγο πατρικό και θεολογικά εμπνευσμένο, ανεφέρθη στον Προφήτη Ηλία ως πρότυπο ακλόνητης πίστεως, προσευχής και αγωνιστικότητας μέσα σε μια εποχή πνευματικής αποστασίας. Τόνισε πως ο Προφήτης Ηλίας μάς καλεί όλους να γίνουμε «φωνή Θεού» σε έναν κόσμο που διψά για αλήθεια, φως και ελπίδα, αλλά συχνά ζει στη σύγχυση και τη σιωπή.

Με την παρουσία πλήθους πιστών που κατέκλυσαν τον πανηγυρίζοντα Ναό, η ατμόσφαιρα ήταν κατανυκτική και πανηγυρική συνάμα. Η ψαλμωδία, οι ευωδίες του και ο ζήλος του λαού ανέδειξαν και φέτος το μεγαλείο της πίστεως και της ενοριακής ενότητας.

Ο Σεβασμιώτατος ευχαρίστησε εγκαρδίως τον προϊστάμενο του Ναού και όλους όσοι μόχθησαν για την προετοιμασία της Πανηγύρεως, καθώς και τον ευλογημένο λαό που συμμετείχε προσευχητικά και με ευλάβεια.

Ευχόμαστε ο Προφήτης Ηλίας να σκέπει την πόλη, την ενορία και όλους μας, φωτίζοντάς μας με το ανέσπερο φως της προσευχής και της αφοσιώσεως στο Θείο θέλημα.

Χρόνια πολλά και ευλογημένα σε όλους!

.

.

.

.