Μιχάλης Φράγκου: Να μην ξεχάσουμε ποτέ αυτούς που πολέμησαν για την Ελευθερία της χώρας μας
«Ας είναι άσβεστη η μνήμη αυτών που πολέμησαν για την Ελευθερία ας σ’ αυτή την χώρα. Αυτό θα είναι ο φόρος τιμής και το θυμίαμα της ευγνωμοσύνης για τη μεγάλη τους θυσία»! Με αυτά τα λόγια έκλεισε τον εμπνευσμένο και πολύ ουσιαστικό πανηγυρικό της γιορτής της 25ης Μαρτίου στην Αγία Βαρβάρα ο δημοτικός σύμβουλος Μιχάλης Φράγκου. Ολόκληρη η ομιλία του κ. Φράγκου έχει ως εξής:
Πανοσιολογιώτατε,
Αιδεσιμώτατοι,
Αξιότιμη κ. Αντιπεριφερειάρχη
Αξιότιμε κ. Δήμαρχε και μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου της πόλης μας
Αξιότιμοι κ.κ. εκπρόσωποι των πολιτιστικών , κοινωνικών και πολιτικών φορέων της πόλης μας
Κυρίες και κύριοι
Αγαπητά μου παιδιά
Σήμερα γιορτάζουμε τον εθνικό ξεσηκωμό,ο οποίος καθιερώθηκε το έτος 1838 από τον Βασιλιά ΄Οθωνα, προκειμένου να συνδεθεί με το εκκλησιαστικό γεγονός του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου.
Ταυτόχρονα ήταν επιθυμία του Αλέξανδρου Υψηλάντη και των μελών της Φιλικής Εταιρείας να συνδεθεί η έναρξη της Επανάστασης με μια μεγάλη εκκλησιαστική εορτή,για να τονωθεί το φρόνημα των Ελλήνων,αλλά και γιατί η πίστη τους,ήταν η δύναμή τους. Ο αγώνας δόθηκε για του Χρστού την πίστη την Αγία και της πατρίδος την Ελευθερία.
Διπλό το ΧΑΙΡΕ
ΧΑΙΡΕ ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ ΜΑΡΙΑ!!
και ΧΑΙΡΕ Ω ΧΑΙΡΕ ΛΕΥΤΕΡΙΑ!!
Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης,αυτή η μυθική μορφή του αγώνα,είπε: “΄Οταν επιάσαμε τα άρματα,είπαμε πρώτα υπέρ Πίστεως και έπειτα υπέρ Πατρίδος”.
Για να εμβαθύνουμε στο πνεύμα των αγωνιστών της Επανάστασης του 1821,πιστεύω ότι θα πρέπει να σταθούμε για λίγο,στις εξομολογήσεις των πρωταγωνιστών της εποχής. Λόγια που αναδεικνύουν τον πατριωτισμό,την γενναιότητα και την αυτοθυσία αυτών των ανθρώπων.Στην προκήρυξή τους οι ΄Ελληνες της Πελοποννήσου έγραφαν: “Ομοφώνως αποφασίσαμεν όλοι ή να ελευθερωθώμεν ή να αποθάνω μεν”.
Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης είπε: “Ο κόσμος μας έλεγε τρελούς.Ημείς,αν δεν ήμεθα τρελοί,δεν θα εκάναμε την επανάσταση” , και στην ομιλία του προς τους νέους,που πραγματοποίησε στην Πνύκα στις 7.10.1838,μεταξύ άλλων είπε: “΄Οταν αποφασίσαμε να κάνουμε την επανάσταση δεν εσυλλογιστήκαμε ούτε πόσοι είμεθα,ούτε πως δεν έχουμε άρματα,ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πύλας,αλλά ως μια βροχή έπεσε σ’ όλους μας η επιθυμία της Ελευθερίας”.
Ο ταπεινός,στρατηγός Μακρυγιάννης,έγραψε στα απομνημονεύματά του : “Γι’ αυτά τα μάρμαρα επολεμήσαμε….”. “Η τύχη μας,έχει τους ΄Ελληνες πάντοτε ολίγους…”.
Ο μπουρλοτιέρης Κωνσταντίνος Κανάρης,όταν τον ρώτησαν “πώς έκανες αυτό τον άθλο, να κάψεις την Τουρκική Ναυαρχίδα Ναύαρχε”,απάντησε “Να,ξύπνησα εκείνο το πρωί και είπα: Απόψε Κωνσταντή,θα πεθάνεις για την Ελλάδα”.
