ΑΡΚΕΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΛΑΣΠΗ!

ΕΧΕΤΕ ΥΠΕΡΒΕΙ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΟΥ «ΓΡΑΦΙΚΟΥ» ΚΑΙ ΠΕΡΑΣΑΤΕ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΓΕΛΟΙΟΤΗΤΑΣ
Στην Δημοκρατία καθείς έχει δικαίωμα να εκφράζει την γνώμη του. Κάθε ένας έχει την ελευθερία να τοποθετείται για τα δημόσια πράγματα. Βέβαια, το πώς τοποθετείται κανείς και πώς αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα, είναι αποτέλεσμα πολλών παραμέτρων. Κατ’ αρχάς της σκοπιμότητάς του. Δεύτερον είναι καθοριστικής σημασίας η Παιδεία ,βάσει της οποίας αποκτά κανείς τα εργαλεία να αναλύει και να αξιολογεί τα δεδομένα. Ακόμη σημαντική είναι και η δυνατότητά του να ερμηνεύει τα γεγονότα με βάση Αρχές και με αντικειμενική θεώρηση, καταπιέζοντας ιδεοληψία, εμμονές και ιδιοτέλεια.
Προκειμένου, όμως, η Δημοκρατία να είναι λειτουργική και επειδή δεν είναι δυνατόν να ζητά κανείς ακαδημαϊκούς τίτλους, από τους πολίτες, η ευθύνη της προστασίας και της καθοδήγησης, ώστε αυτοί να προοδεύουν και να καθίστανται ενεργοί, ενημερωμένοι και σκεπτόμενοι συμμέτοχοι του δημοσίου βίου, ανήκει στα στελέχη και τους ενασχολούμενους με τα κοινά, ανήκει σε όσους είναι ή διεκδικούν να ηγηθούν σε μία κοινωνία.
Οι κήνσορες και θεράποντες οφείλουν δηλαδή, να περιφρουρούν και να τοποθετούνται δημόσια και –κατά το δυνατόν- αντικειμενικά δίχως να αποσκοπούν στην αμοραλιστική εξυπηρέτηση σκοπιμοτήτων τους. Οφείλουν να συμβάλλουν στην ενίσχυση της αξιολογικής δυνατότητας και της ευθυκρισίας των πολιτών, πάντοτε εντός του πλαισίου των αξιών και αρχών, τις οποίες διακηρυγμένα υπηρετούν. Σε κάθε περίπτωση να μην συμβάλλουν στην μετατροπή των πολιτών σε όχλο ή λαοπολτό.
Ακόμη, οφείλουν συνέπεια στις αρχές και τις διακηρύξεις. Ειδικά στις μέρες μας, όλοι οφείλουν να έχουν τα αυτά μέτρα και σταθμά, να τοποθετούνται επί τη βάσει των αξιών και αρχών που διακηρύσσουν ότι υπηρετούν. Δύο μέτρα και δύο σταθμά στην τοποθέτηση οποιουδήποτε, συνεπάγεται έλλειψη αρχών. Και όταν τα κράτη σμικρύνονται μετατρέπονται σε κρατίδια. Οι αρχές, όταν σμικρύνονται δεν είναι … καλό το αποτέλεσμα.
Επίσης, ένα ακόμη σημαντικό σημείο είναι η παράθεση των πραγματικών γεγονότων και η μη στρέβλωση της αλήθειας. Ειδικά το τελευταίο, όταν συμβαίνει πέραν της αθλιότητος την οποία ενέχει, πιθανόν να οδηγεί και σε επάλληλες, δυσάρεστες καταστάσεις για όποιον το πράττει σκοπίμως,
Είναι υποχρέωση όλων, όσων θέλουν να ασκούν πολιτική ουσίας και δεν είναι εθισμένοι στην πολιτική «αρπαχτή», να τοποθετούνται με παρρησία και να αποστρέφονται την λογική του χύδην όχλου. Η Δημοκρατία -όπως, άλλωστε και γενικώτερα η ζωή και η συνύπαρξη σε ένα κοινωνικό σύνολο-, έχει κανόνες και όρια. Και είναι ευθύνη των συντεταγμένων οργάνων και θεσμών της Πολιτείας να εφαρμόζει τους κανόνες και να θέτει τα όρια, όταν αυτά δεν υπάρχουν ή υπερβαίνονται.
