Γιορτάρες μέρες έρχονται και σκέφτηκα να κάνω κάτι που έκανα μικρός .
Να ξεσκονίσω το παλιό μου τρίγωνο και να πάρω τους δρόμους σβάρνα να πω τα κάλαντα να μαζέψω και το χαρτζιλίκι μου.
Το μόνο που έπρεπε να σκεφτώ ήταν πιο σπίτι να παινέψω που να έχει και χρήματα ο νοικοκύρης του, για να μην χάνω άδικα τον χρόνο μου.
Που να πάω , που να πάω λοιπόν ξεκίνησα να σκέφτομαι τις μεγάλες τσέπες. Πρωτίστως του Δημάρχου της πόλης.
Κατεβαίνω λοιπόν στο καφενείο για να ρωτήσω που μένει ο Γιώργος να του κάνω ποδαρικό στο κατώφλι, να μου κάνει στην τσέπη.
Συναντάω έναν παππού που διάβαζε την εφημερίδα που μου δίνει χώρο μια φορά τον μήνα να βγάζω τα απωθημένα μου.
Καλησπέρα του λέω κρατώντας το τρίγωνο μου…
Μας τα είπαν μου απαντάει…
Συγνώμη δεν καταλάβατε … Να σας ρωτήσω κάτι ήθελα.
Κατεβάζει νωχελικά τα γυαλιά πρεσβυωπίας του με κοιτάει από πάνω προς τα κάτω και μιλάει με τόνο εγρήγορσης . Πέσμου…
Ε, να ήθελα να σας ρωτήσω που μένει ο δήμαρχος , για να του πω τα κάλαντα…
Πρώτη φορά είδα κάποιον να βάζει έτσι τα γέλια , κάνοντας του μια τέτοια ερώτηση…
Αφού ηρέμησε με κοίταξε πιο γλυκά και μου είπε χαρακτηριστικά… Εσένα κάποιος σε έστειλε μου φαίνεται για να μου φτιάξεις το κέφι.
Τι θα πιείς ; Με ρώτησε και πριν προλάβω να ανταποκριθώ ξαφνιασμένος φωνάζει… Κώστα φέρε εδώ στον νεαρό να πιεί ότι θέλει .
Τι θα πάρεις φίλε μου ; Με ρωτάει ένας τύπος με μουστάκι και λερωμένη ποδιά.
Μια πορτοκαλάδα απαντάω , και κάθομαι ντροπαλά, αμίλητος.
«Δες εδώ που μένει ο δήμαρχος» μου λέει ο γέροντας και μου δείχνει την εφημερίδα.
Γούρλωσα τα μάτια … Νέα Πεντέλη! Αναφώνησα…
Αν έχεις διάθεση μου απαντάει τράβα προς τα εκεί. Αν δεν σου ανοίξει δε το σπίτι του για να του τα πεις μην ανησυχείς υπάρχει χρήμα. Εκεί γύρω ζουν οι πλούσιοι. Θα βγάλεις τα έξοδα του πήγαινε έλα και με το παραπάνω. Πιες την πορτοκαλάδα σου και σκέψου το…
Ήπια δυο γουλιές, αντάλλαξα δυο κουβέντες και έφυγα σκεπτόμενος.
+++
Καλά αν είσαι δήμαρχος στην περιοχή σου, γιατί πρέπει να φύγεις και να πας να μείνεις κάπου άλλου; Δεν εμπιστεύεσαι τον εαυτό σου για να ανεβάσεις τον δήμο που διαχειρίζεσαι;
+++
Πήρα μια εφημερίδα στα χέρια μου και διαβάζοντας μου ήρθαν και άλλες σκέψεις. Κάποιες γράφονται, κάποιες θα με οδηγήσουν στο απόσπασμα. Η αλήθεια πονάει βλέπεις. Χρονιάρες μέρες δεν κάνει . Ο Χριστός γεννάτε σήμερα δεν σταυρώνεται είπα από μέσα μου και επανήλθα στο αρχικό μου σχέδιο : Τα κάλαντα!
+++
Χμμ… Ποιος άλλος θα μπορούσε να μου δώσει συμβουλή μετά το Plan A μου που απέτυχε; Ανοίγω το tablet μου και διαβάζω ένα κείμενο για την πόλη που έφτανε μέχρι το Plan D. Το έγραφε ο ποιο γνωστός καλαντιστής κάνοντας την καλύτερη διαφήμιση στους νοικοκύρηδες που αναφερόταν (χωρίς να το παίρνει πρέφα). Ο κυρ Πάρις λοιπόν θα μπορούσε να μου δώσει την λύση… 40 χρόνια φούρναρης ο κυρ. Πάρις …έχει ψήσει και έχει ψήσει. Φτάνω στο κατώφλι του αλλά σαν τον γεροσκρούτζ μου φώναξε… Μας τα είπαν άλλοι! Δεν επέμεινα . Ντράπηκα και έφυγα. Βλέπεις εγώ έχω και από αυτό, αυτός ντροπή δεν έχει.
