Μήπως κ. Καπλάνη πρέπει να βάλετε ένα όριο στην αθλιότητα; Μήπως να διακρίνετε την πολιτική αντιπαράθεση από την ψυχαναγκαστική μανία -η οποία ενίοτε υπερβαίνει τα όρια της ψυχωσικής συνδρομής;

Γιατί, πώς αλλιώς να αξιολογήσει κανείς και να χαρακτηρίσει τα όσα γράφετε στην επιστολή σας (επανήλθαμε στην μόδα των ανοικτών επιστολών), με την οποία διασπείρετε αθλιότητες και ζητάτε παραίτηση της Υπουργού Πολιτισμού και ταυτοχρόνως, αφήνετε υπονοούμενα για τον νέο διευθυντή της Δραματικής Σχολής μας;

Στον λίβελο τον οποίο δεν ντραπήκατε να δώσετε στην δημοσιότητα, αναφέρετε ότι αν υποστηρίζει κάποιος μία θέση με την οποία δεν συμφωνείτε, τότε θέλει την συγκάλυψη και υποστηρίζει εκείνους που διέπραξαν εγκλήματα.

Συνδέετε τα πρόσωπα αυτά με την υπόθεση «Λιγνάδη» και μάλιστα όχι ευθέως, ώστε να υπάρχει δυνατότητα να λάβετε τις απαντήσεις που αρμόζουν, αλλά, με άθλια υπονοούμενα, όπως οι γεροντοκόρες, κουτσομπόλες της γειτονιάς· όπως εκείνες οι δηλητηριώδεις «κατίνες» που δεν ανέχονται γύρω τους την ύπαρξη ανθρώπων που χαίρονται, ανθρώπων που δημιουργούν, ανθρώπων που προχωράνε τα πράγματα.

Και επειδή, ως πολέμιες της δημιουργικής δράσης, ποτέ δεν θα μπορέσουν να προσφέρουν κάτι θετικό στην κοινωνία· επειδή είναι ανίκανες να μετέχουν σε κάποια θετική προσπάθεια, κάθονται στην άκρη και στάζουν δηλητήριο· επιχειρούν να «οξειδώσουν» και να νεκρώσουν κάθε δημιουργική προσπάθεια που τις υπερβαίνει.

Και μέσα σε αυτό το παραλήρημα, θεωρείτε ότι, βρήκατε ευκαιρία να συνδέσετε την υπόθεση αυτή με την σημερινή Δημοτική Αρχή και τον Δήμαρχο. Μία προσωπικότητα που έχει δοκιμασθεί· έχει αξιολογηθεί· έχει κριθεί από τους πολίτες. Έναν άνθρωπο του οποίου η δημόσια διαδρομή υπήρξε -και είναι- κρυστάλλινα διαφανής, η πολιτική του παρουσία και το έργο του δοκιμάστηκε και αναγνωρίστηκε από φίλους και αντιπάλους.

Και τέλος, πείτε μας κ. τέως Δήμαρχε, με τι υποδομή, με ποια εργαλεία Παιδείας αναγορεύετε εαυτόν σε κριτή και τιμωρό των πάντων; Ξέρετε, οι άνθρωποι ανέχονται, κατανοούν τις αδυναμίες και τα όποια προσωπικά ελλείμματα (ενίοτε στέκονται με συμπάθεια σε όσους τα … «διαθέτουν»). Και βεβαίως, δημοκρατία έχουμε, ο καθένας μπορεί να τοποθετείται και να εκφράζεται.

Όμως -και το γράφουμε με συμπάθεια-, έχετε πλησιάσει επικίνδυνα στο όριο της γραφικότητας. Αν αυτό φιλοδοξείτε για τον εαυτό σας, αισθανόμαστε την ανάγκη να σας προειδοποιήσουμε επειδή τύχη αγαθή σας ευλόγησε να χρηματίσετε δήμαρχος στην πόλη μας και σεβόμαστε την ιστορία της, οφείλουμε να σας πούμε να αλλάξετε γραμμή πλεύσης. Η ένδεια επιχειρημάτων και αντιπολιτευτικών πολιτικών εργαλείων, δεν σας επιτρέπει να ενδίδετε στην αθλιότητα και την μικροψυχία. Ακόμη και αν αυτό είναι το μόνο που μπορείτε να προσφέρετε, καλλίτερα -και για εσάς- να σιωπάτε…

Διαβάστε επίσης

ΑΠΑΞΙΩΣΕ ΚΑΙ ΣΠΑΤΑΛΗΣΕ ΜΙΑ ΧΡΥΣΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΤΟΛΜΑ ΝΑ ΒΓΑΖΕΙ ΓΛΩΣΣΑ;