Εκκλησία

Ο Βίος του Αγίου Νεκταρίου

Published

2 έτη ago

9 Νοεμβρίου, 2023

Ο Αγιος Νεκτάριος γεννήθηκε στη Σηλυβρία της Θράκης το 1846. Γονείς του ήταν ο Δήμος και η Βασιλική Κεφαλά. Ήταν το πέμπτο αγόρι της οικογένειας και όταν τον βάφτισαν του έδωσαν το όνομα Αναστάσιος. Στην Σηλυβρία διδάχτηκε τα πρώτα γράμματα, αλλά επειδή η οικογένειά του ήταν φτωχή, αποφάσισε να πάει στην Κωνσταντινούπολη όπου θα συνέχιζε τις σπουδές του, ενώ ταυτόχρονα θα εργαζόταν.

Πράγματι, σε ηλικία 14 ετών, πήγε στη Βασιλεύουσα όπου άρχισε να εργάζεται στο καπνεργοστάσιο ενός συγγενή του. Παρόλο που εργαζόταν, δεν τον πλήρωναν για την εργασία του κι έτσι ο Αγιος δυσκολευόταν να βρει ακόμα και να φάει. Οι δυσκολίες της ζωής, δεν τον εμπόδισαν, όμως, τα βράδια του να τα αφιερώνει στη μάθηση και να τα περνά διαβάζοντας βιβλία και εκκλησιαστικές μελέτες.

Κάποια στιγμή αποφάσισε να επισκεφθεί τους Αγίους Τόπους. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού προς τα εκεί, ξέσπασε μεγάλη θαλασσοταραχή και κινδύνεψε το πλοίο να βυθιστεί. Ο Αγιος Νεκτάριος βύθισε στη θάλασσα το Σταυρό, που κουβαλούσε πάντα μαζί του, και η θάλασσα αμέσως ημέρεψε. Ο Σταυρός όμως χάθηκε και ο Αγιος λυπήθηκε πολύ. Όταν το πλοίο, όμως, έφτασε σώο στον προορισμό του, ο Σταυρός βρέθηκε κολλημένος στα ύφαλα του πλοίου. Αυτό ήταν το πρώτο θαύμα που έκανε ο Αγιος Νεκτάριος εν ζωή. Το μετόχι του Παναγίου Τάφου προσέλαβε τον Αγιο και έτσι έμεινε εκεί ως την ηλικία των 20 ετών.

Όταν συμπλήρωσε το 20 έτος της ηλικίας του, πήγε στο χωριό Λιθί της Χίου. Εκεί δίδαξε γράμματα στα παιδιά του χωριού, επί 7 συνεχή έτη. Η επιθυμία του Αγίου ήταν να γίνει μοναχός. Κάνοντας πράξη την επιθυμία του, χρίστηκε μοναχός στη Νέα Μονή της Χίου. Στη Νέα Μονή μελέτησε εκτενώς τα συγγράμματα που βρίσκονταν στην βιβλιοθήκη της Μονής. Το 1877 χειροτονήθηκε Διάκονος στο ναό του Αγίου Μηνά και έλαβε το όνομα Νεκτάριος.

Με τη βοήθεια του Ιωάννη Χωρέμη (ευκατάστατου Χιώτη) και του Πατριάρχη Αλεξανδρείας Σωφρόνιου, ο Αγιος τελείωσε τις Γυμνασιακές του σπουδές στην Αθήνα και σπούδασε στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Αφού πήρε το πτυχίο του το 1885, πήγε στην Αλεξάνδρεια, όπου χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος και εργάστηκε ως γραμματέας του Πατριαρχείου και ως Πατριαρχικός Επίτροπος στο Κάιρο. Το έτος 1889 χειροτονήθηκε στο Κάιρο, Μητροπολίτης Πενταπόλεως. Ο Αγιος Νεκτάριος ασκούσε τα καθήκοντά του με ζήλο και αρετή. Η προσωπικότητά του όμως και οι δραστηριότητές του, προκάλεσαν το μίσος σε ανθρώπους που βρίσκονταν στο περιβάλλον του Πατριάρχη Σωφρόνιου. Αυτοί συκοφάντησαν τον Αγιο Νεκτάριο ότι εποφθαλμιούσε το αξίωμα του Πατριάρχη και κατάφεραν να εκδιωχθεί από το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας.

