Μαρία Λαμπροπούλου: Με τον Α. Παχατουρίδη για να συμβάλλω – με όποιες δυνάμεις διαθέτω-, στην βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των συμπολιτών μας

Φίλες και φίλοι,
Είμαι η Μαρία Λαμπροπούλου. Γεννήθηκα στο Περιστέρι και ζω μέχρι σήμερα με την οικογένειά μου – τον σύζυγό και σύντροφό μου στη ζωή, Γιώργο Κώττη και τα δύο κορίτσια μας, την Ελένη και την Ηρώ.
Στην ζωή μου έμαθα να ενδιαφέρομαι για τους συνανθρώπους μου και πάντοτε θύμωνα με την αδικία και την ανεπάρκεια όσων διαχειρίζονταν τις τύχες των ανθρώπων και χρησιμοποιούσαν την πολιτική δύναμη που αποκτούσαν είτε για την ικανοποίηση του δικού τους «εγώ» είτε λειτουργούσαν καιροσκοπικά και με ιδιοτέλεια.
Αυτό, με κινητοποίησε και μου επέβαλλε την συμμετοχή μου στα κοινά. Στην διαδρομή μου στον Δημόσιο βίο, προσπάθησα και κράτησα δύο αρχές:
Πρώτον ότι η πολιτική πρέπει να έχει ως κίνητρο, αφετηρία και τελικό αποδέκτη τον Άνθρωπο. Γιατί, τίποτε άλλο δεν έχει μεγαλύτερη σημασία, τίποτε άλλο δεν κάνει τον κόσμο πιο όμορφο από το χαμόγελο ενός παιδιού, ενός ηλικιωμένου, ενός συνανθρώπου που χάρη και στην δική σου προσπάθεια, η ζωή του έγινε –αν όχι, καλλίτερη-, πιο εύκολη.
Δεύτερον, ότι το μόνο προνόμιο κάθε εξουσίας είναι η ευθύνη! Η ευθύνη να δικαιώσεις την εμπιστοσύνη των πολιτών που σε επέλεξαν, η ευθύνη να εργαστείς έντιμα και με συνέπεια στις αρχές και αξίες που διακηρύττεις, η ευθύνη να υλοποιήσεις τις δεσμεύσεις που ανέλαβες.

Στην διαδρομή μου, αυτή συνάντησα πολλούς, οι οποίοι διακατέχονταν από μία ακατέργαστη πείνα, τυφλή φιλοδοξία, τυλιγμένη με την αραχνοΰφαντη γλώσσα της προσφοράς. Συνάντησα, όμως και ανθρώπους, των οποίων το ενδιαφέρον προσφοράς ήταν αυθεντικό και αγνό. Ανθρώπους με καθαρό βλέμμα και ικανότητα να παράγουν και να υλοποιούν ιδέες και έργα, τα οποία προσέφεραν σημαντικά οφέλη στους συμπολίτες μου.
Ένας τέτοιος άνθρωπος, ένας τέτοιος πολιτικός είναι ο Ανδρέας Παχατουρίδης. Ο Δήμαρχός μας! Και θεωρώ μεγάλη μου τιμή το γεγονός ότι με προσκάλεσε να συμμετάσχω στο ψηφοδέλτιό του.
Σε αυτή την πρόσκληση, επέλεξα να πω το μεγάλο «ΝΑΙ»

Φίλοι και φίλες συμπολίτες,
Μία Δημοτική Αρχή δεν μπορεί να λύσει όλα τα προβλήματα. Μπορεί, όμως, να βοηθήσει σε αποφασιστικό βαθμό, ουσιαστικά. Μπορεί να κάνει τις ημέρες των ανθρώπων πιο όμορφες. Είναι σημαντικό να γνωρίζει ο κάθε πολίτης ότι στην καθημερινότητά του δεν είναι μόνος.
Θέλω να συμβάλλω – με όποιες δυνάμεις διαθέτω-, στην βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των συμπολιτών μας· να προσπαθήσω και εγώ να βοηθήσω ώστε ο κόσμος μας, η καθημερινότητά μας να γίνει, έστω και στο ελάχιστο, πιο υποφερτή, πιο όμορφη.
Φιλοδοξώ, επίσης να βοηθήσω με όποιες δυνατότητες έχω ώστε η πόλη μας να συνεχίσει να είναι μία πόλη με γειτονιές ανθρώπων, σύγχρονη, ασφαλής και λειτουργική. Φιλική στον άνθρωπο με σεβασμό στο περιβάλλον. Μία πόλη η οποία επενδύει στον πολιτισμό και στην παιδεία.