Τα δύο οικόπεδα, πίσω από το Δημαρχείο, ο Δήμαρχος κ. Λάμπρος Μίχος είχε δεσμεύσει, προκειμένου να αξιοποιηθούν προς όφελος των δημοτών της Αγίας Βαρβάρας, εν όψει, μάλιστα και της κατασκευής του metro.
Το 2009, με τον χαρακτηρισμό της χρήσης τους να έχει γραφεί στο ΦΕΚ, τα παρέδωσε στον επόμενο δήμαρχο, ο οποίος το μόνο που έπρεπε να κάνει ήταν να προβεί στις κατάλληλες διοικητικές ενέργειες, προκειμένου, να διατηρηθεί το καθεστώς δέσμευσης και βέβαια, στην ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης με τους ιδιοκτήτες σχετικά με το αντίτιμο και να προβεί στην αποζημίωσή τους, ώστε να περιέλθουν στην ιδιοκτησία του Δήμου.
Φυσικά, τίποτε από αυτά δεν έγινε, γιατί απορροφημένος από την θέα του γραφείου του δεν μπορούσε να ασχοληθεί και με αυτό το θέμα -όπως, άλλωστε και με τα τόσα, άλλα προβλήματα-, με συνέπεια σήμερα να υπάρχει ορατός κίνδυνος να αρθεί η δέσμευση και η πόλη να χάσει ένα σημαντικό και απολύτως αξιοποιήσιμο περιουσιακό στοιχείο.
Οι εικόνες μιλάνε από μόνες τους. Τα εγκαταλελειμμένα οικόπεδα από την μια πλευρά, παραφωνία στην αισθητική αρτιότητα της υπόλοιπης πλατείας, για την οποία ο Λάμπρος Μίχος έδωσε τους τελευταίους μήνες σκληρές μάχες με την Attiko metro, προκειμένου αυτή να αποκτήσει την σημερινή, τελική μορφή της.
Αυτό είναι λοιπόν το «έργο Καπλάνη», το οποίο περιγράφουν τρεις λέξεις: «απώλεια, παρακμή, σπατάλη». Καμία βελτίωση, κανένα σοβαρό έργο υποδομής, τίποτε που να συμβάλλει στην βελτίωση της ζωής των πολιτών.
Πλέον μπορούμε να συγκρίνουμε. Τι έργο άφησε στην προηγούμενη θητεία του ο Λάμπρος Μίχος και τι ο επόμενος δήμαρχος.
Αλλά, ακόμη και αν επιχειρήσει κανείς να συγκρίνει το έργο που παρήγαγε η Διοίκηση Μίχου αυτόν τον χρόνο κατά τον οποίο επανήλθε στον Δήμο και πάλι, ο τέως δήμαρχος δεν αντέχει στην σύγκριση.
Γιατί, το «τίποτε» με ό,τι και να συγκριθεί, πάλι τίποτε παραμένει…
Έργο Καπλάνη
Έργο Μίχου