Ο Αθανάσιος Διάκος,μέσα από το νεανικό του πάθος και τον ενθουσιασμό,απάντησε στο κάλεσμα του Ιμπραήμ: “ Εγώ Γραικός γεννήθηκα,Γραικός θε να πεθάνω”.
Ο σύγχρονος Εθναπόστολος Ρήγας Φεραίος,υμνώντας την ελευθερία είπε: “΄Οποιος ελεύθερα συλλογάται,συλλογάται καλά”.
Ολόκληρο το σκλαβωμένο έθνος μας,ανταποκρίθηκε σύσσωμο στο κάλεσμα.
Κολοκοτρώνης,Διάκος,Ανδρούτσος,Καραϊσκάκης,Παπαφλέσσας,Μακρυγιάννης, Μπότσαρης,Νικηταράς,Μιαούλης,Κανάρης και τόσοι άλλοι πρωτοστατούν και συντρίβουν τον εχθρό.
Μπομπουλίνα-Λασκαρίνα,Μαντώ Μαυρογένους, λεοντόκαρδες, δυναμικές καπετάνισσες,έδωσαν πλοία και χρήματα για την λευτεριά του γένους.
Οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι του Μεσολλογίου,οι γυναίκες του Σουλίου στο Ζάλογγο,με τον χορό του θανάτου,το Κούγκι,τα Ψαρά,το Αρκάδι γίνονται ολοκαυτώματα.
Η Αλαμάνα,η Γραβιά,το Βαλτέτσι,το Μανιάκι,τα Δερβενάκια,η Νάουσα ,η Χαλκιδική έγιναν βωμός και μαρτυρούν την θέληση του λαού μας για ελευθερία.
Κυρίες και κύριοι
Επιτομή των συναισθημάτων για τους προγόνους μας αποτελεί η πράξη του Ιμπραήμ,ο οποίος στη μάχη στο Μανιάκι,έσκυψε και φίλησε από θαυμασμό στο μέτωπο τον νεκρό Παπαφλέσσα.
Είναι γεγονός πως ένα μικρό έθνος, υποταγμένο στην οθωμανική αυτοκρατορία από το έτος 1453,βρήκε τα ψυχικά αποθέματα να ξεσηκωθεί και τελικά να αποτινάξει τον τουρκικό ζυγό. Οι διεργασίες είχαν ξεκινήσει από τα προηγούμενα χρόνια.Το επιστέγασμα των προσπαθειών,ήταν η δημιουργία της Φιλικής Εταιρείας (1814) στην Οδησσό,από τους Εμμανουήλ Ξάνθο,Αθανάσιο Τσακάλωφ και Νικόλαο Σκουφά.Αυτή η οργάνωση,μέσα από άκρα μυστικότητα και διαπνεόμενη από υψηλό εθνικό φρόνημα,κατάφερε να μυήσει,ένα μεγάλο τμήμα των μετέπειτα θρυλικών αγωνιστών,όπως και του Κολοκοτρώνη και να εξοπλίσει τους άοπλους ΄Ελληνες.
Οι πρόγονοί μας,με τον αγώνα τους μας δίδαξαν ,πως η λευτεριά δεν παζαρεύεται και η επιλογή του θανάτου,είναι ύψιστο ηθικό χρέος. “Ελευθερία ή Θάνατος”,μια προτροπή για αυτοθυσία,προκειμένου οι αξίες του ανθρώπου να νικήσουν την βαρβαρότητα και την υποταγή.
Πάνω από οκτακόσιες χιλιάδες ψυχές θυσιάστηκαν στον αγώνα για να ελευθερώσουν κάπου ενάμισυ εκατομμύριο λαού,που στην πλειοψηφία τους ήταν άστεγοι,πάμπτωχοι και χαροκαμένοι.
΄Ετσι συντελέστηκε το θαύμα.Διότι περί θαύματος επρόκειτο.
Κυρίες και κύριοι
Σήμερα είναι μια ιδιαίτερη ημέρα για την πόλη μας.
΄Εχουμε την τιμή και την χαρά να φιλοξενούμε στην πόλη μας, αντιπροσωπεία του Δήμου Λιβαδέων, της μαρτυρικής αυτής πόλεως που συμμετείχε ενεργά και συνέβαλε στον αγώνα για την απελευθέρωση του γένους.