Ο Αγιος ήρθε στην Αθήνα, όπου για ένα έτος δεν έβρισκε εργασία και στερούνταν συχνά και το ίδιο το φαγητό. Ζήτησε από το Υπουργείο Παιδείας να τον διορίσει Ιεροκήρυκα όπου θεωρούσε το Υπουργείο σωστό. Τελικά διορίστηκε Ιεροκήρυκας στη Χαλκίδα. Κατά τη διάρκεια της θητείας του εκεί, αποκαλύφθηκε η συκοφαντία που είχε υποστεί στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας.

Το 1894 ο Αγιος Νεκτάριος διορίστηκε Διευθυντής της Ριζαρίου Σχολής. Η φωτογραφία που συνοδεύει το κείμενο έχει τραβηχτεί στον περίβολο της Σχολής εκείνη την εποχή. Ο Αγιος διεύθυνε τη Σχολή με υποδειγματικό τρόπο και απεριόριστη αγάπη για τους σπουδαστές της. Όσο ήταν ακόμη διευθυντής στη Σχολή, αγόρασε ένα μικρό και παλαιό μοναστήρι στην Αίγινα. Με πολλούς κόπους κατάφερε να αναστηλώσει και να μεγαλώσει το μοναστήρι αυτό.

Το 1908, και αφού είχε διευθύνει την Ριζάριο για 14 συνεχή έτη, παραιτήθηκε από τη θέση του Διευθυντή για λόγους υγείας. Ο Αγιος Νεκτάριος συνέχισε τον βίο του στο μοναστήρι της Αίγινας. Ταπεινός και απλός όπως ήταν, λάμβανε στο μοναστήρι, μέρος σε κάθε ασχολία, βοηθώντας ακόμη και τους εργάτες στις εργασίες τους. Παράλληλα με τις ασχολίες του αυτές, μελετούσε βιβλία και συνέγραφε. Επιγραμματικά αναφέρουμε το έργο του «Περί του Σχίσματος», τριάντα Τριαδικούς ύμνους, εκατόν πενήντα τέσσερις ύμνους για την Θεοτόκο καθώς και πολλούς εκκλησιαστικούς λόγους.

Στη μονή έζησε ο Αγιος Νεκτάριος ως το 1920 που δημιουργήθηκε ένα πρόβλημα στον προστάτη του και αρρώστησε. Υποφέροντας από φρικτούς πόνους μεταφέρθηκε στο Αρεταίειο Νοσοκομείο Αθηνών. Στις 9 Νοεμβρίου του 1920 παρέδωσε το πνεύμα του σε ηλικία 74 ετών. Κατά τη διάρκεια της ζωής του όπως και μετά το πέρας αυτής, ο Αγιος έκανε πολλά θαύματα. Είναι ο νεότερος Αγιος της Εκκλησίας μας και η μνήμη του τιμάται στις 9 Νοεμβρίου.