Έτσι προσπάθησα να μάθω από τον φερόμενο μαθητή του τον Σταύρο πως τίθενται τα Πλάνα ,τον οποίο συνάντησα πάνω από ένα ποταμάκι κοντά στην Σαράφη να ψαρεύει με απόχη. Στάθηκα δίπλα του και αφού παρέμεινε αμίλητος κανένα 10 λέπτο μου λέει. Γειά! Του απαντάω το ίδιο, και τον ρωτάω. Γιατί με απόχη και όχι με καλάμι ; Κοντοστέκεται κανένα 3λέπτο και μου απαντάει.
Το Plan A απέτυχε και πήγα στο Plan D. Αυτός λέω από μέσα μου ξέρει από τέτοια οπότε μπήκα στο ψητό.
+++
Σταυρός: Άκου και εγώ αυτά τα κόλπα από τον Πάρι τα έμαθα. Πρώτα βάζεις δόλωμα στο καλάμι και παίζεις με όλα τα ψάρια. Αφήνεις να τσιμπήσουν όλα χωρίς να τα πιάσεις. Έτσι όλα ξέρουν ότι εκεί παίζει τροφούλα. Στο plan B λοιπόν αφήνεις να τσιμπήσει ένα μεγάλο και μετά προσπαθείς να το πιάσεις βάζοντας νέα τροφή.
Αν δεν το τσιμπήσει; Ρωτάω με απορία.
Τότε αυτό το αφήνεις εκτός πετώντας του πέτρες απαντά ο Σταύρος . Αυτό είναι το Plan C.
Και μετά στο Plan D παίρνεις την απόχη; Τον προλαβαίνω.
Ναι, μου απαντάει. Πετάς τυράκι και ψωμάκι μέσα στο νερό και με την απόχη σου κυνηγάς μόνο όσα δεν πέτυχαν οι πέτρες σου.
Εγώ αυτά τα ψάρια τα λέω «Πρωταγωνιστές» ολοκληρώνει και στρέφεται με την απόχη του σε κάτι που θύμιζε μπάκακα (μτφ-βάτραχος) αλλά αυτός μάλλον το πέρασε για πέστροφα. «Κατάλαβα» του λέω. και έφυγα πριν γυρίσει το βλέμμα του και πάλι πάνω μου.
Πέρασε και η ώρα μεσημέριασε και εγώ ακόμα πως θα θέσω το πλάνο μου δεν έμαθα. Δεν βλέπω κάλαντα φέτος… είπα φωναχτά και με έπιασαν τα γέλια. Μέρα και αυτή…
+++
Έφτασα μέχρι τον λίθο περπατώντας . Εκεί συνάντησα τον Μιχάλη και τον Θόδωρα. Πίνανε τσίπουρα με απογοητευμένο ύφος. Κάθισα δίπλα τους κρύβοντας το τρίγωνο μου, έχασα άλλωστε πάσα διάθεση. Ο ένας μου έλεγε για τον Γιάννη και ο άλλος για τον Γιώργο. Φίλοι μου βλέπεις… και δικοί τους αλλά μπήκαν στην μέση οι καρέκλες.
Πολύ χώσιμο χρονιάρες ημέρες . Ξαφνικά ένας πιτσιρικάς με γαλανόλευκη μπλούζα φωνάζει : «Να τα πω;».
Δεν γυρνάει κανείς να τον κοιτάξει.
Παίρνει θάρρος και φωνάζει πιο δυνατά: «Εγώ θα σας τα πώ , θέλετε δεν θέλετε»… Τράβηξε τα βλέμματα όλων μας … Και ξεκίνησε το ποίημα…
+++
Καλην εσπέραν άρχοντες,
Και αν ήταν ο ορισμός σας
Την στήριξη θα είχατε
Μέσα στο αρχοντικό σας
Άλλος σας πρόλαβε θαρρώ
Θα χάσετε την πόλη
Και η ζήλια σας πλημμύρισε
Γιατί, τον πρώην χαίρονται όλοι…
Που πίσω ξαναγύρισε
Με δύναμη και τόλμη…
Έλα και του χρόνου του είπε ο Θόδωρας αλλά δεν έβρισκε ψηλά, έκανε πως κάνει κίνηση ο Μιχάλης και αυτός τίποτα.
Έβγαλα ένα 2έυρω από την τσέπη και γελώντας λέω στον πιτσιρικά . Πώς σε λένε ; Λάμπρο μου απαντάει.
Λαμπρά του λέω .
Υ.Γ : Καλά Χριστούγεννα. Πρώτα Υγεία και μετά έρχονται όλα. Εμείς τα λέμε του χρόνο
![](http://dikaiosinisimera.gr/wp-content/uploads/2018/12/Β3-8.jpg)
![](http://dikaiosinisimera.gr/wp-content/uploads/2018/12/48018173_609638849472034_5156803658477731840_n-1.jpg)