Η “ΓκιαουρΛιβαδειά”,όπως ονομαζόταν από τους Τούρκους,ήταν το κέντρο της Φιλικής Εταιρείας,στην Ανατολική Στερεά Ελλάδα.Είχαν μυηθεί τα άξια τέκνα της ο Νικόλαος Νάιος, ο Ιωάννης Φίλων,ο Ιωάννης Λογοθέτης.΄Ηταν δε η γενέτειρα του Λάμπρου Κατσώνη.
Η έκρηξη της επαναστάσεως κατά του τουρκικού ζυγού,εκδηλώθηκε την νύχτα της 25ης Μαρτίου προς την 26η Μαρτίου 1821,όταν ο Βασίλης Μπούσγος,μαζί με τους ένοπλους άνδρες του,σκότωσαν μερικούς Τούρκους στη θέση ΣΤΕΝΟ ΖΕΜΕΝΟ. Πρωταγωνιστικό ρόλο έπαιξε στην περιοχή ο Αθανάσιος Διάκος,ο οποίος ξεκίνησε τον ένοπλο αγώνα,καταλαμβάνοντας στις 31.3.1821 την πόλη. Οι Τούρκοι παραδόθηκαν και οι ΄Ελληνες κατέλαβαν το Κάστρο της Λιβαδειάς την 1.4.1821.
Η πόλη πλήρωσε με αίμα και καταστροφή την συμμετοχή της στην Εθνική Επανάσταση. Στις 26 Ιουνίου 1821,ο Ομέρ Βρυώνης πυρπόλησε την πόλη και το κάστρο της.Οι κάτοικοι έφυγαν κυνηγημένοι και επέστρεψαν,όταν ανέλαβε την διακυβέρνηση της Ελεύθερης Ελλάδας ο Ιωάννης Καποδίστριας. Τότε η Λιβαδειά άρχισε να ανασυγκροτείται και ενσωματώθηκε στο νέο Ελληνικό κράτος,τον Φεβρουάριο του 1829.
Η Λιβαδειά σήμερα αποτελεί το διοικητικό και οικονομικό κέντρο του νομού Βοιωτίας.
Η πατρίδα μας,όλα αυτά τα χρόνια,μέσα από παντός είδους αντιξοότητες,πορεύεται με τις χώρες της Ενωμένης Ευρώπης,με τόλμη και αισιοδοξία. Οι πολίτες οραματίζονται ένα καλύτερο κόσμο,με σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα και τις διαχρονικές αξίες του πολιτισμού. Αντιμετωπίζει προκλήσεις τις οποίες, με σεβασμό στο Διεθνές Δίκαιο και τις Διεθνείς συνθήκες και αποφάσεις,προσπαθεί να λύσει τα προβλήματα που έχει με γειτονικές χώρες.Η Κύπρος και το Αιγαίο μας,είναι οι σύγχρονες προκλήσεις για τον Ελληνισμό.
΄Ενα μεγάλο ελάττωμα όμως της φυλής μας, είναι η λήθη.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε τα λόγια και τις θυσίες όλων αυτών των ηρώων αλλά και χιλιάδων αφανών,οι οποίοι έδωσαν τα πάντα για την πατρίδα και πέθαναν φτωχοί. Να μην ξεχνάμε ότι ακολούθησαν η διχόνοια,οι εμφύλιες συγκρούσεις,η αρχομανία,η αυτοπροβολή και τα πολιτικά πάθη. Το νόημα των Εθνικών επετείων,όπως η σημερινή,είναι ότι δεν επιτρέπεται και δεν συγχωρείται η λήθη και η άγνοια,για τους αγώνες χιλιάδων Ελλήνων για την πίστη και την Ελευθερία.
Η ελευθερία και η ανεξαρτησία,χρειάζονται συνεχείς αγώνες με πίστη,με θυσίες, με αγάπη για την πατρίδα μας.
Μ’ αυτές τις σκέψεις,επιτρέψτε μου να πω ,ότι ο ξεσηκωμός των Ελλήνων το 1821,αλλά και κάθε αγώνας για την ελευθερία της πατρίδος μας ,πρέπει να είναι για μας τους νεότερους,πηγή διδαγμάτων.
Τιμώντας λοιπόν τους αγώνες των προγόνων μας,σας καλώ να αναφωνήσουμε:
Ζήτω η 25η Μαρτίου 1821
Ζήτω η Ελλάδα μας
Ας είναι άσβεστη η μνήμη γι’ αυτούς που πολέμησαν για την ελευθερία μας,σ’ αυτήν την χώρα.Αυτό θα είναι ο φόρος τιμής και το θυμίαμα της ευγνωμοσύνης για την μεγάλη τους θυσία.