ΑΓΙΑ ΒΑΡΒΑΡΑ

Λ. Μίχος: Ένα μικρό εκκλησάκι παλαιοημερολογίτικο – Μοσχοβολάει όμως όλο τον καιρό

Published

6 ημέρες ago

7 Αυγούστου, 2025

dikaiosinisimera

Ένα μικρό εκκλησάκι παλαιοημερολογίτικο, χαμένο στη γωνία των οδών Στέφανου Σαράφη και Επτανήσου, πίσω από ένα ασπρισμένο ψηλό μαντρότοιχο, απαρατήρητο στους περαστικούς, δύο χούφτες τόπος και μια στάλα χτίσμα, δεν σου γεμίζει το μάτι. Μοσχοβολάει όμως όλο τον καιρό κι άμα κοντοσταθείς σούρχεται από μέσα το θυμίαμα, νοτισμένο από τις προσευχές τόσων και τόσων ευσεβών, που γονάτισαν, προσκύνησαν και ικέτεψαν τη χάρη και τη βοήθεια της Αγίας Παρασκευής. Με πήγαινε μικρό, με την αδελφή μου την Ελένη, η μακαρίτισσα η μάννα μου, η κυρα-Αριάδνη, να προσκυνήσω. Η Αγία Παρασκευή θα φροντίζει τα μάτια σου μούλεγε. Και δεν είχα λόγο ν’ αρνηθώ. Άλλωστε η γερόντισσα, που παλιά έμενε μόνιμα εκεί, ήταν τόσο άγια γυναίκα, που σε υπέβαλλε να θεωρείς ότι οι καλοί χριστιανοί είναι πολύ καλοί άνθρωποι, κάτι σαν γνησιοι απόλονοι των αγίων που προσκυνούσαμε. Παραδίπλα στο μικρό εκκλησάκι έζησα μερικά από τα ωραιότερα παιδικά μου χρόνια. Μέναμε τότε στους Μποτσαραίους, οικογένεια Μπότσαρη από την Ήπειρο, νοικοκυραίοι, αρχοντάνθρωποι. Μέναμε με νοίκι. Εμείς και απέναντι η κυρία Μαγδαληνή, με την κόρη της την Κωστούλα. Οι άλλοι ήταν ιδιοκτήτες. Εκεί, στον χωμάτινο δρόμο της Επτανήσου ήταν ο μεγάλος μας μικρόκοσμος. Έκεί, τρέξαμε, παίξαμε, γελάσαμε, κλάψαμε. Όλοι εκεί. Ο Θανάσης, ο Αντώνης, ο Παναγιώτης, ο Γιάννης, ο Γιώργος, ο Λυρής, η Ειρήνη, η Παναγιώτα, η Κωστούλα, ο Χρήστος…οι μεγάλες μας αποστάσεις ήταν το 1ο Δημοτικό, το σχολείο των αδελφών Τσιλιβάκου, το μπακάλικο του Νίκου του Χριστακόπουλου, το κουρείο του Παναγιώτη του Καλλιμάνη, το τσαγκαράδικο του Γιάννη του Σπυρόπουλου…

Μου το θύμισε ο καλός μου φίλος ο Πέτρος ο Διασάκος, γείτονας και αυτός από παλιά. Ήρθε και με βρήκε σήμερα το πρωΐ. Σήμερα, μου λέει, είναι της Αγίας Παρασκευής, με το παλιό. Αν μπορέσεις έλα!

[Το σημείωμα αυτό το έγραψα το έτος 2019, ανήμερα της Αγίας Παρασκευής, με το παλιό εορτολόγιο. Τότε ζούσε ο φίλος μου ο Πέτρος Διασάκος. Έφυγε από τον καταραμένο κορωνοϊό και δεν γιορτάζει πιά μαζί μας. Τούτη η επαναφορά αποτελεί ένα μικρό αντίδωρο στη φιλία και την αγάπη του, μία ανεξόφλητη οφειλή στη γενναιοδωρία της ψυχής του!]

