Υπάρχει ένα μέρος στο Σύμπαν, όπου η Ανατολή είναι αιώνια και το Φως καταυγάζει πάντοτε. Είναι το μέρος, όπου συγκεντρώνονται οι φωτεινές, οι τέλειες ψυχές. Οι ψυχές εκείνων που τελειώθηκαν και ενώθηκαν με το Υπέρτατη Δύναμη. Με τον Θεό, ο οποίος δέχεται δίπλα του τις ψυχές που ολοκλήρωσαν την πορεία τους. Και δεν έχει καμία σημασία ο κοινός, ανθρώπινος χρόνος που πέρασαν σε αυτή τη Γη.
Εκεί βρίσκεται από χθες και η ψυχή της Αναστασίας. Μαζί με τις τέλειες ψυχές, δίπλα στον Μεγάλο Αρχιτέκτονα και μας προστατεύουν, μας προσέχουν από εκεί. Η Αναστασία έφυγε από τον βέβηλο και ατελή κόσμο μας. Βρήκε την θέση της δίπλα στις λεγεώνες των Αγγέλων.
Αναμφίβολα, για την οικογένειά της και όσους είχαν την τύχη να την ζήσουν είναι μεγάλος ο πόνος της απώλειας. Εκφράζουμε τα πλέον θερμά μας συλλυπητήρια.
Όμως, ελπίζουμε, όταν καταλαγιάσει η οργή για την ασθένεια και τον -για την δική μας, κοινή, ανθρώπινη αντίληψη- άδικο και πρόωρο χαμό της·, όταν ο πανδαμάτωρ χρόνος καταλαγιάσει τον πόνο, ίσως η απώλεια να πονάει λιγότερο. Άλλωστε, εμείς οι θνητοί είναι αδύνατον να κατανοήσουμε πλήρως το Θεϊκό Σχέδιο…
Καλό σου ταξίδι Αναστασία. Η παρουσία σου εδώ ήταν δώρο για όσους έτυχε να σε συναντήσουν, να χαρούν το γέλιο σου, να σκουπίσουν το δάκρυ από τα φωτεινά μάτια σου, να ακούσουν την μουσική από την λαλιά σου.
Πονάμε Αναστασία και μας λείπεις. Πάντοτε στην καρδιά μας θα υπάρχει θέση για εσένα. Γιατί και όσοι δεν σε γνώρισαν προσωπικά, είχαν κέρδος από την ύπαρξή σου. Και γιατί σε κάποιους έδωσες την ευκαιρία να θυμηθούν ότι είναι και αυτοί άνθρωποι…
Σε ευχαριστούμε! Καλό σου ταξίδι… … …
Λυκούργος Χατζάκος
