Μέσα σε κλίμα συγκίνησης έγινε το πρωί της Κυριακής 24 Μαρτίου το ετήσιο πολιτικό μνημόσυνο του αείμνηστου Μόσχου Χουδελούδη, στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου. Οικεία του πρόσωπα, φίλοι του και συνάδελφοι θυμήθηκαν με νοσταλγία, στιγμές από τη ζωή και τη μαχητικότητα του εκλιπόντος. Ο δήμαρχος Μιχάλης Σελέκος ένιωσε βαθιά συγκίνηση όταν μίλησε για τον στενό του φίλο, συναγωνιστή και συνεργάτη του επί δημαρχίας του την τετραετία 2014-2019. «Η προσφορά του στο κόμμα και στο Δήμο ήταν ανεκτίμητη», είπε χαρακτηριστικά. Για τον πατέρα της και το πάθος που τον διέκρινε σε όλους τους τομείς της ζωής, μίλησε η κόρη του αειμνήστου Αλίνα Χουδελούδη. Ενώ στο ίδιο μήκος κύματος για την κοινωνική και πολιτική του προσφορά έκανε λόγο η ανιψιά του Αλίκη Χουδελούδη, σύζυγος του σημερινού προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου Βασίλη Παντελάρου. Μάλιστα η τελευταία τόνισε την αγάπη του θείου της για τα ζωάκια και τη θητεία του ως μέλος του ΠΕΣΥΔΑΠ. Επίσης τεράστιο πάθος είχε για τη στρογγυλή θεά, αφού ως διαιτητής σφύριξε εκατοντάδες ποδοσφαιρικούς αγώνες, αρνούμενος πάντα την αμοιβή που του αντιστοιχούσε. Ακόμα τον καλό του φίλο Μόσχο έφερε στη μνήμη του και το μοιράστηκε με τους παρευρισκόμενους, ο πρόεδρος του Εξωραϊστικού Συλλόγου Άνω Αφαίας Νίκος Μπέσιος. Στη διάρκεια του μνημόσυνου, προβλήθηκε ολιγόλεπτο βίντεο με εικόνες από τη ζωή και την πλούσια δράση του.
Ποιος ήταν ο Μόσχος Χουδελούδης
Είχε μακρόχρονη προσφορά στον Δήμο Χαϊδαρίου, αρχικά ως εργαζόμενος και συνδικαλιστής και μετά τη συνταξιοδότησή του ως δημοτικός σύμβουλος και αντιδήμαρχος. Τον διέκριναν η μαχητικότητα, η συνέπεια, η σταθερότητα και η πίστη στα οράματα, στα ιδανικά και στην ιστορική αποστολή της εργατικής τάξης. Γεννήθηκε το 1955, στη Βράιλα της Ρουμανίας. Παιδί της πολιτικής προσφυγιάς, από φτωχή εργατική οικογένεια με καταγωγή από το Παλιούρι του Έβρου, επέστρεψε στην Ελλάδα το 1979 και έπιασε δουλειά ως οδηγός στην υπηρεσία καθαριότητας στο Δήμο Χαϊδαρίου. Γρήγορα εντάχθηκε στις γραμμές του ΚΚΕ, όπου ανέπτυξε πλούσια δράση. Εξελέγη στο Διοικητικό Συμβούλιο του Σωματείου Εργαζομένων Δήμου Χαϊδαρίου, καθώς τον διέκριναν η μαχητικότητα, η συνέπεια, η σταθερότητα και η πίστη στα οράματα, στα ιδανικά και στην ιστορική αποστολή της εργατικής τάξης.
Συνέβαλε στην υπόθεση του Κόμματος αναλαμβάνοντας διάφορες στελεχικές ευθύνες στην κομματική του ζωή, πάντα με αταλάντευτη πίστη. Την περίοδο της αντεπανάστασης στις σοσιαλιστικές χώρες και της διάσπασης του ΚΚΕ, υπερασπίστηκε με σθένος τον επαναστατικό χαρακτήρα του Κόμματος και συνέβαλε στην ανασυγκρότησή του.
Πρωτοπόρος και «πανταχού παρών» στον κλάδο του και στο Χαϊδάρι, εξελέγη δημοτικός σύμβουλος το 2014 και παρέμενε έως το θάνατο του, ενώ διετέλεσε αντιδήμαρχος Καθαριότητας και Πρασίνου από το 2014 έως το 2019.
Σε όλη του τη διαδρομή υπήρξε ανυποχώρητος, ασυμβίβαστος και αταλάντευτος αγωνιστής, πιστός κομμουνιστής μέχρι το τέλος. Ήταν ιδιαίτερα αγαπητός στους εργαζόμενους, με το χαμόγελο στα χείλη, με έναν καλό λόγο για όλους. Όσοι τον γνώρισαν θα τον θυμούνται και θα τιμούν τη μνήμη του για πάντα.