ΑΓΙΑ ΒΑΡΒΑΡΑ

Ι.Ν Προφήτου Ηλιού Αγ.Βαρβάρας: ΔΙΗΜΕΡΟ ΕΥΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΤΙΜΗΣ ΣΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΜΑΣ Σάββατο 26 και Κυριακή 27 Ιουλίου

Published

3 εβδομάδες ago

25 Ιουλίου, 2025

dikaiosinisimera

ΔΙΗΜΕΡΟ ΕΥΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΤΙΜΗΣ ΣΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΜΑΣ Σάββατο 26 και Κυριακή 27 Ιουλίου

Με ιδιαίτερη πνευματική χαρά σας προσκαλούμε να συμμετάσχετε στις Θείες Λειτουργίες του ερχόμενου διημέρου, τιμώντας δύο μεγάλες μορφές της πίστεώς μας:

Το Σάββατο 26 Ιουλίου θα τελεστεί Θεία Λειτουργία επί τη μνήμη της Αγίας Οσιοπαρθενομάρτυρος Παρασκευής, της θαυματουργού και προστάτιδος των οφθαλμών.

Την Κυριακή 27 Ιουλίου τιμούμε τον Άγιο Παντελεήμονα τον Ιαματικό, προστάτη των ασθενών και μέγα θαυματουργό.

Κατά τις δύο ημέρες, θα τεθεί προς προσκύνηση τίμιο απότμημα Ιερών Λειψάνων των εορταζόντων Αγίων, προς ενίσχυση, παρηγορία και αγιασμό των πιστών.

Προσκαλούμε όλους με πίστη και ευλάβεια, να πλησιάσουν τους Αγίους μας και να λάβουν την ευλογία τους.

ΑΓΙΑ ΒΑΡΒΑΡΑ

Ι.Ν. Προφήτου Ηλιού Αγ.Βαρβάρας: Πανηγυρική Θεία Λειτουργία επί τη εορτή του ενδόξου Προφήτου Ηλιού του Θεσβίτου

Published

4 εβδομάδες ago

20 Ιουλίου, 2025

dikaiosinisimera

Με πολλή συγκίνηση και πνευματική χαρά τελέστηκε σήμερα, Κυριακή 20 Ιουλίου 2025, η Πανηγυρική Θεία Λειτουργία επί τη εορτή του ενδόξου Προφήτου Ηλιού του Θεσβίτου, στον φερώνυμο Ιερό Ναό στην Αγία Βαρβάρα. Της Θείας Λειτουργίας προεξήρχε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Νικαίας κ. Αλέξιος, περιστοιχούμενος υπό των ιερέων της Ιεράς του Ναού.

Ο σεπτός Ποιμενάρχης μας, με λόγο πατρικό και θεολογικά εμπνευσμένο, ανεφέρθη στον Προφήτη Ηλία ως πρότυπο ακλόνητης πίστεως, προσευχής και αγωνιστικότητας μέσα σε μια εποχή πνευματικής αποστασίας. Τόνισε πως ο Προφήτης Ηλίας μάς καλεί όλους να γίνουμε «φωνή Θεού» σε έναν κόσμο που διψά για αλήθεια, φως και ελπίδα, αλλά συχνά ζει στη σύγχυση και τη σιωπή.

Με την παρουσία πλήθους πιστών που κατέκλυσαν τον πανηγυρίζοντα Ναό, η ατμόσφαιρα ήταν κατανυκτική και πανηγυρική συνάμα. Η ψαλμωδία, οι ευωδίες του και ο ζήλος του λαού ανέδειξαν και φέτος το μεγαλείο της πίστεως και της ενοριακής ενότητας.

Ο Σεβασμιώτατος ευχαρίστησε εγκαρδίως τον προϊστάμενο του Ναού και όλους όσοι μόχθησαν για την προετοιμασία της Πανηγύρεως, καθώς και τον ευλογημένο λαό που συμμετείχε προσευχητικά και με ευλάβεια.

Ευχόμαστε ο Προφήτης Ηλίας να σκέπει την πόλη, την ενορία και όλους μας, φωτίζοντάς μας με το ανέσπερο φως της προσευχής και της αφοσιώσεως στο Θείο θέλημα.

Χρόνια πολλά και ευλογημένα σε όλους!