“Χαίροις, Πηγή αειζώου ῥεύματος· χαίροις, Μήτηρ τοῦ Σωτῆρος τοῦ παντός· χαίροις, σκέπη τοῦ κόσμου καὶ προστασία, Παρθένε Θεοτόκε ἁγνή.”

“Η Ζωοδόχος Πηγή δεν είναι μόνο ένα ιστορικό θαύμα, αλλά και μια αλήθεια που ζει μέσα μας. Όπως η Παναγία έγινε πηγή ζωής με τη γέννηση του Χριστού, έτσι και εμείς καλούμαστε να γίνουμε πηγές αγάπης, ελπίδας και στήριξης για τους γύρω μας. Αν η ψυχή μας παραμείνει καθαρή και ανοιχτή, τότε η Χάρις του Θεού θα ρέει μέσα από εμάς, όπως το αγίασμα της Ζωοδόχου Πηγής.” 

.

.

.

Στην ευλογημένη εορτή της Ζωοδόχου Πηγής, η Υπεραγία Θεοτόκος αποκαλύπτεται ως η αέναη πηγή ζωής και χάρης, όπου ρέει το ζωντανό νερό που δροσίζει τις διψασμένες ψυχές μας. Όπως η Ανάσταση του Χριστού ανατέλλει ως φως ακατάλυτο, νικώντας το σκότος και τον θάνατο, έτσι και η Ζωοδόχος Πηγή μας προσκαλεί να πιούμε από το ύδωρ το θεϊκό, που αναγεννά, θεραπεύει και μας οδηγεί στην αιώνια ζωή με πίστη γεμάτη ελπίδα και αγάπη ατέρμονη.

.

.

.

Η εορτή του Αγίου Γεωργίου είναι ένας φωτεινός σταθμός στο λειτουργικό έτος, μια πνευματική άνοιξη όπου η Εκκλησία αναθυμάται με δέος τον ήρωα της πίστεως και μάρτυρα της αγάπης. Ο Γεώργιος, στρατιώτης του κόσμου αλλά και του Ουρανού, δεν νίκησε με ξίφος, μα με το αίμα του που έγινε σπόρος ζωής και μαρτυρία αλήθειας. Στην άρνησή του να θυσιάσει στην πλάνη και στην αμετακίνητη προσήλωσή του στον Εσταυρωμένο, φανερώνεται η μυστική δύναμη της πίστεως που “πάντα υπομένει, πάντα ελπίζει, πάντα νικά”. Ο δράκος του μύθου γίνεται εικόνα του κακού που καταρρέει μπροστά στην αθωότητα και το θάρρος, και ο Άγιος, με το πρόσωπο στραμμένο στον Αναστημένο Χριστό, καλεί κάθε ψυχή να εξέλθει από τη νάρκη του φόβου και να βαδίσει το μονοπάτι της θυσίας, που οδηγεί στη δόξα.

-Α.Μ.Κ-

.

.