Θλίψη προκαλεί το γεγονός ότι στην πόλη μας η πολιτική κερδοσκοπική αδημονία κάποιων εξέθεσε μία ομάδα ανηλίκων –οι οποίοι είχαν βέβαια, παραβατική συμπεριφορά και οδηγήθηκαν στο αστυνομικό τμήμα από τους αστυνομικούς που έσπευσαν στο σημείο όπου η ομάδα των νεαρών είχε προκαλέσει σοβαρή όχληση στους περιοίκους τις νυκτερινές ώρες, ενώ τα παιδιά αυτά, προξενούσαν φθορές στην δημόσια περιουσία στην παιδική χαρά και έξέθεταν και τον ίδιο τον εαυτό τους σε κίνδυνο, λόγω των έργων που γίνονταν στην πλατεία.
Κινείται μεταξύ γελοίου και αθλιότητας η συμπεριφορά κάποιων, οι οποίοι διεκδικούν την δημοτική αρχή και αντί να σταθούν ως υπερασπιστές της περιουσίας των δημοτών, των υποδομών για τις οποίες οι δημότες καταβάλουν από το υστέρημά τους χρήματα, προκειμένου, αυτές να δημιουργηθούν, ενισχύουν την λογική της αυθαιρεσίας.
Είναι χυδαία η αιτίαση ότι «ο φάκελος θα ακολουθεί τον νέο σε όλη του την ζωή». Κανείς φάκελος δεν σχηματίζεται για ανηλίκους, ακόμη και αν πρόκειται για πολύ σοβαρά εγκλήματα.
Είναι πρόστυχο να αναδεικνύεις μόνο το τμήμα που σε εξυπηρετεί σε ένα θέμα, αποκρύπτοντας σκόπιμα ό,τι δεν βολεύει την δημιουργία του μύθου σου -εν προκειμένω, να αναφέρεσαι στον …μαρκαδόρο, «ξεχνώντας» να μιλήσεις για τις δεκάδες τηλεφωνικές κλήσεις κατοίκων οι οποίοι, αγανακτισμένοι από την συνεχή και μεγάλη όχληση, καλούσαν τους υπεύθυνους του Δήμου να παρέμβουν.
Είναι συκοφαντία και χυδαιότητα να προβαίνεις σε χαρακτηρισμούς όταν ο Δήμος ξεκάθαρα διατύπωσε την επιθυμία του, προς τα αστυνομικά όργανα, ώστε να μην διωχθούν οι νεαροί.
Και εν τέλει, είναι άθλιοι όσοι χαϊδεύουν αυτιά και ενισχύουν την αυθαιρεσία, την ανομία, ωσάν να επιθυμούν την εγκατάλειψη και την διάλυση κάθε υποδομής στην πόλη.
Η σημερινή Δημοτική Αρχή, ούτε εγκαταλείπει την προσπάθεια ούτε αφήνει την πόλη στην τύχη της. Αλλά, κυρίως, ούτε παριστάνει «τον καλό φίλο» στους νέους, όταν αυτοί εγκλωβίζονται στην ορμητικότητα και την επαναστατικότητά τους και οδηγούνται σε καταστροφικές, αντικοινωνικές συνήθειες.
Η σημερινή Δημοτική Αρχή θα είναι παρούσα, να υπερασπιστεί την πόλη και να καθοδηγήσει τους νέους ώστε να διοχετεύουν την ενεργητικότητα και την αγωνιστική τους διάθεση στον «αγώνα τον καλό».