Εάν ο χρόνος που περνάει είναι ο κατακλυσμός για τη μνήμη, τότε τι πιο ταιριαστό «όχημα» από μια κιβωτό. Και σε μια εποχή που η ποντιακή διάλεκτος δεν είναι πανταχού παρούσα στα σπίτια, τότε τι πιο ταιριαστό από την «Κιβωτό του Πόντου» του Ηλία Υφαντίδη.
Αυτή είναι μια πολύ παραγωγική περίοδος για τον πολυπράγμονα μουσικό, ο οποίος σήμερα ξεκινά την πρώτη επίσημη δράση του φορέα, γιατί αυτό είναι η «Κιβωτός του Πόντου». Ένας φορέας που αρχίζει το ταξίδι του, με στόχο να φτάσει όσο πιο μακριά γίνεται.
«Κατάρτια και πανιά η παράδοση των Ελλήνων του Πόντου. Το σκαρί της σμιλευμένο από αιώνιες διαδικασίες που οδηγούν στο φως. Άνεμοι εκκίνησης το μεράκι και η αγάπη μας για την ελληνική παράδοση. Λιμάνια και απάγκια μας, αυτά που έχουμε στην καρδιά. Οδηγός μας η Παναγία Σουμελά», αναφέρεται σε μια ανοιχτή επιστολή-πρόσκληση.
Η αρχική ιδέα του Ηλία Υφαντίδη ήταν να συγκεντρωθούν σε ένα σημείο όλες οι δουλειές που έχει κάνει τα 30 χρόνια παρουσίας του στα ποντιακά δρώμενα («υπάρχει πάρα πολύ μεγάλο αρχείο που σταδιακά θα αρχίσει να ανεβαίνει στην “Κιβωτό”» λέει). Το δεύτερο κομμάτι του φορέα αφορά τις δράσεις που θα διοργανώσει. «Ξεκίνησα, όχι τυχαία, με δύο χορωδίες, παιδιών και ενηλίκων» αναφέρει.
Η πρώτη συνάντηση είναι σήμερα το απόγευμα στο Σύλλογο Ποντίων Κορυδαλλού «Εύξεινος Πόντος», ο οποίος στην παρούσα φάση θα είναι οικοδεσπότης. Ενδεχομένως στο μέλλον οι δράσεις να μεταφερθούν σε έναν δημοτικό χώρο ή κάπου πιο κεντρικά στην Αθήνα.
Όπως είπε στο pontosnews.gr ο Ηλίας Υφαντίδης, στους ενήλικες θα δοθεί ένα πολύ… προσωπικό τραγούδι, το «Τη Τρίχας το γεφύριν». «Η γιαγιά μου μας έλεγε την ιστορία του θεατρικού που έγραψε ο Θεόδωρος Κανονίδης («Απόλλων») στο Σοχούμι. Στις πρώτες παραστάσεις έπαιζε στο θίασο ο αδελφός της και η ίδια μας αφηγούνταν την ιστορία και μας τραγουδούσε το τραγούδι, χρόνια αργότερα. Αυτό ήταν και το πρώτο τραγούδι που μου έδειξε ο δάσκαλός μου, ο Γιώργος Αμαραντίδης, στη λύρα. Τη χρονιά που έφυγε η γιαγιά μου ανεβάζαμε το ίδιο θεατρικό», εξηγεί.
Τα παιδιά θα ξεκινήσουν με το «Τίμι τον αετό», το οποίο είναι και παιχνίδι που θα παιχτεί κανονικά. Στο βίντεο που ανέβηκε στους λογαριασμούς της «Κιβωτού του Πόντου» στο Facebook και στο YouTube ο Ηλίας Υφαντίδης τραγουδά μαζί με τα δικά του παιδιά και εξηγεί:
«Εμένα το όνειρό μου είναι η παιδική χορωδία. Γιατί ξέρω ότι αν δώσει ο Θεός και γεμίσουμε παιδιά, αυτή θα είναι η επόμενη γενιά. Γιατί το θέμα δεν είναι να πάρουν μια παρτιτούρα, αλλά να κάνουμε λαογραφική ανάλυση, να μάθουν την ποντιακή διάλεκτο, την έννοια και το “χυμό” που βγάζει κάθε λέξη για να μπορούν να την αποδώσουν. Αυτά, λοιπόν, τα παιδιά που θα έρθουν στην “Κιβωτό” θα είναι οι επόμενοι μετά από 15 χρόνια που θα είναι μέσα στα ποντιακά δρώμενα», δηλώνει.
Όπως τονίζει, συναντά πάρα πολύ κόσμο που αγαπά τα ποντιακά, αλλά δεν έχει το βίωμα. «Εμένα ήταν η μητρική μου γλώσσα, γιατί είχα τη γιαγιά μου, γιατί μόνο αυτά μιλούσαμε. Δεν ήταν για να κρατήσουμε παράδοση, ήταν η καθημερινότητά μας. Και αυτό συνεχίζω στο σπίτι μου, με τα παιδιά μου. Η κόρη μου είναι 7, οι δίδυμοι γιοι μου 4 και τους μιλώ στα ποντιακά. Ίσως να μην μπορούν να μου απαντήσουν, αλλά καταλαβαίνουν», αναφέρει.
Περιγράφοντας τη σκέψη πίσω από την ανάγκη να… ανοίξει πανιά τη «Κιβωτός του Πόντου», ο Ηλίας Υφαντίδης σημειώνει: «Θεωρώ ότι θα είναι ένα πολύ ωραίο άρμα που θα κινείται στην εποχή του», σημειώνει.
