Σε ηλικία 85 ετών έφυγε από τη ζωή ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Γιώργος Μιχαλακόπουλος, αφήνοντας πίσω μια μακρά και καλλιτεχνικά καταξιωμένη πορεία.

Ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Σπούδασε υποκριτική στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης και το 1959 πρωτοεμφανίστηκε ως πρωτοετής σπουδαστής της σχολής στην επεισοδιακή παράσταση του Καρόλου Κουν «Ορνιθες», στο Ηρώδειο.

Ξεκίνησε την επαγγελματική καριέρα του στις αρχές της δεκαετίας του 1960 στον θίασο του Δημήτρη Παπαμιχαήλ και αργότερα συνεργάστηκε με τον θίασο του Κώστα Μουσούρη ερμηνεύοντας σημαντικούς ρόλους μεγάλων συγγραφέων, όπως ο Τσέχωφ και ο Μολιέρος. Ειδικά στην παράσταση «Δον Ζουάν», το 1968, ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος εντυπωσίασε με την ερμηνεία του στον ρόλο του Σγαναρέλο.

Το 1973 ίδρυσε το Θέατρο Σάτιρας και έπαιξε, μεταξύ άλλων, στα έργα: «Ω, τι κόσμος μπαμπά» του Κώστα Μουρσελά, «Συνεργός» του Φρ. Ντύρενματ, «Βλαβερές συνέπειες του καπνού» του Τσέχωφ.

Το 1981 οργάνωσε στις φυλακές Κορυδαλλού το θεατρικό εργαστήρι με κρατούμενους.

Στο θέατρο είχε εμφανιστεί στις παραστάσεις «Εγκλημα και Τιμωρία», «Ο θάνατος του εμποράκου», «Κάθε Πέμπτη κύριε Γκριν» και «Το τίμημα».

Ως θεατρικός σκηνοθέτης διηύθυνε αρκετά έργα, ανάμεσα στα οποία: «Τα παιδιά στο Δάσος του Ρομπέν» του Τζ. Κρόκερ, «Εκκλησιάζουσες» και «Λυσιστράτη» του Αριστοφάνη, «Ο θάνατος του Εμποράκου» του Αρθουρ Μίλερ, «Επιστάτης» του Χάρολντ Πίντερ.

Το τηλεοπτικό κοινό τον γνώρισε και τον λάτρεψε στην εμβληματική σειρά του Κώστα Κουτσομύτη «Εκείνος και Εκείνος» (1972), όπου ερμήνευσε τον ρόλο του «Σόλωνα» πλάι στον «Λουκά» του Βασίλη Διαμαντόπουλου.

Στον κινηματογράφο έπαιξε σε αρκετά έργα, κάνοντας το κινηματογραφικό ντεμπούτο του το 1964, ερμηνεύοντας δεύτερους ρόλους στις ταινίες «Οι Φτωχοδιάβολοι», «Ο πολύτεκνος» και «Φεύγω με πίκρα στα ξένα».

Ενας από τους χαρακτηριστικούς ρόλους του ήταν ο «ποιητής Φανφάρας» στην ταινία «Ξύπνα Βασίλη» του Γιάννη Δαλιανίδη (1969). Συμμετείχε, επίσης, μεταξύ άλλων, στις ταινίες «Η ωραία του κουρέα» του Ντίνου Δημόπουλου (1969), «Ενας ιππότης για τη Βασούλα» του Γιάννη Δαλιανίδη (1968), «Ενα γελαστό απόγευμα» του Ανδρέα Θωμόπουλου (1979), «Το βλέμμα του Οδυσσέα» του Θόδωρου Αγγελόπουλου (1995), το «Φράγμα» του Δημήτρη Μακρή (1982). Αξέχαστη ήταν και η ερμηνεία του στη βραβευμένη ταινία «Ο Κύριος με τα Γκρι», του Περικλή Χούρσογλου, το 1997.

Υπήρξε καθηγητής της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου και δίδαξε στο Τμήμα Θεάτρου του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Διατέλεσε δημοτικός σύμβουλος του Δήμου Αθηναίων κατά την περίοδο 1974-1986 και αντιπρόεδρος του ΚΕΘΕΑ.

πηγή: kathimerini.gr