Σας αρέσει ή όχι, οι παρεμβάσεις Μίχου πέτυχαν την μείωση του ύψους των τοιχίων στο μετρό

«Φθόνος έλκος εστί της αληθείας.» (Δημόκριτος)
Το πρόβλημα με την αλήθεια είναι ότι, θεωρούμε αλήθεια αυτό που αντιλαμβανόμαστε ως πραγματικότητα. Βέβαια, το τι αντιλαμβανόμαστε είναι μία σύνθετη διεργασία, που εμπλέκει την αντίληψη, την υποδομή γνώσης και κυρίως την εντιμότητά μας να παραδεχθούμε πράγματα που δεν μας αρέσουν ή δεν ικανοποιούν την σκοπιμότητά μας.
Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε πώς κάποιοι θεωρούσαν ότι η Attiko metro -πράγματι, από τις πλέον αξιόπιστες εταιρίες-, είχε κάνει δεκτό αίτημα του τέως δημάρχου για μείωση του ύψους των τοιχίων στις εισόδους επί της Ελ. Βενιζέλου.
Δεν θα μπούμε στην διαδικασία -αν και γνωρίζουμε πολύ καλά τις σκληρές μάχες που έδωσε ο σημερινός δήμαρχος κ. Λάμπρος Μίχος-, να ισχυρισθούμε ότι η εταιρία επ’ ουδενί δεχόταν παρέμβαση επί του ύψους των τοιχίων, θεωρώντας το έργο ολοκληρωμένο και δεν ήθελε να επιβαρυνθεί κόστος ή καθυστερήσεις.
Δεν θα προβάλουμε, αν και διαθέτουμε στοιχεία για την οξύτατη αντιπαράθεση μεταξύ Μίχου και των επικεφαλής του έργου για το συγκεκριμένο ζήτημα. Έπρεπε να απειλήσει ο κ. Μίχος με άρνηση παραλαβής του έργου για να καμφθεί η ανένδοτη στάση τους.
Θα παρατηρήσουμε, όμως, ότι αν αληθεύουν οι ισχυρισμοί του τέως και των ψιττακόμορφων του περιβάλλοντός του, γιατί -μεσούσης προεκλογικής περιόδου- ο τέως δήμαρχος δεν έκανε ούτε μία αναφορά σε αυτό το θέμα;
Και το λέμε αυτό γιατί, το ζήτημα είχε πολύ μεγάλη σημασία για τους επιχειρηματίες, των οποίων η εμπορική αξία των καταστημάτων μειωνόταν. Συνεπώς θα είχε κάθε λόγο να αναδείξει μια τέτοια επιτυχία. Γιατί λοιπόν δεν υπήρξε ούτε γραπτή ούτε καν προφορική αναφορά του κατά την διάρκεια της προεκλογικής περιόδου.
Προφανώς, γιατί κάτι τέτοιο δεν υπήρχε! Προφανώς γιατί ο τέως, το μόνο που έκανε ήταν να βγάζει φωτογραφίες ακιζόμενος με τους υπευθύνους της Attiko metro, προσπαθώντας να καρπωθεί -να σφετερισθεί, μάλλον-, την επιτυχημένη προσπάθεια του Λάμπρου Μίχου να έρθει το metro στην πόλη μας και μάλιστα με δύο σταθμούς εντός των ορίων της.
Ας πουν για μία φορά την αλήθεια! Βέβαια, τους κατανοούμε. Γιατί, όπως αναφέρεται και εισαγωγικά στο παρόν κατά τον Δημόκριτο, «ο φθόνος είναι η πληγή της αλήθειας».