Πιστεύει δε πολύ στο εγχείρημα, γι’ αυτό και έχει βάλει τη σφραγίδα του και όλο τον προσωπικό χρόνο που μπορεί να αφιερώσει. Άλλωστε, πάνω στο πανί έχει τα αρχικά Η.ΥΦ. και σημάδια της βυζαντινής μουσικής, στο κατάρτι το σταυρό, στο σκαρί τον αετό του Βυζαντίου και δίπλα στην ημερομηνία ίδρυσης τρεις σταυρούς.
«Κάνω πολύ μεγάλο αγώνα, γιατί καταρχάς το αγαπάω, δεν θα σώσω τον Πόντο. Μακάρι κάποια στιγμή να με αξιώσει ο Θεός και να έρθουν άνθρωποι που έχουν να προτείνουν πράγματα και θέλουν να τα αναλάβουν. Ήδη υπάρχει μια ομάδα ανθρώπων και πιστεύω ότι μόλις ξεκινήσουμε θα ανοίξει και άλλο» καταλήγει ο Ηλίας Υφαντίδης.
Γεωργία Βορύλλα
Η παιδική χορωδία της «Κιβωτού του Πόντου» του Ηλία Υφαντίδη είναι κάθε Πέμπτη στις 19:00 και των ενηλίκων στις 20:00, στο Σύλλογο Ποντίων Κορυδαλλού «Εύξεινος Πόντος» (Δημητρακοπούλου 85, Κορυδαλλός). Εδώ η δήλωση ενδιαφέροντος.
Όταν αδυνατείς να κατανοήσεις την κατάσταση της συνειδητοποιημένης υποστήριξης ανθρώπων που αξίζουν αναγνώρισης, αλλά έχεις μάθει σε βασιλιάδες και υπηρετικό προσωπικό, ζώντας με μεσαιωνικό σκεπτικό και επιδιώξεις, τότε είναι ευκολονόητο να σου φταίνε οι υποστηρικτές του δίκαιου, ονομάζοντάς τους Σφουγγοκωλάριους.
Εάν φίλτατε δημοτικέ σύμβουλε της αντιπολίτευσης σε ενοχλεί που υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να αναγνωρίζουν τις ανθρώπινες αξίες και να καταδικάζουν την ανθρώπινη ανικανότητα και την άθλια τακτική που ακολουθούν, πιες ξύδι να σου περάσει ή προσπάθησε με την συμπεριφορά σου να κερδίσεις την εκτίμησή τους.
Βρίζοντας και σκορπώντας κατάρες από εδώ και από εκεί χωρίς να υπάρχει για εσένα, ωφέλιμη τουλάχιστον σκοπιμότητα στις κινήσεις σου, αποδεικνύει πως δεν σου άξιζαν οι 945 ψήφοι που έλαβες και πιθανότατα θα το διαπιστώσεις στις επόμενες εκλογές.
Πράγματι όμως, θα πρέπει να βλέπεις εφιάλτες με τον Δήμαρχο, όπως έγραψε χθες ο Ζορό, αλλά και με όσους αναγνωρίζουν την ανωτερότητά του σαν προσωπικότητα, υποστηρίζοντάς τον και δεν μπορείς να κλείσεις μάτι.
Πρόσεχε που πυροβολείς ή πάψε να επιδεικνύεις τον υβριστικό σου χαρακτήρα προς κάθε κατεύθυνση.
Εγώ φιλικά θα σε συμβούλευα να δεις λίγο και προς την κατεύθυνση της κατάπαυσης αυτού του παράλογου και τελικά αστείου πολέμου που έχεις κηρύξει, καθώς δεν γνωρίζεις τι θα σου παρουσιάσει το αύριο.
Εάν θέλεις να λες πως έχεις κάποια σχέση με την πολιτική, ώστε να διεκδικείς και θέση ανάλογη μέσα στο κοινωνικό σύνολο, μάθε πρώτα να είσαι διπλωμάτης, καθώς τα πάντα μπορούν να παίξουν ή να μην συμβούν όπως τα λογαριάζεις, σε κάθε περίπτωση.
Η εποχή των βασιλιάδων με τους σκλάβους και τους αυλικούς, και του Far West με τα πιστολίδια και τις προκλήσεις σε μονομαχίες είναι περασμένης εποχής. Πάτα καλύτερα στο σήμερα που διανύουμε το 2025.
Δες λίγο την σκληρή πραγματικότητα και μετά μίλα μας για πολιτικά και κοινωνικά θέματα. Ξεκίνα με προτάσεις και πέτα μακριά τον βούρδουλα.
Κρίμα το 945 να έχει την ίδια αντίληψη των πραγμάτων και συμπεριφορά με το 174.
Και μη χειρότερα. Αυτό και εάν είναι κατάντια της εκτίμησης που μας έδειξε ο κόσμος.
Βρέθηκα χτες στις κατασκηνώσεις της Μητρόπολης Νίκαιας, καλεσμένος του δεσπότη μας. Ήταν συγκλονιστική εμπειρία. Ένας παραδεισένιος τόπος. Κοντά 200 έφηβοι, μέσα στο γέλιο και στη χαρά, με πίστη και αφοσίωση στους συμβιωτικούς κανόνες και με ειλικρινή αγάπη και σεβασμό για τον πανάξιο μητροπολίτη κ. Αλέξιο! Μία κυψέλη προσωπικού, ένας ολόφωτος κόσμος, μία κοιτίδα πνευματικής άσκησης, μία λάμψη αισιοδοξίας στον αβέβαιο κόσμο μας.