Σήμερα εορτάζουμε την ιερά μνήμη του Αγίου Μηνά ενός στρατιωτικού αγιού, ο οποιος έζησε και μαρτύρησε κατα τα μέσα του 3ου με αρχές του 4ου αιώνα. Η καταγωγή του ήταν απο την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου και αν και γεννήθηκε μεσα σε ειδωλολατρικό περιβάλλον, αυτος σύντομα γνώρισε και αγάπησε τον Χριστό. Υπήρξε αξιωματικός του ρωμαικού ιππικού στην περιοχή της Κιουτάχιας στη Μικρά Ασία. Βλέποντας τους διωγμούς και τα μαρτύρια των χριστιανών, παραιτείται του αξιωματός του και κρύβεται στα βουνά. Σε ηλικία δε πενήντα ετών και ύστερα από θεική παρέμβαση κατεβαίνει στον κόσμο και με θάρρος αποκαλύπτει ποιός ειναι και ομολογεί την πίστη του στον Χριστό. Αρχικά προσπαθούν σεβόμενοι την ηλικία του να τον πείσουν με κολακίες να αρνηθεί τον Χριστό, αλλά βλέποντας την σταθερότητα της πίστεώς του, τον οδηγούν σε σκληρά βασανιστήρια. Τον μαστιγώνουν με τόσο μένος ώσπου άρχισαν να φαίνονται τα ζωτικά όργανά του. Οι δε στρατιώτες που τον μαστίγωναν αλλάξαν από την κούραση τουλάχιστον δυο φορές. Τελικά αφού είδαν ότι ούτε από τα βασανιστήρια ούτε από τα παρακάλια καταφέρνουν να τον κάνουν να απαρνηθεί τον Χριστό, τον θανατώνουν δια αποκεφαλισμού και το μαρτυρικό του σώμα το ρίχνουν στη φωτία. Ότι διασώθηκε από το άγιο λείψανο, το παρέλαβαν χριστιανοί και το έφεραν στην Αιγυπτο, όπως το είχε εκφράσει ο ίδιος ο άγιος, σε τόπο που θαυματουργηκά υποδείχθηκε όταν η καμήλα που μετέφερε το λείψανο του μεγαλομάρτυρα, σταμάτησε και δεν προχωρούσε παραπέρα.

Αυτός ειναι εν περίληψη ο βίος και το μαρτύριο του Αγιου Μηνά, ο οποίος μας θυμίζει, ότι η πίστη προς τον Χριστό είναι η μοναδική και πραγματικη δύναμη. Μπορεί άρχοντες και εξουσίες ανά τους αιώνες να προσπάθησαν να τα βάλουν με τον Χριστό και με το Σώμα Του την Εκκλησία, αλλά ποτέ δεν κατάφεραν τίποτα και ίσως κάποιες στιγμές να νόμιζαν ότι το πετυχαν, αλλά πάντα διαψεύδονταν. Όλοι ξεχνιούνται και περνούν στη λήθη ή στην καλύτερη των περιπτώσεων, σε μερικές σελίδες της ιστορίας. Ο Χριστός όμως και όσοι ακολουθούν τον μαρτυρικό δρόμο Του μένουν στους αιώνες. Παράδειγμά ο Αγιος Μήνας. Ακόμα και υστερα απο 1700 χρόνια, τον τιμούμε, ζητούμε την θαυματουργική παρεμβασή του, στα παιδιά μας δίνουμε το ονομά του.